Alle inzendingen

Goddelijke hulp is voor jongelui, daarna -- moet je het zelf doen.…

ik hoorde muziek van lage en hoge tonen zij riepen een bericht van algemeen belang maar woorden waren menselijk en zij berichtten hun regelmatige info’s op tal van frequenties lang geleden dat ik mensen heb horen praten nog eerder moet dat een gesprek zijn geweest ik herkende mezelf niet moest in de spiegel van vroeger kijken om…

Voordat ik aan dit vers begon te schrijven, Heb ik een witte haarband omgedaan, Zo’n accessoire vind ik mij goed staan, Ik doe het echt niet om te overdrijven. En inderdaad: het ging veel beter mèt, Trefzeker vond ik weer het snelson-net.…

In vers gras vrijen om later veel later in de dood nog even na te geuren als hooi ------------------------------------------ uit: 'Werkboek, bloemlezing 1983-2010'.…

Het roodborstje pikt aan het venster, tin! tin! En zegt: Ach, doe open en laat mij er in; Doe open, lief meisje, 'k weet anders geen raad, Zo sneeuwt en zo waait het hierbuiten op straat; Ik sterf van de koude, toe, laat mij erbinnen. 'k Zal zoet zijn en allerlei grapjes beginnen. Het meisje deed open en gaf, op haar schoot, Aan 't roodborstje…

Een wittig rif van gevaar tekent zich kraakhelder af in de verte flitst een schel licht meedogenloos spookachtig schijnsel röntgennegatieven van rimpelende vellen in donker fatale massa van een staartloze komeet schiet lood in lichtjaren prognose in maanden minder exact galactische heupen haardunne breuken gestage monotonie…

De watertaxi nam een grote bocht Om dan te arriveren bij de halte De kade had ik eerder niet bezocht In brons, gespierd - een scheepsbouwers gestalte Het Schreiershuisje aan de boulevard Werd expositieruimte, afscheidstranen Geplengd door vissersvrouwen zag ik daar De Maas met vrachtvervoer en witte zwanen Een straffe wind klopte de golven…

Je zult lang genoeg leven: successen vieren -- en ten onder gaan.…

Alles Is een Spiegel Een spiegel Hoe ik Met mezelf Om ga Beschuldigen Oordelen Kritiek Zonder respect Behandeld Worden Dat Doe ik Mezelf Vaak aan Mezelf met Liefde bijstaan Daar begint Het mee…

In de blije berm zwaaien kleurrijke bloemen een grauwe passant Hoe heerlijk het is om weer te proeven van de heerlijke buitenlucht waar ik zal genieten van het hemelsblauw en een onbekende berm in tinten groen die mij heeft uitgenodigd om haar van dichtbij waar te nemen. Geschikte plek voor insecten en kriebelbeestjes waar ze gezellig…

ik heb het laatste licht van de aarde gevist nog rest slechts dwarrelend stof zielloos zonder energie vorm gewist de structuur al lang vergeten omdat leven zonder ziel geen herinneringen telt in een context zonder reflectie ooit is ons de ziel gegeven kwamen essenties in de stof weer tot leven die spiegelden in wederzijds…

De grootste groei is voor de PVV Groenlinks/PvdA blijft echter groter En FvD wordt elk jaar idioter Maar is zijn zetels kwijt, ook dat valt mee Goddank zijn velen die Europa haten Zo wars ervan dat ze het stemmen laten…

We hebben een slootmeermin maar ze heeft twee staarten aan haar hoofd. Ze vouwt haar benen met laarzen op in de blauwe schelp drijvend op het donkere water. De jonge schoonheid beweegt haar schelp voort met twee stokken in haar handen. Kleine slootvenus, gekleed voor de winter, omdat in de zomer de sloot droog staat. Daar gaat ze onder…

Hij vormde een kom, en hij verhoogde De ronde randen, en een buik Boog zich naar boven, en hij boogde Haar buigen in, en zag de kruik Slankhalzig en met edel welven Van lippen, en haar schone mond Was lachende; want hij was zelve Zo gul als zij, zo diep van grond. Maar zonder aarzlen of bedenken Beproefde hij haar in het vuur En smolt, die…

De vlinder fladdert dwarrelend en dartelt vrolijk in het rond. De rups roept jaloers: Ik wil ook vliegen, maar ik kruip hier op de grond.   De vlinder zegt: Lieve rups, heb een beetje geduld. Want voor je het weet wordt je wens vervuld.   Na een poosje verander je en word je een pop. Ja heus, zo heet dat, het is echt geen mop.   Ik ben…

Die meid daar -ze lijkt mij wel volmaakt te zijn- mag telkens weer opnieuw tegenover jou zitten. Knalrood wordt jouw gezicht steeds weer voor haar. Echter, rondom mij -en dit doet mij pijn- straal je niet diezelfde hitte. Toch denk ik -waarom blijf ik dit geloven?- herhaaldelijk dat jij mijn hart wel wil beroven. Waanideeën zijn…

Ruimtereizigers, planeetforenzen hier een melding, opgepast! De satellietverbinding naar Neptunus is tot nader order afgelast. Ook is er veel vertraging, het devies is mijden dus, want het is weer stapvoets vliegen op de ring van Saturnus Een ruimtetanker is gekanteld vol met zuivel onderweg. De opruimploeg is bezig toch is de melk nog…

Je stem wel gehoord maar van geen enkel belang je verschijning gezien maar wie zag je angst? mooi klein mens al je vleugels gebroken door welke spitsroeden niet heb je je weg moeten lopen? ik stuur je de warmte van wel honderden zonnen maar wie heelt wat stuk is en de pijn van je wonden? wie noemt je naam nog zonder te voelen ‘ik…

Waarom doet liefdesverdriet zo pijn Steeds onzichtbaar voor het blote oog Verbergen voor de buitenwereld terwijl je emotionele binnenkant zwaar beschadigd is. Herinneringen dwarrelen door het hoofd terwijl traandruppels vloeien langs de wang Brokstukken van het lichaam liggen verspreid over een wereld van onbegrip en onwetendheid. Hoe je…

na al deze storm ben ik ineens in haar oog haast heilige rust…

ik hoopte dat jij het had ook doorhad dat van die knipoog zij had het al van nature een bekoorlijk licht trekje dat mij mateloos opwond en mij intrigeerde dat ticje waar zij geen enkele controle meer over had behalve dat zij zo af en toe met die knip heel guitig en onverwacht uit de hoek kon komen…

M'n manische kant Sprong de lucht in M'n handen klapten Ik schreeuwde De straat bij elkaar Anna Strolenberg is erbij Mijn VOLT 2 zetels Ik had het voorspeld Het kwam uit: 2 zetels We zijn nog geen volkspartij Maar aan de onderkant Van het centrum van de macht Maar het gaat niet om macht Het gaat om inzicht en omzien Dat is VOLT…

de strijkers zwijgen als de noten op papier de dirigent wacht in de coulissen handen en baton in rust hij sluit de ogen het applaus klatert een zachte milde regen stilte als teken papieren noten de wording van het verhaal bezielde handen een weidse wereld klanken vouwen zich open landen in de ziel de betovering het is dan dat…

Afscheid, hij moet gaan. Huilend loopt zij naar hun huis -- En steeds kijkt ze om.…

De ambtenaar die op de keien staat, de vluchteling die hier wordt weggekeken, Europa, waar NL wil herbespreken, die 130, slecht voor het klimaat, de kunsten die van perspectief beroofd zijn: van elke hoofdlijn krijgt wel iemand hoofdpijn.…

we willen vaak verloren tijd inhalen maar wat we weten is dat tijd wel de aller laatste is die verliest wij komen niet verder dan het nu toch laten tijden zich ooit inhalen als we ons er maar serieus aan wijden en als zij het ook verkiest zijn we eindelijk bij de tijd en zullen nooit meer staan op tijden maar als ze dan ten slotte…

rennen en vliegen haast, haast, nergens meer tijd voor nooit bij iets stilstaan…

Van alle dieren houd ik, maar een hond! Tot in mijn ruggenmerg snerpt scherp zijn blaf. Trouw uit karakterloosheid, sluw en laf. Tot in mijn keel ruik in zijn stand. Hij piest tegen elk ding, ellendeling verpieterde proleet, verslapte decadent die Barzoi heet. En 't spijt me zo, dat ik me niet vergis en zelfs zo'n stinkend piesbeest Brahman…

is U de zachte nacht bevallen, hebben de on- deugende, geheimzinnige planten naar behoren gegeurd en zijn hopelijk geen van uw overige zuigelingen aan de builenpest bezweken? Hebt U de interessante nerveuze godvruchtige vogeltjes, vrome goedertierende mevrouw, al wel bekeken, druk telefonerend van: hallo, met piet, kom je op mijn tak…

Soms zit de dood aan tafel Soms zelfs eet ie mee Het is geen smakelijk gezicht Het laat boeren en scheten Moeten we dat 'smakkelijk' aanhoren met slijm vallend van de lippen Soms wordt het ons te veel  Moet ie eten in de bijkeuken Maar veelal is ie niet in huis Niet uitgenodigd, niet nodig Dwaalt ie rond in het buiten Dan is er…