Alle inzendingen

Joplin zong het al vrijheid betekent slechts niets meer te verliezen hoezo ben ik vrij zolang ze jou martelen jij gevangen bent waarom vier ik feest terwijl jij stil verkracht wordt in je eigen bed hoe kan ik vrij zijn zolang mensen onvrij zijn zusters en broeders verbonden in bloed druppels in een oceaan we zijn…

Al genietend groeien de dromen als bloemen en leven de menselijke fantasieën koesteren de dagen zich in licht en zonneschijn tot 's avonds de maan samen met sterren de hemelkoepel bezaait met beeldend romantiek. En vanaf de vroege ochtend zingt een kleine vogel en maakt de dagen tot een feest vol muziek samen met jou wordt het leven een dans…

door en door doortrapt moordmachine sobibor onvatbaar verdriet…

soms sluimert een omhelzing in de couveuse van iemands ziel soms schemert zij door het glas een vluchtig ontwaken uit de roes van bitterzoet verdriet ze strekt haar armen uit omhult je met serene troost op een kalme regengrijze dag…

er groeit een dorp bij een kerk dicht bij jouw hart staan koeien in de weide je staart verlegen naar een veranderd landschap op het natte schilderij iets goed observeren naar onbevangen waarheid is belangrijk, zeg je en niemand spreekt jouw verfkwast tegen in de groene boezem van de vergeten stad…

Is het een oorlog? Zo zou ik het niet noemen Bij een stand van 35-1 mag je waarheid niet verbloemen Hoe noem je het dan? Strafexpeditie is het woord dat bij 35-1 hoort Sommigen gaan verder en spreken van massamoord…

Als de woorden zijn gesproken En de kransen gelegd Spreekt de stilte...…

trouwe vriend weer samen nu aan de overkant van tijd met jouw liefste lief het glas heffend gevuld met witte wijn de jaardagen vierend met de vrienden hier die zo ver weg toch heel dichtbij met een lach en traan de verhalen herhalen die ons verbinden blijven…

Ik doe mijn gedicht aan, om me te laten zien -- mijn open wonden.…

Wiens kind ben ik geweest wat heb ik ooit geweten dan enkel maar het heden van wie mij borgen in hun schoot? onzichtbaar voor elk oog altijd onuitgepakt gebleven hun koffers in die donkere hoek met niet te openen sloten soms snerpten heel opeens wat kreten als ijzel door de kamers ontweken stille tranen de beklemming van mijn vragen…

Bevrijdingsdag, geen moment te verliezen onzekerheid over wat je wilt, moet en mag. Angst vanuit het verleden en voor de komende dag zoekend naar ruimte om te kiezen.…

ieder heeft een eigen blik op het verschijnen van een plotselinge bliksemschicht ik grillig lijn en kleur in een gigantische speed elkaar explosief ontladend waarbij het netvliesbeeld de blauwdruk van een persoonlijke werkelijkheid geeft we kijken om ons heen maar dit panorama is een deel van het geheel een volgende blik laat…

Ingegeven bij Krugers intocht in Den Haag. Opgedragen aan Volksweerbaarheid. Op, burgers, op! Laat luid ons lied nu klinken Ter ere van de vaderlandse grond: Hier zag men, de eeuwen door, de vrijheid blinken Te midden van een volk dat dwang weerstond. Hier streden wij voor 't recht om vrij te denken, Wij staan er pal voor noch tot…

De meimaand opent jonge, prille bloemen En vogels kwelen wéér het liefdeslied Natuur vernieuwt de tuinen, maar míj niet Waaróm niet? Eerlijk kan ik dat niet noemen Helaas ben ik allang niet meer vers groen – De mens mag lente nimmer overdoen…

Dit wordt ons niet ontnomen: lezen en ademloos het blad omslaan, ver bij de dagelijksheid vandaan. Die lezen mogen eenzaam wezen. Zij waren het van jongs af aan. Hen wenkt een wereld waar de groten, de tijdelozen, voortbestaan. Tot wie wij kleinen mogen gaan; de enigen die ons nooit verstoten.…

De toegangspoort is symmetrisch Een verdwijnpunt in het niets Veel sporen zijn verdwenen bakstenen zijn gedenkstenen Hier sta ik nu In het centrum van het kwaad Een vrij individu Omgeven door prikkeldraad Alles is vierkant Alles is recht Ik zoek naar een uitweg Ergens daar In de heg…

Gaea ik ben moeder, Almoeder Aarde; ik geef leven, dood en wedergeboorte; ik geef gul uit overvloed van mezelf; ik geef, maar soms dan neem ik. Pan luister: spring en dans mijn kind, groeiend, volg mij lach en zing en speel mijn kind, stoeiend, volg mij leef en drink en lief mijn kind, bloeiend, wees vrij vrij mijn kind, met mij. Aphrodite…

Eigenlijk doet het me niks en zal het me een grote zorg zijn maar soms wanneer ik denk Dat Bosma waarachtig is dan voel ik wrijving met zijn intrinsieke verbinding van hem en zijn PVV…

een breedlachend gezicht jouw gezicht het jouwe en jouw afwachtende blik schuif wat op kijk hier sta ik hier ben ik hier zijn wij allemaal vergeet ons niet zie ons zolang je leeft wij zijn niet voorbij…

Ergens in Breda 's grote tuin vol graven staan, keurig opgestapeld, woningen van wilde bijen; ronde openingen in 't hout bergen woelige werkhaven. De diertjes zoemen rond om zich te laven aan bloemen, die stil opbeurend zingen tot mensen, die hier overdenkingen, door vrolijke bloei geleid, verhalen. Nectar zuigen en stuifmeel verspreiden…

Hoe gezond ben je als je goed functioneert -- in de maatschappij?…

Twee minuten stil Met je eigen gedachten Om te herdenken Hoe moeilijk is het Twee minuten je mond dicht Gewoon even stil Herdenk wat jij wil Herdenk waar jij wil en wie Maar doe het wel stil Herdenk met respect Voor vrede in de wereld Twee minuten stil…

in mijn windtaaltje had ik voor iedere situatie een eigen verhaaltje vol tonen lange loopjes geslis gesis en gelispel naar benauwend angstig gefluister luister naar korte en lange aanlopen opzwellend tot een magistraal kort voor de alles vernietigende implosie in de stilte na het nooit verwachte ongeval auditief en visueel ben…

Een waterplas reflecteert de sifon van blankzachte halzen Synchrone begeerte; het baltsen staccato en rap geformeerd Een zwenkend, gelijktijdig duo met snavels, scherp als stiletto's boven de sierlijke torso's en poten in vloeibaar picot De vleugels omhoog in een krans vertalen zich in een nadrukkelijk 'ja' Een fel en herhaald vice…

de ene genocide is nog niet voorbij of de volgende staat alweer te trappelen voor de deur…

Met vredige hand strijkt zaterdagochtendlicht over Nederland…

gezang van nachtegalen ontdoornde rozen op een klein wit graf rose elle a vécu ce que vivent les roses l'espace d'un matin de tijd lacht oorverdovend zingen de nachtegalen…

Een rups wordt vlinder gesmolten ijs is water ik ben tijdelijk…

vier de vrijheid die je vrij laat kiezen die jou zeggen laat wat jouw mening is die jou beminnen laat van wie jij houden wil vier de vrijheid te geloven of niet de rijkdom ook van diversiteit en verschil het eigen pad dat jij gaan mag behoud vrijheid voor jouzelf net als voor de ander met elke stap die je zet in elk woord dat…

2 minuten stilte niet denken niet voelen even stil in mij 2 minuten stilte niets horen niets zien even geen maatschappij. 2 minuten stilte helaas alweer voorbij…