Netgedichten

netgedicht (nr. 6.778):

Lentebloempjes

En plots zijn ze daar, eerst
aarzelend 't kopje boven d' aarde,
dan zacht, doch heel beheerst,
ontvouwen de nieuwe blad'ren.

Schuchter nog, bedekt met sneeuw,
de eerste lieve lenteboden;
blaadjes rekken met een geeuw,
nieuwe knoppen reeds ontloken.

Allemaal, ze zijn met veel,
verspreiden zachte geuren,
vergeten is de winterkou.

Wit en blauw, groen en geel,
de nieuwe lentekleuren,
betoverend in d'ochtenddauw.

Schrijver: Ditheke, 11 maart 2005

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: planten

Lentebloempjes

3.0 met 19 stemmen

1.615

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Fred Molenaar, 20 jaar geleden

De Nieuwe Vrolijkheid zegt;
als ZE daar plots zijn aarzelen HUN kopjes.
nieuwe knoppen reeds ontloken zijn geen knoppen meer.
ik heb geen nieuwere lentekleuren gezien dan in voorgaande jaren.

jeëmes, 20 jaar geleden

Goed getroffen en teder.

Henk Knibbeler, 20 jaar geleden

een fraaie ode aan de lente op een subtiele wijze kleurrijk voor de lezers neergezet.

Geef je reactie op deze inzending: