biljartspel
in het verzorgingstehuis loopt het bestaan
tot het uiterste toe
zwijgend af en staat tegelijkertijd ingehouden stil
als een onbezette stoel.
het biljartspel is zeker een der overbruggingen
in de dood, tussen de afwisselend
omgebogen ruggen der geblevenen
klinkt het ivoor onomstotelijk nog tweemaal.
het bestaan is als een loper tussen de kamers,
die eindigt voor de deur, de blik uit het raam
tot waar de bomen sluiten.
Inzender: J.K., 14 december 2003
Geplaatst in de categorie: woonoord