9501 resultaten.
Als er geen verte meer is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Het licht in de verte
Kleurt door en door rood
Door een zon die
Doodvermoeid ondergaat
' t Doet mij beseffen
Dat ik verder wil
Daarheen, waar het licht
Oud is, en rood, en warm
' t Hele leven ben ik
Al onderweg naar verder
Naar de verste verte
Tot er opeens geen verte
Meer is…
Reddingsbrigade.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 In een storm op zee
is een reddingsploeg bezig
iemand te redden.…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
Jouw liefde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 985 Pure schoonheid
Ongekend, zo mooi
Alsof ik zweef
Over een helblauwe blauwe zee
Met de roodste zonsondergang
De zon die mijn huid prikkelt
En het water zachtjes mijn vingers streelt
Jij tilt mij
Over mijn angsten en twijfels heen
Jij tilt mij
Naar onze oase van geluk…
Omarmen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 47 Het omarmen van de
zonsondergang
is prachtig met de mooie
zee op de voorgrond.
Soms met rustig
of bij minder weer,
dat ligt er
net aan
hoe de natuur op dat
moment is.
Het is een genot om er
te mogen zijn.
Het brengt je even in
een andere wereld,
het is een zaligheid en
het voelt vaak goed.…
Branding en golven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 231 wil landen
maar de kust
is verdwenen
een eiland
met rotsen en
puntige stenen
geen pad
dat me voert
naar een veilige haven
branding en golven
alleen in de kou
wie werpt me een touw…
Zonnepracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 De prachtige zon
spiegelt over de ruige
zee.
Op een bijzondere
manier komt de gouden
zon aan bij de kustlijn.
Het is fantastisch, ze
bekrachtigd de mooie
herfstavond aan zee.
De wind was
nadrukkelijk aanwezig,
het is tenslotte herfst en
dan kun je dat
verwachten.
Heel weinig mensen
lopen in de avond langs
de zee.…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Na zons-ondergang aan zee
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.935 Op het woelend vlak der zee
wislend dansen kille glansen-
starre lach der dode maan
staart mij aan.
Dreigend, dreigend druist de zee!-
'k Zie een grijze nevel rijzen-
komt uit 't grote zonnegraf
op mij af!
Red mij, red mij van de zee!
Red mij, aarde, die mij baarde!-
Vaal-gewiekte oneindigheid
naderschrijdt!-…
oceaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 173 zonsondergangen…
Vallende duisternis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 192 Hoog op de top van het duin
ontwaart men een prachtige
zonsondergang
een vuurbal weerkaatst
boven het golvende water
de schemering valt
en de maan werpt zijn lange stralen
over de zee
die zich koestert in de vallende duisternis
lijkt het bij vloed of het een meer is
de zee kabbelt voortdurend
op het roze met zilveren zand
het zilte nat…
einderloos
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 657 zoals nooit tevoren
de schelpenwind, neergedrukt
voorbij zonsondergang
wist jij dan
waar ik kijken moest
of tot waar ik zou komen
de zee ging heen
en viel traag
altijd trager
onder het dakgeraamte
van de dood
toe dan
dwaal, kus mijn lippen
fluister zacht
dat jij zal zijn
daar, waar mijn benen
onbewoonbaar
stranden…
Het decor
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 186 heb de mooiste
momenten verzameld
uit de kunstschatten der natuur
een onweersslag
wat schuimende golven
door zee aan land gebracht
regensluiers en het
vallen van de eerste sneeuw
zonsondergangen met verdwaalde meeuw
wilde ze delen
met een groter publiek
maar in poseren ontviel steeds de ziel
ik had het decor
van bewegen vergeten…
manganiet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 geluk moet wel haast een Vlaams café zijn
met sanseveria’s voor het raam
dan is pech een verweerd bord
toegang een half uur na zonsondergang verboden
er zijn grenzen
het is niet toegestaan alles zo maar toe te staan
er is een begin
zo staat in de rollen van de Dode Zee
tijd is een uitsparing in dood
liefde is een redmiddel tegen eenzaamheid…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
In spiegelbeeld
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 218 Met zonsondergang kantelt de horizon kleurrijk
door het zonlicht glinsteren je ogen in spiegelbeeld
elk detail begint te leven van de honger naar de nacht.
Met zonsondergang spiegelt het licht jouw make-up
de schaduwlijn is jouw taille wat in silhouet figureert
in spiegelbeeld is waar ik na zonsondergang op je wacht.…
Aarde stort in
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 111 De aarde stort in zee
de zee bespoelt de aarde
zekerheden storten in
onrust, chaos, alles weg
westers Japan
verschrikt
bang.
Plaatsloze emotie
gevoel geruïneerd
hoe te redden
wat te redden
verstoorde wereld
opgeschrikt.
Watervloed na watervloed
Tsunami ongekend.
Niemand weet
wat deze stroom
nog later doet.…
Zonsondergang boven zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 ik sleep de zonsondergang
tot vlak achter je hoofd
je haar lijkt wel van ebbenhout
in de waaier van rood licht
de lucht trilt en weeft zich
teder rond je zachte huid
ik raak je aan, je heupen
raak verstrikt in je armen
zeewater bubbelt
als champagne…
ZO NATUURLIJK, ZO TE GEK
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Ik ben gek op hout
Ik hou van hout
Maar in de natuur
Niet in mijn ‘bek’
Dat houten bestek
Goed voor het milieu
Maar niet voor m’n mond
‘mij niet bellen’
In de rugzak van m’n leven
Zit naast een drinkbeker, koppie
Nu ook een stalen bestek
Want dat streelt m’n ‘bek’
Dan, dat in de vrije natuur
Een lekker bakkie koffie
Uit een warme…
CHRONOGRAFIE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 675 terwijl de zon
de laatste boomtop kust
laat ik de dag voor wat ze is
een eendagsvlieg
ik maak een onderscheid
tussen vlieg en mug
en meet de tijd af
aan de afstand die een vogel vliegt
en daarna rust
zolang is een dag
ik giet haar in brons
plaats een voetafdruk
in nat cement
en leg mijn hoofd neer
op een verenkleed
van dons…
Briesje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 610 Bij zonsondergang
Steekt er een klein briesje op
Die de dauwgeur brengt…
Onsterfelijk licht
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 801 Het lied van de avond
was nog nooit zo mooi, een kleur
om van te houden
en een eindeloze rit want
het licht staat op oranje zolang
onze ogen schouwen.
Bomen langs de laan
schaduwen die zich te ruste leggen
de lijn die we volgen
zwevend tussen dag en nacht.
Tot de stilte tussen bewondering
en duisternis breekt.
Dag licht, vaarwel aan…
na zonsondergang
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 465 zonder optillen staar ik
naar de stilte van mijn wieg
en beweeg
binnenin
wat komt
is al zo vaak gebeurd en herhaalt
zichzelf in lichaamsvormen
ik roep woorden op tot ruimte
houd ze in mijn handpalm vast
en dood, soms traag,
soms bliksemsnel,
het kind
dat ik in de tijd nooit heb
bemind…
val van de duisternis
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 381 fraai staat de zon in lichterlaaie
als zij vuur schiet over de duinrand
schurend langs helm en slapend zand
lijkt ze de aarde te willen verfraaien
als messen snijden meeuwen
daar waar ik hitte vermoed
strepen door een wijdse gloed
alsof het wonder even wil geeuwen
zij gaat echter stijlvol en tergend traag
haar herhalende ondergang tegemoet…
Je bent er niet
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.515 Over een jaar draaide ik me om
En zag ik een zonsondergang.
Zag ik de zon in jaren niet ondergaan
Zo mooi als deze, was er nooit.
Maar je bent er niet.
Maar goed dat er nu wolken zijn
en een zachte grijze regen.
Wat moet de zon anders dan op- en ondergaan?…
Zonsondergang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 138 Kronkelend beekje
beroerd door een zachte bries
vuurrood is de kim…
ZON in transformatie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 411 Zonsondergang wordt waargenomen
en glijdt via het netvlies
als elektro/chemo activatio
het occipitale monumentale in
De herinnering hieraan
-zonsondergang
wordt omgezet
in een subjectief beleven-
fingerspitzengefühl
getransformeerd
tot beschrijving van
de zon in woorden
op het digitale scherm.…