160153 resultaten.
Het land van de toekomst.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 Jouw land van de toekomst is gelegen waar gisteren,
vandaag en morgen samenkomen.
Een plek waar vroeger niets heen leidde,
je tocht ging door diepe dalen, een lange weg.
Als je nu terugkijkt, zie je de eerste ongeplaveide paden,
het ontstaan van onbegaanbare donkere wegen.
Vol gevaren en de zon scheen slechts af en toe,
maar vaak was…
Black Friday Surprise
snelsonnet
4.0 met 47 stemmen 196 Daar is de Sint weer met zijn pakjesboot
Oh...een torpedo...t schip vliegt in de hens
Nou kinderen dat overleeft geen mens
De Sint en alle Pieten zijn morsdood
Ja schatteboutjes ´t leven is soms hard
Maar één geluk...de Pieten zijn weer zwart…
KINDEREN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 123 we waren het en
mochten het graag wezen
en voor velen
van ons bestond het leven
uit vaak ongedwongen spelen
weinig angst er was immers
nog zoveel moois te beleven
het ontrafelen van de grote
mysteries kwam wel met de tijd
toen kwam de waarheid nog
langzaam vanzelf naar ons toe
een kind kende geen depressie
en was nooit moe
tegenwoordig…
Valse beloftes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 wij hebben
gestemd NEE
een andere
partij gekozen
dus geen
PVV
liefde zal
overwinnen van
deze haatdragende
partij vast
en zeker
geloof ik
eens weer
Licht voorwaarts
Christenstrijders met
een vastberaden
blik
deze aankomende
baasspelers zijn
in mijn
denkpatroon elkaar
binnen vier
jaar zat
de enige
zij die
voordeel zal…
Lekker niet
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.033 Ach hoe verdacht lekker
languit in bed en
dat ik die wekker
niet hoef te zetten
vannacht
morgen niet met die pijpen va de
onder- en bovenbroek hoef te worstelen,
geen mensenvlees en tanden
meer hoef te borstelen,
geen griezelige roem en
geen angstig nieuw boek!
S.v.p. geen bezoek
en geen bloemen
----------------------
uit: 'Daar…
De Ledigheid
poëzie
3.0 met 28 stemmen 4.299 Nimmer moet ik ledig wezen;
Alles doen met lust en vlijt.
Bidden, leren, schrijven, lezen,
Spelen, werken heeft zijn tijd.
Moeder lief ’t kan ook niet velen,
Dat de tijd verwaarloosd wordt.
Lui zijn, zegt ze, is tijd te stelen,
En ons leven is zo kort!…
Sta Op !!!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 203 Het is tijd om op te staan,
alle alarmbellen zijn afgegaan;
sta op en trek ten strijde
voor hen die onder racisme lijden:
Zij die geweigerd worden
bij stage, werk en woning;
die worden uitgescholden,
altijd verdacht zijn en
in de gaten gehouden worden;
zij die de discotheek of kroeg
vaak niet binnenkomen
(behalve om de plee te poetsen)…
[ Vluchters verdrinken ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 14 Vluchters verdrinken
op weg naar de overkant --
van hun hoop, hun droom.…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 93
prakkiseert
denkt zich suf over leegte
jong
tijd laat hem koud
hij is al geweest
èn hij moet nog beginnen
men stelt veel vragen
ondertussen gaat alles
gewoon z’n gang
in zichzelf gekeerd verlangen
overspannen verwachtingspatroon
uitgangspunt onjuist
het gaat om respect
het betreft bescheidenheid
het smacht naar mededogen…
november in de oude stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 63 Ze zingt als de donkere duistervogel
op de late middag van een vrijdag
nu het gedicht weer van de lezer is
probeert ze de energie te bevatten
onder herfst en regenachtige twijfel
in herinneringen opgesloten
ligt er in de laatste zin
als een klein geheim besloten
even niets en dan stilte.…
winterpracht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 31 Een deken van kou, weg is de zon,
hij zakt langzaam achter de horizon.
Terwijl bladeren dansen, één voor één,
de winter gaat zijn intrede doen zo meteen.
IJsbloemen bloeien voor het venster, zo fijn,
terwijl de wereld zich hult in kristalhelder schijn.
De douw knispert onder elke voetstap,
in dit betoverende winterse landschap.
De nacht…
nachtwerk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 in de nacht fluisteren mijn dromen
als therapeut van een schromende ziel
die in beelden en symbolen vertaalt
wat mijn brein wakker tot zich neemt
als sterren hun verhalen fluisteren
omarm ik de raadsels die het leven weeft
ontvouwen zich mijn diepste gedachten
die mij de draden in kennis ontwarren
in het donkere diep reist zo de geest
langs…
LANG ZULLEN WE MET ELKAAR LEVEN (verkiezingsuitslag 2023)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 84 Angst voor de angst die heb ik niet
Die ken ik wel, maar dan even
Heel even
Bang ben ik ook niet
Ken ik wel, maar dan even
Heel even
Werk aan de winkel is geboden
Velen wisten niet wat ze deden
Heel even
VOLT van 3 naar 2 zetels
Dassen en Koekkoek nog in de kamer
Heel lang
Mijn energie, voltage is hoog
Om de wereld, om Europa, om…
Raven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 Ze wisselen
in verstrikte tijd
snavels en veren uit
Gijzelen elkaars dromen
kruipen over vloeren
met scherven bezaaid
Ze grijpen bloedige letters
brengen zonder iets te begrijpen
met fladderende vleugels
En dichtgeschroeide ogen
achterstevoren verhalen
van zon naar aarde
Een krijsen in de ruimte
van een zwarte
onheilspellende…
[ Ik schaam me, ik eet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 Ik schaam me, ik eet
browniekruimels, in de film --
zit mijn mond vol stront.…
Stilte
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 61 Soms zeg ik niets
En zwijg ik alleen maar
Maar dat betekent niet
Dat ik niets te zeggen heb
Soms hoor je niets
En luister je alleen maar
Maar dat betekent niet
Dat je niets te horen krijgt
Want in de stilte
Schuilt een diepe boodschap
Die meer zegt dan woorden
En meer raakt dan klanken…
Plankgas
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 55 jij hebt mij
stuurloos gemaakt
in de vaart
van het leven
jij en ik naast elkaar
die samen zoveel
liefde kunnen geven
een wereld tegen
en toch hebben
we gas gegeven
blind zijn we gegaan
in het ondergaan
van zon kruisten
we land en baan
maar draaiden nooit
mijn handen heb ik
gebonden aan het stuur
waar jij als co piloot mij
de weg…
"We gaan het anders doen"
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 183 Het is wel handig als de architect
Die bezig is de boel er te verbouwen
“We gaan het anders doen” in blind vertrouwen
Bij plannen voor het Binnenhof betrekt.
Een goede raad in dezen tot besluit:
Pleur eerst die achterkamertjes eruit.…
Het troostconcours
gedicht
4.0 met 2 stemmen 5.327 Er werd een wedstrijd in troosten gehouden.
Eén bracht een zondag mee met gregoriaans,
een worgengel, een zoon van God
en drie heel knappe jonge priesters.
Een schip naar Paramaribo.
Gezoen achter een sleutelgat.
- Men geeuwde zeer voornaam en hij verloor.
Eén bracht er mee: een kindertijd
met voetzoekers en knalbonbons,
de geur van jute…
Topzieke rups
poëzie
3.0 met 3 stemmen 745 Topzieke rups, in 't stijgen
Van blad op blad, van steel op stam,
Denkt ge eindlijk te verkrijgen
Het veld van blauw, de witte vlam?
Te hoog! Ge kunt niet keren!
Hangende aan hoogste top,
Geeft ge, in verdwaasd begeren,
Nog eens u op.
--------------------------------------
uit: De getilde last (1927)…
LOFFIE 's ZAAL
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 78 Witte room, gladgeschaafd, glanst op het huis
in Meersel-Dreef, waar blije geruchten
rondom de toog klinken, en drankkluchten
baas en klant één doen zijn in stemmengedruis.
Hier blijft herrie gemoedelijk en kuis.
Oud vermaak mag menselijk brein verluchten:
kinderlijk verleden bewaart zijn vruchten:
allerlei speelgoed geniet knus tehuis.…
PARTIJTJE GOLF
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 123 “Waarom ga je nooit ‘ns golfen met je baas ?” vraagt de eega van Piet,
“Aha, zou jij graag spelen met iemand die veel bier naar binnen giet,
die knoeit met de score, die de bal verlegt,
die slaat met z’n stick en vieze dingen zegt,
die fluit naar elke griet … Nou dat wil m’n baas uiteraard ook niet !”…
Angst eet mijn ziel op
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 166 Probeer maar eens te zeilen
met wind en stroom tegen
Ik ben een steen
een rots van van eenzaamheid
Tegen betaling houdt iemand me vast
als ik in bed lig te krijsen
Ik heb pijn en ben alleen
angst eet mijn ziel op
De steen is het heelal
ik ben een steen in de woestijn
Toch groeit er mos
ik bekommer me om het mos
Soms brandt…
Zwoegwoord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 138 dichten is een zwoegwoord
het houdt me in een houdgreep
niet wurgend maar lichtjes pijnlijk
de vragen
of het ooit gelezen wordt
of het ooit geprezen wordt
of het wel begrijpbaar is
of het past in deze tijd
of het raakt of net niet raakt
of het voldoende literair is
of het leidt naar vage afgunst
of het leidt naar medelijden
of het belandt…
Koekoek, koekoek, ik stem op Mevr. Koekkoek van VOLT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Koekoek, koekoek
Het is half acht
Woensdag 22 november 2023
De dag verheft zich
Ik hijs me uit m’n bed
Ik voel de gruwelijke werkelijkheid
Van onze parlementaire democratie
Gebed in die Constitutionele Monarchie:
Verkiezingsdag van 150 2e Kamerzetels
Ik mag gaan stemmen
Ik wil gaan stemmen
Ik moet gaan stemmen
Het VOLTage in mij neemt…
Stembusvee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 59 Het is vandaag een mer à boire
je ne sais pas, je ne sais quoi
wat ik vanmorgen kiezen moet
dat weet ik nou nog niet
Toujours la même, la même histoire
't Is weer hetzelfde lied,
ik weet dat ik wel stemmen moet
maar wilders wordt het niet!
................................................................
Het was een vrouw die mij
daar…
Barometer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 Landinwaarts vriest het op
veel plaatsen licht
op uitgebreide schaal
bij weinig wind
vormt nevel zich, laaghangende bewolking
het duurt een tijd voordat
het ochtendgrijs
van kruitdamp na het vuurwerk van de flanken
in roodgroenlinkse tint
is opgelost
Daarna vooral in 't westen
volop zon
den haag en de boerburger bollenstreek…
Schuw licht
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 36 het verwaait
als schuw licht
dat de waarheid
nooit zal openbaren
stille woorden
schreeuwen leugens
van de daken
worden niet gehoord
toch gaat ieder
gebukt onder de
terreur van angst
als bange wezels
het de ander
achterna is
kringetje lopen
zonder eind
zonder horizon
in toekomst
bewegen zonder
enige vaart
voordat wij de…
Aan een pseudo-volksleider
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.847 Gij zijt een bruut en absoluut genieter
Van 't heerlijk Leven, waar het zich maar aanbood,
Maar zoudt gij even willen worden schaamrood
Omdat gij zijt bruut, absoluut verniet'ger
Van al het echte dat naar u zich saamgooit
Tot één groot mens-zijn, niet om te verdriet'gen
Uw zwak, klein zelf, maar om u te verniet'gen
U, mens, die…
Domoren en dromers
gedicht
3.0 met 74 stemmen 14.641 De grote roergangers van deze tijd,
alle rimpels met zich dragend van de levenszee,
vrezen geen verzet van de domoren van het verstand:
´wie denkt, denkt vroeg of laat wel met ons mee´.
Maar wie met onvervalste wijsheid van een ongeschoolde
en van droom en drift doortrilde hand
de hemel aansnijdt om zijn naam te kerven
in de regenbogen -…