Dorstig dromen

ik aanschouw de vleugels van vrijheid
en voel, proef het pure leven
in het speelse manoeuvreren
op het zuchten van de wind

ervaar de schoonheid
van de bewegende ruimte
tussen het blauw, de wolkenpracht
het sluimerlicht zo zacht

waardig fluister ik:
“Mag ik mee, zweven, beleven?”

ik zal de rust van de wieken
nippen, bewaren onder mijn huid
en onder groene kruinenbomen
kan ik dorstig verder dromen

Zie ook: http//hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 29 mei 2012

voorjaarsvlinderhotmail.com

Biografie van deze schrijver

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 7 stemmen 345