Alle inzendingen over zomerse dag

Zomerse dagen in de lente zomerse dagen in de herfst wie kon dat bevroeden wie kan dat beïnvloeden geen mens en als het aan God ligt houdt hij het op 52 zondagen en de rest de rest is genade!…

eerste zomerse dag - heel Holland bakt…

een zomerse dag zee en stranden lopen vol iedereen geniet…

winterse bomen weerspiegelen hun naaktheid in ijzig water prille knoppen dromen al over zomerse dagen…

Bijna vergeten een zomerse dag in april fietsers op de dijk de rivier rust uit en is stil Bomen botten uit takken hoeven niet te waaien de natuur als een jonge bruid zomerzon gaat vreugde zaaien…

Een nazomer om je vingers bij af te likken een zon die schijnt, alsof ze dat alleen maar doet, een temperatuur die je lijf en bloed verwarmd kortom een dag, die tovert op je gezicht een brede glimlach, een zomerse dag, wat wil een mens nog meer? Precies, morgen graag een portie van hetzelfde!…

Zomaar een zomerse dag in September de zon schijnt plotseling in volle kracht jij kijkt naar mij, ik naar jou plotseling verlang ik weer naar de Decemberkou.…

het warme zand omhelst mijn voeten als een donsdeken in de winter het verwarmt lichaam en geest en doet me de koude winterdagen vergeten en indommelen op een zomerse dag, ergens in het zand...…

In de herfst door de ochtenddauw als een silhouet Het zijn symfonische klanken op een zomerse dag. Ik mediteer op elke stap die jij met de teenslipper zet.…

Op een mooie zomerse dag, Met onze voeten op de zanderige grond, Met op ons gezicht een brede lach. Tussen de lekkere geuren van bloemen, Met de lieve kleine lammetjes in de wei, De bijtjes zoemen, En iedereen is vrolijk en blij.…

haar verkleurt mijn ziel De ochtend wordt de dag Een zomerse dag…

nog in zomerende dagen vertoevend raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras nu de herfst reeds op kousenvoeten door het groene landschap dwaalt terwijl de dagen zichtbaar krimpen bomen en struiken weldra kleuren gaan ik wandel schoorvoetend de zomer uit betast de vroege herfst in mijn hand…

Een traan die over een wang loopt Zal de lach van morgen zijn De lach in zijn volle pracht Geeft lommer in een zomer dag De traan in mijn hart Is het zingen van jouw lach Een traan en een lach Samen één woord…

Het wachten laat van zich genieten een nagalm van lange zomerse dagen zo licht aangekleed, dat men ze kan laten vallen, opnieuw tegemoet kan treden met een flair van alledaagse vanzelfsprekendheid, ik spot sproeten rond de zomer haren los in de wind, een warm beeld dat zijn weerslag vindt.…

Nachten overvallen mij op zomerse dagen. Eén grote wazigheid in mij, waar ik verdoofd ben. Al die andere mooie dingen in het leven, kan ik niet zien. Het zou te moeilijk zijn voor een paaltje in de wind.…

Het is zo donker voor haar zelfs zomerse dagen sluiten gordijnen en waar niemand luistert huivert tijd van wit naar duister haar jonge huid ademt geen licht meer ook op de achtste verdieping blijft het schemeren een stap schept ruimte waar armen vrijheid begroeten wordt het leven ademloos het was te donker voor haar…

ik wiste de mist boven water en weide opende hemel voor de komst van de zon liep door kou van de nacht in afnemende schemer zacht wekte licht en riep op tot geritsel en fluister in eerste tonen zongen al vogels donker uit bomen een zomerse dag zo eentje die de schepper graag zag…

twee teefjes onder appel op die mooie zomerse dagen mijn stem herkenden zij wel ook al gingen zij op in het jagen ma en kind met hoge sprongen achter de konijnen aan om later met hangende tongen het koele water in te gaan braakliggend polderland hernomen door de natuur niet kunstmatig aangeplant een veld vol avontuur…

Ringelende fietsbellen vrolijke stemmen rijkelijk vloeiende wijn en klaterend gelach toch is het stil doodstil op deze zomerse dag in het Vondelpark muziek galmt maar mist mijn hart jouw aarzeling is eindeloos toch blijf ik de toorts dragen voor jou geef nooit op lief zolang de zon ondergaat hier in ‘t…

Toelichting: Paasochtend 24 april 2011, 7.00 uur sta ik op, op de derde zomerse dag op rij, ongekend en HIJ?…

dag…

kalverstraat/hoek spui zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia als schaduw van een laat zomerse dag een vent, een zwerver op afstand kijkt zij kijkt verlegen weg zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel aandachtig, charmant, intelligent…

ik heb noten gezaaid uit de losse hand op het altijd vruchtbare land zij groeiden van halve tot heel speelden in ritmisch verband kleurden tot een wilde symfonie in lange zomerse dagen vroegen de wind hun zaden te dragen in samenzang rijpte de melodie voor de diverse partijen in de finale mochten wij deze herfst weer danken…

Onder een badlaken een meisjesbeen zandkorrels verraden een zomerse dag gestrand in eeuwigheid De dood die IS zaait angst Vliegtuigen keren terug zonder dromen De zon achtergelaten op een kwetsbaar strand Tegelijk een stille straat in een rustig dorp Een egel roerloos langs de kant van de weg Geveld door snelle onachtzaamheid We zijn…

Liefde was vaak te hooi en te gras al wist ik al ras dat ze net als de kat op zomerse dagen in velden noch wegen te vinden was. We liepen door bossen maar draaiden verkeerd verloren elkaar uit het oog, doch,het waarlijke minnen raakt niemand verleerd en al doolden we ooit rond als kattegespuis we kwamen voor 't schemeren thuis…

dag gewone mensengedachten en een melancholieke glimlach.…

dag actrice van nature uit op de planken van het volkstheater of je eerste prille Russische lente het ga je goed.…

het was geen kus die alles deed oplaaien het was niet die zomerse dag die zo mooi en warm was, het was niet de liefde die mij deed verlammen of de opkomende zon, die verscheen toen jij je blonde haren kamde het was ook niet toen ik je hand vast hield en dat het nooit meer morgen zou worden alles staat stil wanneer jij mij aankijkt…

ik schuil tussen de gladde stenen vergroei met het mos en voel de regen kletterend vallen op mijn gedachten die naakter zijn dan ooit en weer zullen drogen in de wiegende warmte van een zomerse dag ieder ander zou zeggen dat ik hier niet pas: zo seizoenen lang tussen het ongedierte kruipend op mijn huid en krioelend…

ik denk niet aan jou liggend in natte klei op een verlaten kerkhof ik zie jou lopen op het pad daarlangs tussen de populieren op weg ben jij naar het station dat naar de overkant voert een zomerse dag ooit ontmoet jij mij daar om mij weer te omarmen ik denk aan jou over een landtong lopend vol rust in herinnering ik zie ons…