Netgedichten

netgedicht (nr. 7.301):

Nu of nooit

slaap glijdt van mijn gezicht
handen omvatten de koffiebeker
voeten voelen verwarmde plavuizen

zachte muziek dringt tot me door
het geluid van de wasmachine
zet ritme onder buitengeluiden

die geur, die geur van Guatemala
vermengd met versgeperst sap
van zongerijpte sinasappelen

maak me wakker, laat me dromen
ik wil in mijn schommelstoel
slok voor slok de ochtend drinken
ik neem de tijd van één sigaret
om tot me door te laten dringen
zondagmorgen, nu of nooit