Alle inzendingen over zat

Vanavond zat ik doodmoe in mijn stoel, en toen borrelden er mooie ideeën op. Vannacht werd ik door iemand overmand, die wilde dromen in mij wilde dromen.…

Wij zaten -breed uit- aan de rivier Gewoon zitten en kijken ons vertier Er kwamen vogels over wolken ook En samen...…

sla palen op mijn grond prikkeldraad rondom en als het nodig is jaag ik daar nog een stroom doorheen met ongekend voltage geef geen overpad aan ongewenst bezoek ik ben die aandacht zat jij paradijst waarin ik faalde haalde vrijheid dichterbij ik ben blij maar al die palen schrik en prikkeldraad moet ik helaas nog zelf weghalen…

In paarse weke huid zit ongemerkt een zwam verdriet verschilferd en verdord tot schaamte, het regent zwart en grijs met flarden groen van asfaltbloed, ver vuurlicht zonder warmte as een knipoog in gesloten huizen, de ruggen krimpen zat bijeen en leven als een afgevallen blad.…

Daar bij de deur daar ligt een mat Hij ligt er al lang maar nu is hij het zat Iedereen stopt en veegt zijn voeten op hem af Ja hij is behoorlijk vuil Stop of ik laat je vallen, dan maar een buil Ik laat niet langer over mijn heen lopen Dit is zo langzamerhand echt bezopen En gaan jullie toch het vegen hervatten Dan beloof ik je, dan wordt het…

Hij zat er op terras, dronk er wijn en keek er naar de meisjes. Eergister stortte zijn vlucht naar Lissabon neer (en dat is echt waar). Of ze boven zijn kist bidden of dansen zal neef worst wezen. Hij heeft niets te willen nu het zonder hem lente is en altijd zijn zal. Hij was pas twee-en dertig.…

Daar zat ik dan aan tafel te midden van levenden en doden oude stemmen weerklonken tussen eten en drinken door een bekende lach galmde luid ouder verschijnen ze nooit wel vaak jonger tastbaarder kunnen ze bijna niet meer worden dan in onze dromen eigenlijk zie ik al weer uit naar een volgende reünie…

Een jonge vrouwtjeswesp zat op de loer voorzien van zijden vleugels langs haar taille ze kon geen letter zien, las dus in braille wat een imker doet met moerbijvoer ze slikt 't voor zoete koek, het arme kind ze was immers nog ziende stekeblind ...geen wesp die 'moerbei' zei, als stille hint...…

Een wandelende tak Zat op z’n gemak Tussen de bladeren Met anderen te vergaderen Ze kozen voor de zon Vlakbij de mooiste blom Heerlijk gecamoufleerd Met z’n rug naar jou toegekeerd Ze dachten zich te verstoppen Maar jij liet je niet foppen En genoot op je gemak Van die smalle lijfjes op een tak…

Mama was werken wij zaten thuis konden er niet uit sneeuw, geen schoenen overal stilte angst voor de politie en verdrongen waanzin die verlangens wurgt zonder ze te doden onmogelijke liefde alleen de dagelijkse aardappelen hopend op iets van de herhaalde beloften voor ons, de kinderen, en nu wij geen kinderen meer zijn voor…

Ik zat dus gisteravond keurig recht Zong luidkeels "Jongens, heb je ‘t al vernomen?" "Hij komt" en "Zie de maan schijnt door de bomen" Toen heel lang "Kom maar binnen met je knecht" Geen Sint en geen kado, maar één dag later Kreeg ik, echt nooit gedacht, een flinke kater!…

Ik zat heel stil en recht, mijn onderdanen zijn slecht, dacht ik, ik ben alleen — ik voelde me trots en tevreên.…

Konijnenland had een probleem de TV was uitgevallen Niemand wist zich toen nog raad daar zaten ze nu met z`n allen Er werd geen woord gesproken stil staarde men voor zich uit En als er iemand kuchte zei men sst niet zo luid Men was het niet eens gewend om in de kamer te praten Dus liep zo`n droge kuch onmiddelijk in de gaten Het enige…

Wij zaten neer in 't heidekruid; daar vloog Een wolk voor 't zonlicht en een zwarte stip Streek langs het bos, als waar 't een floers van krip,* De schaduw van een ziel, die henentoog;* Verschrikt schoot ginds een vogel wild omhoog Van uit de lage kant, een schuwe snip, Terwijl de donkre schim, als met een tip Het heiveld scherend, snel zich…

Wie zaten er vanochtend in de bus behalve de chauffeur wiens roze wang zo vloekte met zijn mooie rooie haar. Een woeste oude boer met grijze ogen en zijn gezicht in aanslag, en een woelig kind doofstom, dat met zijn eigen dunne vingers praatte.…

Hij hield zich stil terzij: hij zat voor zot. Maar noch gevolg noch vorsten toonden spot: Geschenken biedend knielden zij, die kloeken. Rondom de stal was van de rossen 't neien, Uit de open hemel zongen englenreien, 't Kindje zat stil en zag en hoorde 't aan. Maria lachte en vond het heel natuurlijk.…

Liefde op het eerste zicht bestaat, wou toen dat daar geen einde aan kwam, toen jij op die houten barkruk voor mij zat alsof ik het leven van iemand schreef, nog lachend en spelend op de achtergrond. Gisteren stond ik op, zat ineens aan toen te denken mijn blik trof die van jou, jij weet het niet.…

Hij gaf geen antwoord Hij zat vol en vloog de wereld in. Ik miste hem meteen. Welja, waar ging hij heen? De dag erop zat ik daar weer achter mijn bord en droop er honing op. Ja, ja, daar was hij weer en zeker niet alleen. Hij nam ook al zijn vriendjes mee. Ze juichten al: “Hoezee, hoezee. Hier is volop, ons maaltje staat al klaar.”…

Onder zilvergrijze abelen Zaten zij, hun brein omhuld Door de neevlen van 't verleden, Blinden waan of eigen schuld; Kranke zielen! kranke zielen! Rukt men straks aan 't stille graf, Zelf den mens een eeuwig raadsel, Van uwe geest de blinddoek af?…

Op mijn vensterbankje zaten vier vogeltjes te pikken en te piepen zachtjes opende ik 't raam. Zette het schoteltje met voer en 't bakje drinken snel buiten ze zaten er eerder op, dan dat ik 't raam weer op de knip deed.…

Wij zaten aan de zanddrempel Van de lichte hemeltempel; Wat verre schepen soms voeren Langs de zeevloeren. De zee zong uit blauwe monde Heel die dag vreugdekonde: Het was alles zo licht en blijde, Wat de zee zeide....…

Door de achterbuurten van Parijs liep een moede man hinkend en grijs zijn afgezakte jeans op de rand versleten en in een plastiek zak zaten restjes eten als jong artiest was hij hier gekomen maar het bleef bij illusies en dromen copains en coppines had hij genoeg gehad en ieder avond dronken ze zich samen zat zij sliepen in de straten…

Ik spotte met een magere begijn en ik zat als een vis in een fuik, het net zat strak om mijn buik, toen de visser mij binnenhaalde na een griezelige rit door de tijd, via holle kerken en taaie monumenten.…

Gevoelens in mijn maag Gedachten in mijn hoofd Beiden zijn een plaag Ik heb het nooit geloofd Mijn leven is een farce Een schijnvertoning Een toneelstuk De hoofdrol is helaas van mij De meeste zinnen De minste inspraak En altijd maar de hardste kaak Ik ben het zat Ik wil niet meer Heb genoeg van al die klappen Laat me nou toch…

Gisteren heb ik een moord gepleegd En geen gevoelens van berouw Ik was het zat, de kou Mijn demonen toen maar weggeveegd Duizend steken heb ik van ze gevoeld De pijn van het moorden Het steken van hun woorden De onrust die in mij lag bekoeld Ik verklaar mijzelf hierbij verdachte Geen proces, geen advocaat Verklaar mijzelf schuldig aan…

Hij zat 't liefst in de bibliotheek boekwerken te verslinden als iemand sprak of keek kon hij zich flink opwinden. Tot...iemand naar hem lacht een boekenwurm zoals hij maar van het andere geslacht. Ze zitten er nu al jaren samen met een stel wurmpjes erbij.…

Na behand'ling (intens) was ze 'n heel ander mens, maar d'r man was d'r zat. Hij verdween, want-ie had al z'n liefde gericht op het eerste gezicht.…

Ik zat te roken en te mailen kortom mij dodelijk te vervelen. Een stem klonk uit de prullenmand: ‘Hoedt u voor brand. Ik heb gezegd.’…

licht verwarmt geeft leven doet zien wat nog niet was licht verlost geeft ruimte doet leven wat gevangen zat licht verbaast geeft hoop doet verschijnen wat geen leven had licht waarin jij nu mag wonen eeuwig licht (bij de veel te vroege dood van J.Tj.)…

Moe gestreden is mijn wereld me gaan dromen afgemat vlijde mijn hoofd tegen je aan zat van steeds dezelfde wegen gaan uitgeput niet uit de put te komen Leeg door het verleden van mijn bestaan amper door het verzet van…