Netgedichten

netgedicht (nr. 56.088):

kwets-baar

Onder een badlaken een meisjesbeen
zandkorrels verraden een zomerse dag
gestrand in eeuwigheid

De dood die IS zaait angst
Vliegtuigen keren terug zonder dromen
De zon achtergelaten op een kwetsbaar strand

Tegelijk een stille straat in een rustig dorp
Een egel roerloos langs de kant van de weg
Geveld door snelle onachtzaamheid

We zijn kwetsbaar en zullen het geweten hebben
hier en nu en altijd en overal