inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.170):

weelde

er is vrede in mijn tuin
de boom kleurt rood, in waaieringen
langs kristal

avond zucht al, zacht en ongelovig
want de zon zweeft immer nog als nimphen
door mijn hart

zwarte rimpelingen rond het einde
van mijn dag
vertellen me van rouw

maar altijd is er dan die kleine vrouw
haar handen en haar kracht

ze lacht van witte wolken
van haar liefde en de macht
haar kind te dragen

door de nacht


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 274

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
28 oktober 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Altijd vinden we ergens weer die kracht, mooi gedicht.
Naam:
vos andrea
Datum:
25 oktober 2011
Email:
vos.andreagmail.com
Mooi subtiel tastbaar gedicht..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)