Alle inzendingen over woonoord

Kom in deze straat, de laatste straat, en ga van huis tot huis. Kom binnen, loop alle kamers door. De weg is smal, het dek van zand, de gevels zijn gestut, de panden krot verklaard. Hier wonen goede mensen, elke stuiver wordt gespaard. ‘Dit is ons straatje, om ons heen wordt slechts verladen en geraffineerd, hier wonen wij, met hoofdgestel…

Als de schemer was gevallen en het licht onvindbaar de kinderen van het dorp lagen te dromen van de morgen, dan waren de vissers langzaam uit het zicht van de haven verdwenen. Afwezig in de avondrust waarin ons dorp reeds was beland, kon je hun peddels horen ploeteren in het water van de Maas ver van het land. Daar waar het dorp was omgeven…

De toren slaat het middaguur, het vee loeit klagend mee, libellen dansen op de maat, het koren wuift ze na, de boer op 't veld scherpt vakbekwaam de zeis, 't is warm, met de zakdoek, rood, wist hij het zweet dat parelend op zijn voorhoofd zweeft, dan rust hij even op de steel, staart turend over 't weidse land en weet, dat hij geen…

Naar alle zijden ligt nu als een tuin Dit Holland met zijn bloemenvolle gronden, Terwijl de heuvels lijdzaam langs hen blonden, Hoeven-doorhoekt, van 't zilverzande duin. En daar de wind me omspeelt op blinke-kruin Zie 'k dorpen voor me en meen de stad gevonden, En voel de zee me omgaande al 't land omronden, En hoor de brekers storten steil…

Met lichte tred Ik zet mijn voetstappen in de tijd op papier niet zittend achter mijn bureau maar in de schommelstoel denkend in de nacht en ik zie het dag worden met lichte tred Straks Wakker in de nacht gedachten voor het raam vier koppen thee vier sigaretten één wisky gekrijs van meeuwen het is morgen er beweegt geen…

Vijf zwanen glijden over het water.... ruim vier eeuwen later nadat Lumey de stad binnenvoer onder de hoge brug aan de kade van Boisot waar de Vliet de Singel kruiste en de molen op het bolwerk stond kwamen geuzen hen ontzetten die niet meer te eten hadden wittebrood brachten zij en haring aan de uitgehongerden ....en op die plek, daar…

Die huizen in de binnenstad, waarvan je eens de sleutel had. Elk wonen voel je als voorgoed, totdat je toch verhuizen moet. Je naambord bij een andere bel en na wat weken went het wel. Je treft je oude huizen aan en kunt er niet naar binnen gaan. Ze staan er nog precies als toen hun huiselijke plicht te doen. Ondanks de reuma in…

II Het volk Zij kennen niet de delicate zwier van de gebaren, en het soepel spreken. De woorden die zij uit hun harten breken Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier. Zij werken machtig, wild is hun plezier; Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken. Hun feesten razen, en de nachten bleken Als het dorp nog davert van dans en getier.…

Hier is geen ander gehoor dan 't verre gebrul van de branding, Het droge geritsel der hoge pandanen, Geen andre beweging dan 't wuiven der blaren En 't lome deinen der golven. Als 't leven op aarde opnieuw moest beginnen, Zou het niet zuiver blijven, allen op dit eenzame eiland? -------------------------------------- uit: Soleares II Islas…

in het verzorgingstehuis loopt het bestaan tot het uiterste toe zwijgend af en staat tegelijkertijd ingehouden stil als een onbezette stoel. het biljartspel is zeker een der overbruggingen in de dood, tussen de afwisselend omgebogen ruggen der geblevenen klinkt het ivoor onomstotelijk nog tweemaal. het bestaan is als een loper tussen de…

Vandaag is het niet vrolijk - De mist dreint in de straat. Het is dodelijk - dood'lijk! Als grauwe luizen gaat Het volk zijn wankele weeg Onder de rokken van een helleveeg - Hallo! Over de vette stenen Stolt het goud van een lamp. Uit een boos oog beschenen Staat er de mensenramp! Wat zouden ze doen bij zo'n licht? Daar wordt…

weet, in jou niet geboren weet, in jou niet getogen maar me aan je verloren en me honkvastgezogen want in jou mocht ik geven al wat ik had mijn liefde, een leven, o plaats van mijn hart waar mijn kindlief mocht groeien van mensje tot mens nergens mooiers zien bloeien ik, homo sapiens weet in jou me geboren weet in jou…

Zwevend achter de ruit zijn wij in onze slaapkamer vissen in lamplichtwater, kleden ons schichtig uit. Betasten angstig het lichaam, buiken, ruggen en benen: nog niets gebeurd. Behoedzaam durven wij ons weer te kleden. Op een avond, vroeger of later, als we ons lichaam zien is het zover: vinnen, water- vingers. De eerste kieuw. ---…

Divers van lijn kleuren gevels oud naast minder oud scheef naast schever gescheiden door stegen waarin het ruikt geen vee te zien prijkt veemarkt de heilige koe spiegelt een parkeerautomaat handel die stilligt een kille dag maandagmorgen waar het licht brandt wordt koffie ‘geschonken’ éénvijftig de kop…

De natte watten van de stad hebben we verlaten. Nu wendt de van koper spattende steven zich naar het smeltwerk van zon en zee, net voorbij de Punta della D. Rechts deint een kleiner eiland met een abdij, waar Unesco tijdelijk haar kwartieren heeft, en Fontana een retrospectieve. Oorlog wisselt met vrede zoals verkrachting met gebeden. - -…

Op een bankje in het park, de zon al laag met honger die het denken verslapt: een blik, opgeschrikt maar traag zich opwaarts richtend van het gras tot boven de bomen, ziet het hart van de stad - zonder huizen, met amper wegen - niet van mensen zijn, maar overvliegend, in tientallen, als honderdtal – wat brieft daar over, 100 procent…

Zij ontmantelen met geestdrift en dromen hun paleis glorieus tot in de hemel Hoe en wat en waar en wanneer zal alles klaar Het groot geworden kind dat nimmer terugkeert beukt in tomeloze razernij met beitel, hamer en houweel al te oude ballast in elkaar Dit is van ons, van mij, Sneeuwklokjes en krokussen in de tuin staan er weerloos bij…

Het terras van onze villa is opgenomen in het lila van de baai. Rapallo en Sestri liggen aan de voet der bergen te trillen in de zon. Palmen wuiven er in de wind en ver op zee deinen de vissers met de blauwte mee Dit is de parel van Ligurië wij gaan de trappen naar beneden om inkopen te doen: olijven, vijgen, ansjovis en wijn, die hier bijna…

Opa en Oma van vaderskant, hadden ’n café, daar kwam menige klant. ’n Tapvergunning was toen nog verplicht, muntjes gingen in de meter voor gas en licht. De biljart tafel stond midden in de kroeg en meestal ’n witte schort die ze droeg. Op de Rennemig stond het café, met in de binnenhof ’n houten plé. ’n Hartje uitgesneden in de groene deur,…

Hij stond daar, gisteren en vandaag achteloos weggegooid tegen een boom half in de bosjes aan de zoom een damesfiets met kinderzitjes hoewel op slot, het klopte niet daar staan geen huizen, maar 't archief van de gemeente tegenover ik neem de fiets mee naar mijn huis, bel de politie Hollands Midden wordt doorverbonden met een dame die…

Lang gedragen Zou het dagen? Die droom van huislijk welbehagen Uit hoop en ochtendgloren Glanzend werd een huis geboren Deuren Ramen Zwaai ze open Klop het stof uit oude poren Hamer Kwast Ze gaan tekeer in dit oord met echo's van weleer De rust nu weergekeerd Een ziel ligt aangemeerd…

Onder die verschrikkelijke lucht Vaart, als 'n aaklig makabere klucht, De grote zwarte bruid Van dit sombere geslacht - Een donker-begruisde schuit Met een zwarte kolenvracht; Die komt tegen de dompige dag botsen En schuift iets doods onder de plonzige schotsen. - Het water plooit - 't Dooit! Jongen! sta nou als een toren pal Aan die…

Heeft u wel eens een adder horen praten? U wel meneer? Maar u bent niet goed wijs. En waar ligt eigenlijk dat paradijs? Ik zie alleen maar daglichtloze straten waar wordt geroofd, gescholden en geleden en nooit zie ik daar God of oom agent. Alleen een oude man loopt er frequent verkleed als hofnar uit de Hof van Eden, maar hij is dan ook…

Wij hebben een mooi witstenen huis, maar we zijn nooit thuis. We rijden in mijn houten wagen door de dageraad, langs wat getoverd werd uit zaad in het land dat ik ontgang. Stop bij een bron: de wielen branden in de zon. Wil je nog beter zien wat ik met jou begon, dan stappen we in mijn luchtballon. --------------------------------…

erg vrij naar J.C. Bloem (Domweg gelukkig in de Dapperstraat) natuur is voor tevredenen of legen en dan: wat is natuur in deze stad een eilandje met bomen en wat gras gelegen in een grafelijke plas een toekan op een winderige pier een doek van Potter met een dooie stier een koningspinguïn in een schimmenrijk twee turkse tortels…

Het raam maakt een kier en de tafel tot hier breekt op slag en de tafel is niet bij het raam maar hier naast me gaan staan aan de voet van de tafel valt het kleed van de tafel in het licht van het raam buigt het blad een armlengte knikt in de elleboog een reep in de lade, kruimels paperclips het stuk karton dat de tafel recht en het…

ademhaling staakt bewegen onmogelijk stem volledig weggeraakt op je lijf een voelbare druk teruggeslingerd in de tijd van pijn en verdriet van schuldgevoel en spijt en hij, hij spaarde je niet de angst zó intens beleving pijnlijk en echt 'n volwassen mens nog steeds met 't verleden in gevecht…

Daar is een vis van ouds bekend, Die blijft niet in zijn element; Want als een visser, of zijn maat, Op deze vis uit vissen gaat, Zo neemt hij nooit een listig net, Hij neemt geen loze fuiken met, Maar zet een fakkel op de snuit Van zijn bedriegelijke schuit, En komt zo vletten op de stroom. Daar krijgt de vis een minne-droom; Want als hij…

het dier zit wat armoedig in de veren een rafelig en slordig ogend pak z’n financiële toestand – droevig zwak- verhindert aanschaf van gepaste kleren hij schrijdt hautain, als opgeblazen heren van adel met een lege plunjezak een overdaad aan schijn en kouwe kak z’n snavel echter blijft hij kranig weren hij staat bekend als brenger van geluk…

Overwoekerde achtertuin Ingeslagen ramen Scharnierloze deuren Toen we terugkwamen Verboden onbevoegden Niemand toegang Het ouderlijk huis De traan op de wang Stroom afgesloten Behang afgescheurd Blijven rondspoken Wreed afgekeurd Huis onteigend Vriendschappen kapot Bewoners vluchten Uit hun toekomstig krot Boor in de grond Als…