Alle inzendingen over zaait

Daar liggen we begraven op het veld van hoop, de grond gedoopt in bloed van alles wat men zaait en oogst, waar de narcissen van dromen, elk voorjaar weer vanuit hun oorsprong tot aan het stervensbed.…

Strooi woorden in het rond kijk ze meegaan met de wind tot ze ergens ver weg landen als zaailingen voor een gedicht spuug zinnen in het water zie hoe ze meedrijven naar zee tot ze ergens ver weg stranden als oogst voor een jutter al die letters duizenden letters laat ze maar komen laat ze maar gaan wat blijft hangen is soms de moeite…

Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis en toont hoe klein de mens in feite is.…

Verleden zaait onrust in mijn gesloten hart niets wat het nu sust echt alles is verward Verleden zaait onrust niet weten wat te doen nu liefde mijn hart kust met een eerlijke zoen Verleden zaait onrust ziet alleen maar de pijn iets wat me verontrust alsof het niet mooi kan zijn Verleden zaait onrust liefde pak mijn hand maak me van…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

Zij kleedt de nacht uit en zaait herinneringen hij vertrekt minzaam…

Er loeien koeien, schapen blaten, en de wind -- zaait de zaden uit.…

Wanneer het pijn doet zaait vriendschap een zaadje hoop wonder van zorgen…

De wind doet het zaait onrust in de geuren van mijn tuin je zou zeggen een nieuwe opwelling een soort van opschudding…

Ochtendzon zaait, de lotus komt op tussen vroege rozen.…

Een tuinarchitecte te Bavel Woont zelf op een piepkleine kavel Om toch iets te doen Met ‘n klein stukkie groen Zaait zij dus maar gras in haar navel…

De ‘Voice of Holland’ deed ook van zich horen Ze kreeg spontaan een brokje in haar keel Daarna beloofde ze net iets te veel Wist zij veel dat haar ‘face’ zo kon bekoren Zo ‘book’ je een bijzonder resultaat Duizenden ‘likes’ en daarmee toch gehaat…

De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg slootwater in plaats van ijs omringt de boeg. De dag voelt als grote rimpeling in de sloot een die ons alvast laat ruiken aan de dood. De wintermaanden hebben gedragen en gebaard hebben ons als voorjaarsboden aangestaard, wensen nu eveneens met het daglicht te spelen, al wilden krokussen deze zonnestralen…

Mijn blik zaait hoop in de voren van lucht. De avond gaat liggen op de matras van de dag. Wat brengt de nacht?!…

Nu, elders jouw hart liefde in lente zaait heb ik als troost een vreemde poes geaaid de zon was vol, een hele dag omdat ik in die poes, een engel zag. *…

de dood haalt iedereen in zelfs de begeleider sterft eens thuis- en mantelzorg wensen niet het heengaan van de man met kanker en dan, onverwacht, zaait hij uit in bloemenpracht vergeet mij niet ondanks dat ik u achter liet…

hij schept wat stof tot wereldbol bekleedt haar met planeten hangt zon en evolutie aan haar op zaait verstand in eden hij draait zich om en zucht tevreden want uit zijn ooghoek kan hij zien hoe adam zacht in eva is gegleden…

Wanneer de mens is doorgedraaid en moord verbant uit zijn geweten, het uitschot haat en bommen zaait, de aarde kind wordt zonder eten. Wee klootjesvolk en hoge heren, dan zal geheid de dood regeren.…

Ik haat geweld, maar ‘t is me niet ontgaan Dat wie apartheid zaait terreur zal oogsten Al treft het bijna nooit de allerhoogsten Die grijpen graag hun kans om terug te slaan Ik ben geen onderdrukte Palestijn Het is een luxe pacifist te zijn…

levend begraven in de zwarte aarde van het verleden bijtende kou zaait verwarring in onrustig denken tranen verteren lang gekoesterde hoop op een lichtpuntje van de wereld verlaten in verstikkend donker lig je daar…

gebulder der kanonnen en springende granaten mensen die met elkaar vechten en elkaar gruwelijk haten geen dag gaat voorbij zonder doden en gewonden haat zaait vergif, maar soms ook; dollars, roebels en ponden…

als jij mijn geest zou zijn zou je verdrinken in het onbegrip van anderen zou de verwarring die zuiverheid zaait je overwoekeren en achterlaten als een verlept en verdroogd icoon geslachtofferd door het onkruid dat zich mens noemt als jij mijn geest zou zijn zou de zuiverheid verwarring zaaien in jou…

Rijpend aan de stengel hangt een hemels lint getekend franje van overrijp zaad dicht aan een gegroeid natte dauw druppels spiegels van je liefdesdaad verrukking zaait geen kleur zo warm zo mooi je opengaande bloem.…

De lust zaait onrust onder pij en kap en 't smalle pad ligt vol bananenschillen en Soeur-Slourrire werd close met haar pupillen, vond dat wel passen bij het zusterschap. Maar naastenliefde is nog geen gevoos, en klooster geen comparatief van close.…

“Van de week” zei de opgeblazen prostituee tegen een al jaren oude klant, “zit ik op kantoor aan de overkant en tik ik de hele dag achter een PC” “de overheid zaait bijscholing als zeer nodig, ik ben eigenlijk natuurtalent en vindt het overbodig”…

brandend als de zon die goud zaait door het fluisterend graan... teder als de wind die de bloesems streelt van droomrozen in schemerblauw...…

Het twijfelzaad dat twijfel zaait in 't hart en de genen dergene Voor wie het semen dubionis een keus is, zijn existentiële conditie bepaalt, Is het meer dan materie die welig tiert maar 't hart breken doet waar twee zielen wenen...…

Wie zaait zal oogsten werd hem ingepeperd Hij zaaide graan maar stiekem ook nog wiet De planten groeiden in een mum van tied Maar toen, betrapt! Dat was een flinke zeperd Ach arme boer, hij snift en snuift, het stakkertje En loopt ontgoocheld op zijn dooie akkertje…

Niets nieuws, want altijd oogst je wat je zaait, Dat is al zo, zolang de wereld draait.…

In Verweg-land heerst weeral hongersnood, er sterven duizend kinderen aan aids, er woeden honderd oorlogen, en steeds zaait een orkaan verderf, een vloedgolf dood. Wel, dat interesseert ons dus geen reet, zolang uw kat maar scharrelbrokjes eet.…