10455 resultaten.
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
zachtjes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik zeg het poezenkind
en gezwind trekt zij
haar nagels terug
maar toch, heel vlug
tikt ze m'n neus
in het voorbijgaan
alsof ze zeggen wil
ik had je kunnen krabben…
zachtjes
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 546 Laat je zachtjes wiegen
op het ritme van de wind
Laat je zachtjes meeslepen
op de melodie van de golven
Laat je zachtjes wekken
door de stroming van de zee
En op het einde van de droomreis
vinden we elkaar……
Het leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 koester de zachtheid mijn klein kind
zoals de lentewind
de kersenbloesem streelt
de roos zachtmoedig
geur afgeeft en teer
zich steeds laat plukken
de broze bloemen fijn en zoet
zich ruiken laten
en voorzichtig tasten
zoals voor jou mijn huid en haar
opnieuw ontdekking zijn
als het aaien van de poes
het volgen van de vogel
naar waar…
Windgolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 801 Mischien moet ik wel wat schrijven
over een rivier
die niet van de berg
naar de zee stroomt
maar van het dal
naar de berg stroomt
omdat iemand mij
geloof ik
niet gelooft
Dan zal ik wat schrijven
over mijn geloof
dat waait
en aait
zo zacht…
zacht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.057 helder is de nacht
sterren geven kracht
helder is het leven
helder sterren geven
sterren helder leven in kracht
slaap zacht…
het zachtste woord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 met stompe punt
het potlood ongeslepen
schrijf ik mijn zachtste woord
voor jou mijn lief
zoek het in de chaos
die mijn dagen draagt
dat ene woord zacht en warm
als de vacht van het lam
nooit zal het wijken
verpakt in stralend zonlicht
met zilveren maanlicht lint
wacht het op jou
ik zwijg bedeesd
durf het niet luidop te noemen…
zo zacht bewegen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 510 voor even was jij weer
dicht op mijn huid
je leek mijn hart zacht te bewegen
zo zacht, het kloppen
van een trage tijd
dwars door het redeneren
het rimpelloze spreken
in dromen die weer snel
verloren gaan als ik
mijn hoofd omhaal…
onwetendheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 189 op het kruispunt van gedachten
hangen dromen in touwen
de tijd ingaand
als een klopgeest
toegelaten in de zachte
delen van onwetendheid
op haar dooie gemak zeilend
tussen duim en wijsvinger
lonkend naar mijn geestgronden
als voer voor mijn intellect…
zachtjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 op haar roze jurkje droomt
een mannenoog, een mannenlach
hij geniet bij voorbaat van een tere huid
in ruwe werkmanshanden
die hij zacht, heel zacht
laat landen rond haar buik
ooit droeg ze daar zijn kind, een jongen
die met grote sprongen door het leven danst
haar liefde glanst in grote ogen
tussen vrouwelijkheid en deugd
in de oude…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
Zacht als licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Soms zoek ik in mijn droom
naar een woord en ik weet
dat het niet bestaat
ik kan het niet toveren
Soms zie ik iets
dat ik zoek
ik leg mijn hand erop
ik voel het zacht,
zacht als licht
als liefde
meer als licht
Ik word wakker en ik zie het licht,
liefde, ben ik wakker?
ik twijfel.…
niet alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.401 Uw handen lieten ‘t leven stuiven
Gelijk een bloem het gulden meel.
En kinderen ontloken, heel
Zijig en roze als duiven.
Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.
God, die ons achtloos verder telen,
Begaan in wellust en vervelen
Met heilge rust aanziet…
Sanctus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.609 Gij hebt de geselende regen
Gedreven door het dorrend lof.
Tot vaste vloet ligt 't mulle stof
Gebonden langs de hete wegen.
Een vogel, uit zijn vleugelveren
Klappert een kleine zilverbui,
Verschikt zijn natte halskraag lui,
En fluit verwonderd een paar keren.
Gij hebt de wereld rein gewassen.
De velden gonzen; in de plassen
Vist kalm…
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.858 De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.979 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.
Als zij hun zoetste geuren…
Gloria
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.105 Nu is de lucht zo teder groen
Als 't ritselen der vroege lente.
Knapen plantten hun blanke tenten
In schaduw van het fors plantsoen.
Nu, na de lang genoten dag,
Liggen ze stil omhoog te staren,
En zien de sterren statig varen
En zijn vol goedheid en ontzag.
In deze wijde dadenloze
Dagen is niets door hen verkozen
Dan lach en milde heiligheid…
Benedictus
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.037 Gezegend, die de rozen doet
Onder Uw lach ontluiken
Aan de verbolgen struiken
In glans van sneeuw en bloed.
Gezegend, die de vogels hoedt,
En lokt een schuwe zinger
Heel teder op Uw vinger,
En wekt het nestend broed.
Gezegend, die der kinderen schal
Bij 't spel met bikkel en met bal
Ons droeve hart laat raken.
Gezegend, die zich vaak…
levensroos
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 756 waar de zwarte roos
haar blaadjes krult
ingetogen, niets verhult
mysterieus
in donkere kleuren
mij bedwelmt
door intense geuren
verovert ze zacht
dit hart gegeven
straalt ze bij nacht
kleurt mijn leven
weerspiegelt in hoop
de duisternis
door liefde omgeven
een roos
voor het leven…
ogen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 450 rozenfeeën
blazen zacht
vergeten dromen
in haar nacht
vaag verlangen
heldere beelden
dragen
het morgenlicht
zingen
jouw lied
jouw gezicht
ver, verder weg
van haar
tot ze
alleen
nog kan dromen
van feeën
in een nacht
vol blaadjes
van zingende
rozen…
Blaadjes op de rails
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 87 Gewend aan het rumoer
Van alle dag, dat het
Vrije denken zo vaak
Overstemt en me ongewild
Meeneemt naar onbestemde
Verten waar ik helemaal
Niet wil zijn,
Is daar opeens
Een zacht geknisper
Van blaadjes die hun
verhaal vertellen
Met een kracht
Die in al zijn teerheid
Deze trein, en
het hele spoornet,
Welhaast tot stilstand…
Tranendal
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 191 Letters, woorden,
tranen aan een zijden draadje
blaadjes van een bloem:
houdt hij nog van mij ?
Zoeken, draaien,
woorden op een schaaltje,
blaadjes van een bloem:
houd ik nog van hem ?
Al die blaadjes van die bloemen
afgerukt en weggegooid
voor ‘t eeuwig vragen spel
van ja of nee.…
De lente
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 409 Alleen kan ik ze schilderen
in mijn geheugen,
met hun blaadjes zo zacht,
en de lente waarop ik wacht.…
Tengere steel
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 408 Bloesem roze zo zacht
verfijnd bijna fluweel
Prachtig en kwetsbaar
aan hun tengere steel
Het gras niet meer groen
maar een mix van kleuren
Vol blaadjes en bloemen
vergeven van zoette geuren
Betoverd is de natuur
de zon is mijn vriendin
Haar stralen heb ik lief
vanaf het allereerste begin…
Vallende roos..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 409 Mooi is zij
zacht als satijn
Prachtig van kleur
in de bloei van haar leven
Zij buigt door de wind
één voor één
Vallen haar blaadjes
door de zware regendruppels neer
Komt er een nieuwe roos
of een lelie, een margriet
Wie het weet, mag het zeggen
want ik weet 't even niet
(en dan gaat het niet over bloemen)…
Het spraakwatervallenpad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 354 zwijgend is
de stiltebloem geplukt
haar blaadjes drogen
sprakeloos op
stenen van geluk
het groen
monologenblad rust zacht
met rode dialogen
en stemloze woorden
op het spraakwatervallenpad
ze was uitgebloeid
en geeft de vrucht van rust
weer terug aan het geheel
waar decibellen groeiden
in de chaos van teveel…
Lentebloempjes
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.508 En plots zijn ze daar, eerst
aarzelend 't kopje boven d' aarde,
dan zacht, doch heel beheerst,
ontvouwen de nieuwe blad'ren.
Schuchter nog, bedekt met sneeuw,
de eerste lieve lenteboden;
blaadjes rekken met een geeuw,
nieuwe knoppen reeds ontloken.…
verloren zomer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 143 de heerlijke zomer
verloren in het weer
het sappig lentegroen
en jonge kruiden
nu in somberheid
de blaadjes van de bomen
die ik voel in mijn vingers
als een zachte vrouwenwang
nu oud en als een rimpelige huid
het bos al aangekleed
met mos in zilvergroen
wonderlijk geeft het
een innerlijk gevoel
om naar te kijken
het is goed en…