39 resultaten.
[ De ochtendnevel ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 De ochtendnevel
blijft hangen in het gebrom --
van de zonsopkomst.…
Drijven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 205 mijn wens op het water
wijs met die ene droom
als een herinnering meevarend
kabbelend op roerende golven
opgetogen knipoog ik
naar het licht van de dag
drijf op zeilen
op het geluk dat ik zag…
Zonsopkomst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Zonsopkomst,
geeft ons een waarlijk
licht.…
Zonsopkomst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Vanuit het droomland
omringt door galm van warmte
straalt de zonsopkomst.…
Zonsopkomst
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.746 Zonsopkomst heeft altijd een mysterie.
En nu draagt hij ook jou met zich mee.
Mensen leven, de wereld gaat verder,
alsof niks gebeurd is, zwijgend als de stille zee.
Ik kijk om me heen, ik probeer je te vinden.
Daar op de plek waar ik jou altijd zag.
Ik zie je niet, en ik loop verder,
op het ritme van jouw lach.…
Zonsopkomst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 276 Hier in mijn hartboezem
ruil ik jouw diepste adem
voor de zee, die rode gloed
van mijn naakte onderlichaam
mijn lijf siddert doorzichtig
door de gaten van het ochtendgordijn
deze dag, al vroeg onder regen gedompeld
is jouw lijf als een rots, bebost
maar onbegrepen, laat ik je gaan
ik was slechts tegenwind
en geef je mijn nachtvracht
voor…
zonsopkomst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 195 bevroren tranen
barsten bij een poging tot
een eerste glimlach…
Zonsopkomst
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 205 De zonsopkomst op de Egeïsche zee
dat maakte ik, als een van de weinigen
die ochtend, van zo dichtbij mee.
Een prachtig verschijnsel van de zon
die zo vroeg opkwam.
Ik bleef die nacht buiten slapen,
wilde die ochtend
de zonsopkomst bewust
van dichtbij ervaren.
De rust, die ik die ochtend had,
voelde wel bijzonder en aangenaam.…
Wonderbaarlijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 de kou rilt
onaangekleedde gedachten
kleuren anders dan voorheen
niet eerder uitgesproken
wensen krijgen een podium
nog voordat de zonsopkomst
de dageraad verraadt…
Ochtendlicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 133 de schoonheid van haar glimlach
kleurde prachtig bij zonsopkomst
hij kuste de rijp van haar wimpers
en genoot aanzienlijk
waardoor haar hart smolt na
een lange winter die de tijd had
stilgezet, vergroeiden ze richting
lente die hun zijn omstrengelde…
Suites voor Annemieke XXX
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 zwart voor de ogen
belladonna zo open
voorbij het heelal
enzo ferrari
als je een rijbewijs haalt
mag je ook mee doen
vingers gevoelloos
de juwelen afleggen
ze verbranden zo slecht
de thermentours staat
voor vervoer en vervoering
over elke weg -
eerste zonsopkomst
stralend boven op een berg
gaat ze aan tafel…
Op weg...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 815 Te genieten van een nieuwe zonsopkomst,
om onbezorgdheid en geluk opnieuw te mogen ervaren.…
Zoonsopkomst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 391 In het westen dooft het oude licht
kleurt de aarde met gouden gloed
als haar gebed in wees gegroet
dan doet zij traag haar ogen dicht
de stilte daalt in fluweel gekleed
met kalme weidse vleugelslagen
die de slapende ten ruste dragen
wiens adem in het duister gleed
met glanzende blik kijk ik geboeid
naar het mooie wonder der natuur
terwijl…
Geboorte van de kleuren
gedicht
2.0 met 27 stemmen 9.823 Het grijs hield vol dat alles wit was
wat niet zwart was, dat alles dag was
wat niet nacht was. De vele kleuren
verbleven clandestien in het zonlicht
dat hen nog niet kon velen.
Wat wij nu rood vinden was wijnwit.
Oranje? Volle-melkwit.
Geel was een heel oud wit.
Groen, een grijzend wit.
Het blauw was nog zo bleu.
Indigo bleef maar bleken…
Afsluitdijk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 51 In roze ochtendlicht
langs water, grauw en grijs.
Een geel bord dat bericht:
het monument is dicht.
Je maakt wat mee op reis...…
Gas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 Zonsopkomst op het Wad, in zacht pastel
maar ja, zo’n boorplatform ontsiert toch wel.…
Licht (2)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 193 Het wordt altijd weer licht
Ik hoor de vogels fluiten
Een lied als een gedicht
Ze roepen mij naar buiten
Het zwart wordt donkerblauw
De liederen zwellen aan
Nog voor dag en voor dauw
Is 't levenslicht aangegaan…
Toonhoogte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 136 Bij opkomende zon
ontwaakt zij in silhouet
mijn schaduw van de nacht
die in verlichting over mij waakt.
Met stralen door een kier
glanst zij mijn gezicht
omringt door gezang
wat mij als eerste raakt.
Door herinneringen
klopt hoopvol mijn hart
die haar dynamiek
in een visioen bewaakt.
Getailleerd belicht
tegen de…
De zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Gelukkig bracht zonsopkomst
feeërieke beelden.
Een zeiljacht kwam wel heel dichtbij
en zorgde voor wat opschudding.
Gelukkig werd zij door de deining
van de golven vlak voor de kustlijn,
weer teruggeworpen.
Zee maakt grote indruk
maar je moet wel op je hoede blijven.…
Verzetje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 .
________________________________
Ze zei me nog, wat let je
En stap eens uit je bedje
Voor 'n zonsopkomst verzetje
Al is 't maar één coupletje
Voor mijn part een filètje
Américain van Jetje
Het maakt niet uit, je red je
Ook zonder je jacqetje
Op bike of autopedje
Of scootermobyletje
Dan neem ik vast m'n petje
Af voor…
Geschonken natuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 146 Wat is een wereld
zonder vogelzang
waar geen vlinders vliegen
geen bloemen geuren
geen zonnestralen warmen
bomen geen schaduw bieden
waterstroom geen rust
zonsopkomsten de kim kleuren.…
Opkomst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 192 De waarheid ligt in het midden
het lichtpunt voor onze toekomst
de kern die bruist en kan berusten
bij het stralen tijdens zonsopkomst.…
uit mijn schaduw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 225 na zonsopkomst
heb ik mijn schaduw gedragen tot over de grens
en liet hem af en toe even over het randje kijken
naar daar waar mijn rest ooit verblijven zal
hij vertelde mij over het vredig mooi
zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt
als de zon op haar hoogste punt is
mijn schaduw in alle rust kan verlaten
gewichtloos laat ik me…
Vertraagt dagdeel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 322 Vertraagt gaat mijn dagdeel
bij zonsopkomst gekleed in violet
gepassioneerd leidt ons zwanenmeer
bij zonsondergang als silhouet
Met Händel Sarabande
schrijdt jouw getekende postuur
gedragen in warme kleuren
als portret naar mijn blinde muur.…
uit mijn schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 296 na zonsopkomst
heb ik mijn schaduw gedragen tot over de grens
en liet hem af en toe even over het randje kijken
naar daar waar mijn rest ooit verblijven zal
hij vertelde mij over het vredig mooi
zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt
als de zon op haar hoogste punt is
mijn schaduw in alle rust kan verlaten
gewichtloos laat ik me…
liefde is
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 628 toch was het liefde toen ik jou
eerst mijn boze rug toekeerde
onmacht verpakt in woede
om de tranen te verbloemen
de nacht die voorbij ging zonder
slaap en in het duister dat geen
bescherming bood tegen de kou
die ons bed beheerste die uren
het rood van de zonsopkomst
bood slechts letterlijk verlichting
voor een pijnlijk weerzien daarna…
Aubade
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 Je slaat verrast een zonsopkomst gade
boven een vlakke en diep blauwe zee,
je geniet van zo'n prachtige aubade
en die muzikale stilte, sleept je mee.
Niets van dat feest is mij teloor gegaan
en dat bracht bij mij heel wat teweeg,
de horizon leek volop in brand te staan
terwijl de zon dit hellevuur langzaam ontsteeg.…
Dodendans
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 994 "Hoe dun de scheidslijn tussen dood en leven",
denk ik als ik bij zonsopkomst ontwaak,
kortstondig in een hiernamaals verbleven.
En is 't nu dat ik niet meer van streek raak
van 't geen de dageraad weer heeft verdreven,
kies ik - als 't aan mij ligt - toch 't aards vermaak.…
Snel sonnet
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 73 O trouwe aanhang van het snelsonnet
Ik moet op deze dinsdag iets bekennen
Al dreigde er geen drone, 't was even wennen
Na middernacht zat ik rechtop
in bed
Ook wie met kruik en grog
naar bed toe gaat
Zal tot zonsopkomst moeten blijven zwoegen
De actualiteit barst uit haar voegen
Ze dringt zich aan ons op,
van vroeg tot laat
Armenië…
Ik zal mijn ogen niet kunnen geloven
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.072 Waarin jij wandelt in het witte licht
Ooit, op een morgen zal jij weer mijn zonsopkomst zijn.
Samen hijsen we de vlag aan de poorten van onze nieuwe stad.
Jij zult mij binnenhalen.
En ik, ik zal mijn ogen niet kunnen geloven.…