134 resultaten.
echt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 742 je lege woorden
in lege ogen
zeggen
niets
alleen
dag
alsof niets
tegen het
tegenovergestelde
van iets
onze woorden
ons
in eeuwigheid
verliest…
Liefde is:
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 187 Lachen en huilen met elkaar
Soms een stiekem geheimpje hebben,
echt waar
Maar als Irene met bomen praten kon,
had ook dat met liefde te maken en wij,
kappen bomen, snijden takken,
en praten met bomen?
Ze laten je opnemen als ze je dat zien doen!
Dus dan maar lachen met elkaar,
want ik hou best van bomen,
maar praat al genoeg tegen…
Lachen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 262 Die onbedaarlijke lach,
die ik zo zelden zag,
is terug vanwaar hij was,
de onstopbare lach,
die zeg maar - slappe lach,
is terug in ons midden.
Die glimlach,
die zachte lach
die lieve lach
is tussen ons
een stilzwijgende overeenkomst,
want;
Het zal ons een worst zijn! Wat jij!…
Vervliegend verdriet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 221 Langzaam slechts vervliegt verdriet
pas wanneer het ijler wordt
is er ook r u i m t e
voor wat vreugde
hoewel het op de achtergrond
altijd wel ergens aanwezig blijft
verbazend ook hoe snel het soms
weer terug is in de spotlights
op de voorgrond van het toneel
om alle aandacht op te eisen
die het denkt te verdienen…
novembermaand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 Nog steeds
komen woorden
opdagen uit het niets
als een slang van letters
Glijdende verhalen als een puck
zo snel op glad ijs
schrijft het schrift zichzelf een weg
door de muren van onwetendheid
Bestaansrecht als een totempaal boven
het water dat volledige ingaven geeft
tot ons gegeven leven
waarin alles past als een puzzel van onwetendheid…
Kamervriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 620 Vier witte muren
begrenzen ratio
in eenzaamheid
voor allebei
een onsje
de klok tikt tijd
voorbij de radio
geen woord, geluid
we zijn niet blij
we zijn een onsje
het bed van stille
onbeslapen uren
is verlaten erotiek
zonder dimensie
de leegte van het niets
vergeet ons werkeloos
geen valse hoop
of een verzonnen lach
tussen ons…
VERSTROOIDE BLIK
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 (tanka)
Geelgroene bladen
van lelietjes der dalen
brengen in het bos
licht opbeurende vlekjes
op triest, gevallen herfstloof.…
Herleven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 185 Ik kruip en zoek
bescherming in de schaduw.
Ik draag de sporen
van mijn toekomst.
Geen masker meer
een onoogelijke gedaante
mummie van verleden
roerloos in de tijd.
Toch ontpop ik
tot kleur en licht
sla ik mijn vleugels uit
en puur de nectar
van elke bloem.…
Langzaam, maar heel zeker
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Langzaam, maar heel zeker.
Zo groeit het inzicht.
Zo groeit besef dat
miljardairs aan zet zijn.
Miljardairs bezitten de macht.
Om geld weer te laten stromen.
Om miljoenen mensen te helpen.
Om weer gerespecteerd te worden.
Miljonairs verdienen geld zelf.
Op de een of andere manier.
Miljardairs niet.
Zij bevriezen wat moet stromen
Naar…
Rock-hard erect
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 98 Waar in de gewone tijd
Alles vanzelf ging wat nodig was
Om het leven tot stand
Te brengen, en vooral
In stand te houden -
Zijn vandaag de dag,
In de nieuwe tijd,
Onbehoorlijk grote pillen
Nodig, die de kleur van
Het lid moeten nabootsen
Dat eeuwenlang voorzag
In het voortbestaan
Van de menselijke soort…
Zijn eigen schaduw?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 Antwoorden en vragen
verschuiven de tijdslijn,
niet gebonden aan grensstations
spannen alleen de doden
hun vermoeide bagage uit
in de brokstukken van de strijd.
menselijke beelden worden
bleker, rekken zich uit in
een eindeloze
stroom van bitterheid
waarin zelfs
de zon veroudert,
vingers
ontstegen aan de bron
waarbij de uren…
herfstkind
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 173 het past bij jou
de opgelegde stenen, als blad
en aarde, tussen alles wat
de tijd verbeeldt
winter steelt de mooiste bloemen
maar
hoe ik jou nochtans zal noemen
in een klank die niet verveelt
ik weet het en
ik weet het niet
ik laaf me aan jouw lach
dag, dag.. jouw kleine hand
wuift helder in de morgen,
als de zon
met dauwgras…
zo
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 de taal
zegt iets
je kunt zeggen
'ik zeg dit'
maar weet je wel
dat dit Nederlands is
besef je dat wel ?
en geen Japans
of Chicoureyo terwijl
alle klanken
elkaar opvolgen
denk je aan volken
in hoge en koude bergen
zeker ook aan dieren
die dampende dieren
in koude gebergten
elke keer dat ik het zie
wil ik daar zijn…
O, WARE IK MAAR EEN MAAIER.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 285 O, ware ik maar een maaier.
Ik ging waar frisse kruiden staan
'k Zou ze allen vrolijk nederslaan...
Heisa, tjink, tjank, taioh!
Ik droog die rijke bloemenvracht,
Tot haar, die speelt in mijn gedacht
En die misschien mijn wens veracht...
Maar, God, ik ben geen maaier.
Heisa, tjink, tjank, taioh!
O, ware ik maar een jager,
ik trok…
Jij geloofde echt in boven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 405 ik heb de graven bezocht
urnen vastgehouden van hen
die mij hun dood toevertrouwden
in afscheid nemen
hadden wij het steeds over leven
het samen delen van tijd
de herinneringen zijn gekomen
heftiger dan ooit
terwijl jij hier ligt te dromen
in het jullie missen
ben ik gaan gissen naar
de zin van bestaan en weer gaan
ik weet dat jij…
BIJ DE DOOD VAN OME COR
gedicht
3.0 met 17 stemmen 21.090 Ze zijn nu weer samen
de jongens van Deelder
Na Arie en Jaap
kwam Corrie het laatst
Ze hebben op elkaar gewacht
Arie en Jaap en die samen
weer op Corrie
die de jongste was
Nu lopen ze rond door
het Hiernamaals
en drinken een borreltje
op onze gezondheid
Ze lachen en praten en
hebben geen pijn en ze
laten ons weten: Het is
niet erg…
Seizoenen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 388 Voor tuinders is de lente hét seizoen.
De zomer is er voor wie houdt van heet,
de herfst voor wie graag paddenstoelen eet,
en schaatsers moeten het met winter doen.
Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor;
verzaligd zoenen zij seizoenen door.…
autisme versus wereld
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 587 Stukje aarde
drijvend op hoop
dobberend op water
zoekend, tastend
naar de juiste richting
zorgzaam gehuld
in wazige slierten
zon en dauw
klein sprietje gras
komt voorzichtig
tevoorschijn
plots
overwoekerd door de
schaduw van
vluchtig onbegrip
zonder mededogen,
in één oogwenk
verwoest
de aarde
nu
dor en korrelig
vertrappeld…
Koninginnen fietsen niet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 366 dit jaar
is de herfst wat laat
en niet alleen de bomen
zijn van slag - ook de
vogels zijn nog niet vertrokken
en er zijn schimmen
voelbaar in de dingen
die gebleven zijn
in 't Haagse Westbroekpark
schaduwen werpen ze
over de paden en het gras
schaduwen uit
onvervuld verleden
Wilhelmina toch
fluistert afkeurend de wind…
Felix
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 124 kijk goed, je hoort
de pijpen van het orgel
schuren en knarsen
in een doffe hel
van terughoudende grijze,
vaal bruine tinten
de angst in de ogen
van de prooi voor de jager
versplinterd vertrouwen
het voortbestaan
als vraagteken
ergens blaffen de honden
hij schreeuwt het uit
het besef van
de overvallen prooi
een oceanische leegte…
Ode aan de doden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 267 Vroeger had ik later nog
een leeg boek zonder woorden
later kwam veel te vroeg
verlies van mensen
die bij me hoorden
Herinneringen blijven mij nabij
met liefde en nog veel meer
blijf ik hen omringen
ik droom van een hemel
waar zij zullen zingen
wachtend op mij
tot ook ik daar arriveer…
In passe partout
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 op haar tenen schrijdt zij
door een hemelsblauwe zaal
bijna glijdend door de lucht
geleidt verplaatst de sleep
van haar japon Japanse zijde
een weinig stof
van de zalmgekleurde marmervloer
lieflijk geel van glas in lood
zeeft zonlicht dat weerspiegelt
op haar schoon gelaat
amandelogen
die door jadegroen zijn aangedaan
en welgevormde…
Casper Yuri
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 493 Daar was je dan
twee handjes en
twee voetjes:
je keek verbaasd
de wereld rond
een mooie zoon
ook heel gezond
en ook nog
bijna zeven pond
't liet wonderen gebeuren:
Jij bracht voor ons
de lente terug,
na alle zwarte dagen,
Je kreeg de allermooiste naam
die je voor ons kon dragen
Casper Yuri wel te verstaan
Dus:…
Vast als een rots
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 In de toekomende tijd
genoeg hebben
aan een halfvolle buik
een kom water bij de hand
Gevangen tussen jouw armen
jouw benen mezelf zijn
in de schaduw vanwege
een te felle zon
Het merg hoeft niet te koken
de tranen in jouw ogen
het vasthouden blijft
wij ontsnappen niet aan elkaar…
Beeldvullend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 Het onvervangbare, toevertrouwd
aan rustbarend papier
om te bewaren in kantlijn
aan randen van doortast
in grensgebied van geheugen
als zinkput in wankele bodem
waar we onze gangen natrekken
berusten in een doolhof van twijfel
verweren tot goudkleurig zirkoon
ons opdelen in halftijd
Het oprichten, het nabouwen
vertellen uit losse…
Zwarte zwanen, witte zwanen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Zwarte zwanen zwemmen als zwevende schimmen door mijn hoofd
Geruisloos drijvend op de rivier van mijn ziel
Ik heb eigenlijk nooit echt geloofd
Dat hun aanwezigheid mij zo zwaar beviel
Rustgevend maken zij rondes zonder geluid
Stromend zwart water als ondergrond
Het leven staat volledig uit
In het donkere verbond
Zwarte zwanen zo machtig…
water
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 213 Krachten gegeven om stormen te doorstaan
Wanneer liefde en gevoelens in devotie overgaan
En zwakte een enorme kracht wordt
Water dat maar blijft stromen
Zijn eigen weg volgend
Om van rivieren volwassen zeeën te maken
Angsten die verdwijnen omdat water zich samenpakt
Huizenhoge golven alle angsten verzwelgend
De zwakte van een druppel die…
Verslaving
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 167 Mensen kunnen makkelijk praten,
maar ik weet wat 't is.
Als je gevoel je in de steek heeft gelaten!
Ik heb keuzes gemaakt die niet goed zijn.
Doe daardoor mijn mensen pijn!
Moet mezelf weer terug vinden,
naar hoe het was.
En nu ik nuchter ben, besef ik dit pas!
Ik doe dit voor de mensen die er altijd voor mij zijn.
Ik word van binnen een…
GALAKOOR ZOEKT LEDEN!, zeker weten!!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 516 Ieder mens kan zingen
en dat geldt ook voor jou
eerst verlegen, dan bedreven
zeker weten, niet vergeten
dat muziek van je houdt!!…
Different cook
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.052 A talented coach named from Gale
Said, do I look sometimes so pale?
We play them well sook
That’s different cook
So later we hold up the scale…