Alle inzendingen over wuiven OR avondver OR voldoende

Als ik bloemen plukken mag pluk ik ze midden uit het rijpe graan hun blauw verwoordt de hemel het wit een stille traan waar sterren bloeien in de nacht en rond de maan waar zonlicht lacht pluk ik een wilde edelweiss daartussen laat ik de klaproos stoeien in een jodelblij bestaan zal ik de mooiste bloemen plukken want liefde mag uit vreugde…

oren dansen op muziek uit duizenden violen in geelblauw ze wuiven ogen mee naar volle tafels opgedist in verzen parels in de stem in zinnen en toch onzin woorden breken hun betekenis versnipperen tot letters die ze zijn violen wuiven geel en blauw…

stilte in natuur onuitwisbare indruk bomen die wuiven…

nacht gekleed in naaktheid en volle overgave ontdaan van elke franje waarop de wonderlijke stroom ons eindelijk in stilte samenbracht die nacht waarin je smeekte - KIJK ME AAN - heb ik mijn ogen geopend en meer dan mijn ogen om jou in liefde te ontvangen die nacht heb jij door mij tot op de bodem van mijn ziel DE WAARHEID GEZIEN dat had voldoende…

maar in het blad beweegt de egel op zijn pad voedt de jongen die zij heeft gehad in zorg en samenspel hun opvoeding ging snel de massa is weer klaargestoomd door leiders dromen en bedrog zij is bevrijd van tegenspraak en wordt geleid langs zwarte schapen die aan de schandpaal staan te blaten de egel zoekt geen macht zijn stekels zijn voldoende…

Voldoende reden heb ik Om het zonlicht niet Binnen te laten, Me te wentelen In een warme deken Van alles bedekkende Duisternis, onzichtbaar Omgeven door alles Wat zij in de jaren Heeft bedekt - En dan is daar Zo ineens, zo totaal Onverwacht dat luide Krassen van die zilvermeeuw Dat me wakker schudt, De ogen opent voor…

Ik hoop dat het nog lang zal duren lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word. Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren maar met woorden van troost schiet ik nu te kort. Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin, ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…

mag ik zacht met wolken wuiven de zon toejuichen en de wind bedanken voor de koude nacht heb op je gewacht nog mistig was je lach de wegen waren glad maar jij kende het pad ik wolkte wuiven zag de morgenstond voor buien buigen het eerste juichen van de rode zon…

langs poldersloten wuiven blonde rietkragen zwoele zuidenwind…

Ik neem een bosbad – in geuren, wuiven, tjilpen, knappende takjes.…

In de bonte berm wuiven bloemen vrolijk naar een grauwe passant…

zie de zeevogel die met sterke vleugelslag soepel overhelt van de ene kant naar de andere laten we spelen met de wind om te komen waar we kunnen zijn kijken over steile hoekige kademuren zonder angst wuiven wuiven naar de ander prachtig werk aan de winkel kijk de zeevogel doet het al!…

rietkragen wuiven meerkoeten vangen zwart-wit snippertjes van licht…

Verwarrend is het, (ik ben maar een leek) De GGD verandert van gedachten Die zelftests waren niet geschikt bij klachten Maar zijn dat nu dus plotsklaps wel, zo bleek Zelfredzaamheid is fijn, die koester ik Het liefst gaf ik mij zelf mijn boosterprik…

licht zo wuiven ook de beukenblâren alsof zij in hun wuiven roerloos waren Wie met een luit in het hart door 't land gaat en in het water van zijn ogen stuwt het worden van een zang perst hij niet op zijn lippen uw-Amarillis-schone naam…

rietkragen wuiven muggen dansen vrolijk mee zonnig fiets ik langs…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Moeizaam klim ik treden hoger lager ligt veel dieper dan verwacht kracht stuwt maar steelt het vloeien van de adem de laatst gezette stap schuurt langs verzonken stenen terwijl ik wankel jaagt de nacht mijn schaduw stil turend door zijn venster voorbij de grauwe velden zie ik papavers deinen langs de zomen van de wind mijn glimlach…

nooit te pakken een ideaal als spiegel voor de wensen van talloze mensen om eens in hun bestaan als primus inter pares te kunnen gaan toch heb ik het geluk gevonden dat zeggen jouw ogen onomwonden als ik weer bij je ben en wij samen wandelen in een schepping die ons toelacht in vorm groei en bloei bloemen die wij koesteren in wiegend wuiven…

een zee van handen deint geluid golft aan in vlagen vingers reiken ogen vragen armen zijn tekort wuiven het niet weten wat er schort de blikken zijn nog open er staat geen leider op die aan de mensen zegt hoe alles zal gaan lopen woede uit zich in geweld de eerste mannen zijn geveld brandhaarden gaan open ze willen bloed en het…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

waar een mens normaal gesproken niet vrolijk van zal worden maar toch voor mij een voldoende bewijs dat er ook in Meppel nog immer voldoende poëzie aanwezig is…

hoor je de rietfluit palmen wuiven in de wind je ogen glanzen ibissen etaleren elegantie op het gras…

maal ogen in een donker wuiven…

Hoe is de hemel zo nabij! Ben ik in hem of hij in mij? Laat los! Mijn vaartuig nu voor stroom, Voelt zich getrokken naar de Droom. Gij spreekt tot mij, gij ziet mij aan - Ik zie u in de verte staan. Ik leef al in een ander land - Van d' oever wuift voor 't laatst uw hand.…

zie toch eens wat flink het koolzaad wuift in de wind van de autoweg…

kruisingen staan in mijn streek aan kreken, waaibomen, zo krom gebogen vanaf den dijk hier te zien bastaarden zijn het, hybriden, wolven speels zijn de kronen, ze kuisen de zuidwestenwinden, voorover vallend met grillige stam en natte voeten bij oostkerke op de krinkeldijk staan mijn mannen weer paraat, ze zien het gat van de zee, ze wuiven…