2791 resultaten.
de diepte van de horizon
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 913 je bent langzaam verdwenen
stil uit mijn leven gegleden
zonder een woord te verspillen
was je laatste zucht snel vergeven
de wind heeft je meegenomen
naar een plek buiten mijn bereik
met zonsondergang ging jij heen
dat is nu de plek waar ik altijd naar kijk
want in de diepte van de horizon
daar moet je wel ergens zijn
en al weet ik dat…
alles past
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 167 niet waar eindig ik
waar begin jij
maar ongedeeld wij
ik jou vast
en jij mij
jij mijn rust
ik die van jou
jij die mij kust
ik ook van jou
die ene hand daar
onze ogen voor elkaar
perfecte glimlach
nacht ochtend
dag
je haar
je adem
je zuchten
je handen
houden vast
mijn Waar
mijn bodem
mijn luchten
mijn branden
alles…
Mystieke rust
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 124 ik was verdwaald
bomen waren al
geschraald tot aan de top
zon scheen vaag
de theatrale kleuren
van het glas in lood
dat ons de vensters
bood van kathedralen
in het herfstig bos
na zomerlange
beden om verkoeling
heerst er nu mystieke rust
nog zucht de wind
kraken takken zacht
in een devoot ontroeren
zij bezielen nog het
kleurrijke…
bloedheet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 355 boven de lege regenton
wriemelen muggen bloednerveus
in lage luchten, vuig, scabreus
sidderend in de zomerzon
riolen walmluchten hun dorst
hijgend onder ontzielde straten
stadspleinen zuchten doodsverlaten
doorheen een geelverdroogde korst
de huizen dampen gevelbleek
zwetend onder hun pannendak
waarop de ploert de uren bakt
en hen tot…
De engel
gedicht
2.0 met 52 stemmen 15.402 Mensen weten het niet als zij ademen
dat ik treed
op de thermiek van hun woorden,
klimmen kan op hun zin,
dat ik mijn bindingen slaak
aan de aarde en dans
als zij zuchten.
Soms voelt een aandachtige mij
voorbijgaan, een luchtstroom verraadt mij.
Soms is er iemand die bidt.
Wij doorkruisen samen de ruimte.…
helpende hand
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 889 toen
er nog geen schepper was
bestond heilige liefde
uit pure naaktheid
geheten: paradijs
Hij
zag het
met holle ogen aan
en dacht;
dit is te mooi.. genoeg
ik ga hier een
schitterende hel van maken
dus
op een warme dag
onder de blauwe zucht
schiep hij jalousie
uit een handje lucht
of twee
daar keek hij met afstand…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.
Verdwenen in een ruk,
weggevlogen, vervlogen.
Wat is, is hier
Wat was, blijft daar.…
vakantie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 813 Het graven doet zijn lichaam glimmen
eindelijk klaar, hij zucht en gaat opnieuw beginnen
In elke hand een steen, Hij graaft, en graaft
totdat de drang bedaart
zeewater zo koel
Morgen heeft hij weer een doel
1…
Achter de woorden...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 169 Niet alleen de woorden
die gelezen worden,
raken diepste zijn
Aaneengeregen zinnen
verhalend
vertalend
worden uiterlijk
onbewogen gelezen
tot de kern is
doorgedrongen
ziel wordt geraakt
lucht ontsnapt aan longen
zucht wordt geslaakt
Een lint van emoties,
waardoor ongeschreven
woorden worden doorvoeld,
zetten onzichtbare beelden…
Voorjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 297 De lente zucht
beroert de roze verenbuik en fluistert zacht:
voel jij het al, ik zit weer in de lucht.…
hij las me
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 350 zij vroeg hem aarzelend
om haar gedicht te lezen
hij las haar woorden
tastte naar de bron
verloor zich in haar ogen
en haar mond, haar huid
ontdekte zelfs verdriet
driftig dronk hij
van haar lippen
liet hij haar woorden zwijgen
in zijn stille stem
haar zucht verdwijnen in de zijne
de hartstocht vluchtte weg
haar uitgelezen woorden…
overwinnen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 615 Hoe de draagkracht
in het donker schrijft
uit het diep in de aarde
zich tot schollen verheft
het zwarte gat gapend
het begrijpen en de angst
op fragiele vleugels
met kunstig geduld
verworven uit de mens
hoe soms heel de wereld
aan je trekt met voeten
wortelend in het drijfzand
van schouders die naar
beneden hangen
de zucht het eeuwige…
De tijd heelt.
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.020 Zo trouw, zo blauw,
dan zucht ik in mijzelf:
"Wat hou ik veel van jou".…
Vleierij
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 169 zachtjes vlei je tegen mij
glijdt mijn hand om jouw schouder
trek je aanzienlijk dichter en hou je
stevig tegen me aan
een gelukkige zucht vindt zijn weg
naar buiten welke een voldane glimlach
tovert op mijn gezicht, nu we
samen één zijn
mijn hand wrijft over jouw huid
kruip je nog nader en sluit je ogen
als mijn lippen jouw bol kussen…
Voorjaarstango
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 225 Acht dagen in het jaar
duurt deze lentetooi,
de halve buurt is uitgelopen
wachters zuchten
o wat is ze mooi
dan valt ze uitgebloeid
als confetti over ’t groen,
zo opent deze tango
in feestkleed het seizoen.…
weelde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 274 er is vrede in mijn tuin
de boom kleurt rood, in waaieringen
langs kristal
avond zucht al, zacht en ongelovig
want de zon zweeft immer nog als nimphen
door mijn hart
zwarte rimpelingen rond het einde
van mijn dag
vertellen me van rouw
maar altijd is er dan die kleine vrouw
haar handen en haar kracht
ze lacht van witte wolken
van…
Voor in het missen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 255 ik ben de letter
aan het begin
van jouw naam
de zucht, de adem
langs de vleugels
het puntje van je neus
ja heus, ik ben het blad
dat door de winden
in het alleen zijn zwerft
het allerkleinste vogeltje
dat tinkelliedjes fluit
als een zomerdroom sterft
ik ben de hand
die telkens liefde
naar je zal schrijven
door de spelende…
Veinst gewetensvol
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 de zolder ademt
al reeds lang verbruikte lucht
kraakt en kreunt in iedere zucht
door verstoring van zijn rust
en evenwicht schrikt hij op
uit lethargie en jarenlang gepeins
veinst gewetensvol
zijn schatten te bewaken onder stof
en afgedekt met smoezelige lakens
toen later het kale peertje knapte
en licht slechts door het luikje kierde…
Dorstig dromen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 229 ik aanschouw de vleugels van vrijheid
en voel, proef het pure leven
in het speelse manoeuvreren
op het zuchten van de wind
ervaar de schoonheid
van de bewegende ruimte
tussen het blauw, de wolkenpracht
het sluimerlicht zo zacht
waardig fluister ik:
“Mag ik mee, zweven, beleven?”…
Hitte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 202 'k Hoef jou niet
te zeggen, dat de
avond vrijt met
de nacht als onze
Kus in 't donker
een dans lanceert
'n Verkenning
in zomerse nacht
Verlangende
lijven die zuchten
Onder 't genot
dat lang verkeert
'n Sex-appeal
van hier tot ginder
Een aantrekking
van Noord- en zuidpool
'Heat of the moment'
van Asia geleerd…
Verjaren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 238 Het troost haar dat de dagen korten
terwijl ze zucht, ‘er is alweer een jaar voorbij’
en dat het maar weer moet gaan waaien.…
Chagregen weer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 148 Het is weer, chagregen weer
Het komt met bakken uit de lucht
Wanneer komt die zon denk ik met
Een diepe zucht
En ziet alles er weer wat beter uit hier
Zowel het weer, als op mijn eigen vizier
Soms is alleen het weer in een depressie
En zit je zelf slechts even in een recessie
Kom op zon ga schijnen
En laat alle depressie en recessie…
Mooi geweest
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 379 Jij klaagt steen en been
drijft bovenop als schuim
De bloemetjesjurk valt ruim
wolkt donker om je heen
Droefheid hangt in de lucht
een glans als van een ster
schijnt liefdevol van ver
driemaal klinkt mijn zucht
Omhoog, omhoog in het licht
karbonkel van praal en pracht
het hart versnelt zijn plicht
de ziel zoekt wie wordt verwacht…
Naar ongekende ruimte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 211 ontluiken
onder struiken groeiden
wij naar ongekende ruimte
om later toch
te fluisteren met kruinen
samen te luisteren naar de wind
regen loogde grond
en storm velde de reuzen
waar ik bescherming vond
nog wortel ik maar
aan de rand zie ik
de wei en open lucht
het bos heeft mij verlaten
maar ik boom door
tot aan mijn laatste zucht…
2015
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 de dagen zijn voorbijgevlogen
ik zag hun vleugels slaan
ik zag een lente fladderen
jouw dood met bakken regen
en zomermaanden gaan
miljoenen bladeren vallen
de herfst in een vogelvlucht
slechts een handvol winterdagen
en deze Kerstmis in een zucht
nog even en de klokken luiden
het aankomend nieuw jaar
met weer hoop op betere…
Vliegen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 68 treed ik uit mijzelf
Ik wil zweven in vreugde
rakelings scheren langs verdriet
wijde cirkels trekkend
om het leven
doe ik de dood teniet
Ik wil muisstil leunen
leunen op de wind
hangen
in het luchtledige
als een onbedorven kind
Als een onvermoeibare zwaluw
vertoef ik in de lucht
om onverwacht te sterven
tevreden
met een diepe zucht…
Waarom, lieverd?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 232 In elke vleselijke navertelling
onversneden liefde toegefluisterd
met in elke adem, elke zucht
aandrang naar blijvende verbintenis.
Waarom zou ik ooit vermoed hebben
dat je de draaiing van de schaduwkant
zou nuttigen om me weg te krassen
voor het gezang van een nieuwe lokroep
Waarom, lieverd?…
wederhoor
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 jij, eindeloze dagdroom,
vereeuwigde tijdzone,
niemand weet of jij
het zuchten hoort, dit
radeloos tikken van
een naar adem happend hart
mondhoek, waarlangs het
water naar beneden loopt
kruimeldief, tortelduif
blijft deze koektrommel
onaangeroerd?…
schemerboom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 zitten
aan wegstervend zicht
een netwerk van uitersten dat
versmelt tot uitwendige kleur
deze boom blijft sprakeloos met
zwarte aderen en grijs geschut
de handen ten hemel en het lijf
kloppend als een aorta
een ontkalkte vertakking
tot diep in instabiele lucht
het zwart van de nacht brengt
onafwendbaar evenwicht
een gedempte zucht…
Portret
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 Je uitgesproken blik etaleert je zucht
die nu echoot door de eeuwigheid
en mij ontspanning in het leven geeft.
Met glinsteringen van spervuur
waar ik verzink tot jouw heelal
ontvang ik als een hereniging.
Dit beschrijft het dagelijkse gevoel
van onbeschrijfelijke bladzijden
waarbij ik berust op mijn ademhaling.…