98 resultaten.
Willem Frederik Hermans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 156 Voor de nachtlamp doven gaat
sla ik open, zie zijn gelaat;
diep in kraag, mond vol gas
brakend sluipen in het Luxembourg
in Groningen bij verminkte hoer,
zijn schaterlach van brekend glas.
Nooit meer slapen, mistig spoken
helden straffen, geleerden koken
Dorbeck voor eeuwig verhullen.
Ik proef zijn verzuurde wraak,
adem diep zijn zwavelsmaak…
Verscheurd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 83 De rechter zware arm
van fraaie Wilgenboom
langs de schors gescheurd
wordt straks geamputeerd
haar schoonheid
ligt nu kreunend in het gras
lichamelijk is zij aangedaan
treur in alle naaktheid
zelfs de wind kermt mee
hier treft hem geen blaam
wiegen kan ze daar wel laten
dat richt zich naar de sterke kant…
Onbegrensd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Daar waar geen grenzen zijn
je je kunt bewegen
als een vis die zwemt,
zweven als een vogel,
waar je alert bent als mens
communiceert met wie je wilt
in alle talen
waar je elkaar aan mag raken
waar voedsel is,
en alles aanwezig,
waar puur ervaren is.
Die wereld, ik was er
en haar geluk en
onbegrensdheid
is ook in deze wereld
door…
Beteugeld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 Een beteugelde liefde
Krijgt vleugels in jouw bijzijn
Gaat ademen en leven
Krijgt ruimte, gaat bewegen
Groter groeien, hoger stijgen
Tot de hemel kan het reiken
Maar zonder jou
Bindt het in
Kom ik weer licht bij zinnen
Kan mijn rede weer wat vinden
Mijn hart kan even rusten
Van je handen en je kussen
Tot ik je weer zal zien
En kan laven…
Hou
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 208 Hou
van jouw handen die me strelen
Hou
van jouw ogen die me betasten
Hou
van jouw lippen die me bespelen
Hou
van jouw woorden die me raken
Hou
van jouw onderhuidse tederheid
Hou
me vast…
Weerbarstigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 ik weet dat
water me zal dragen
als ik mee ga
met golvende slagen
geen gespartel
van ik worstel en kom
boven maar je overgeven
aan de stroom van leven
dat wind mij niet
gaat snijden op de hoek
als ik rustig laveer kust
hij mij met koude snoet
zacht koestert zomerzon
de nog winters witte huid
die zonder smeren en keren
al snel…
Yuri van Gelder
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 284 Terwijl van Gelder thuis zit met de brokken
En barstend van de spijt en zelfverwijt
Eerst even vlucht in anonimiteit,
Wordt over Yuri ’s rug aandacht getrokken.
Pervers van Grolsch om zoiets te verzinnen,
In deze zaak heeft niemand iets te winnen.…
een vriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 632 als ik verschijn
open jij, voor even,
een poort
en roept mijn naam
klampt mij aan
zoals het enkel
bij stille vriendschap hoort
ik ervaar dan
een gouden moment,
zeldzaam van toon
dat je daarna wegrent
en verhuist naar jezelf
daar ben ik aan gewend
immers ieder leeft
onder zijn eigen gewelf
om je te begrijpen
vertellen…
natuurlijk geschenk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 127 oh, jonkvrouwe van plezier
verlos me van m 'n onwetendheid
wijd me in, wijd me in
en breng lichaam, ziel en verstand
op hetzelfde niveau als 't jouwe
en laten we groeien en bloeien
maar er per keer niet meer van maken
dan dat wat 't daadwerkelijk is
ik zal tussen ons houden, 't genot
en het intieme, de gedeelde passie
waarvan alleen wij…
Het Wapen van Utrecht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Voorstaand van links boven naar rechts onder
in vlakken van rood zilverwitte symmetrie door-
sneden draagt het wapen van Utrecht met vijf
bladeren en vier parels zijn gouden kroon.
Twee klimmende gouden leeuwen omklemmen
aan weerszijden het stadswapen, als iconen
van standvastigheid en stedelijk machtsvertoon.
Ooit toen Utrecht in 1122 zijn…
Een nieuw maar o zo bekend sprookje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 729 Roodkapje waar ging zij heen
zo alleen - zo alleen
niet naar grootmoeder nee nee nee
ook bracht ze geen koekjes mee
in het bos.... het diepe bos
daar was de boze wolf los
en zij hield van wilde dieren
dus liep zij heel graag door het bos
op haar wangetjes een blos
zou zij de boze wolf versieren
met haar rode kapje op
en als verleidelijk…
Zoveel en toch
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 Je krijgt heel wat te verduren,
toch slik je het.
laat je niet leggen in de luren
domweg omdat je dat niet ligt.
Je krijgt heel wat te incasseren
soms teveel zoals het lijkt
men zegt: de tijd zal 't leren
maar de pijn: zonder onderscheid
Is meer dan een mens kan dragen.
Toch lach je, telkens weer
alsof de zon ied're dag schijnt
maar…
Yuri-gate
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 Och arme Yuri toch!
Eventjes pimpelen
Dankzij de warmte daar
had je vast dorst
Door je voortijdige
olympiaderoes
ben je nu verder
voor Rio geschorst :-(
© Inge Boulonois…
Olympisch verleiden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 213 Met een dubbele flikflak achterwaarts
Een schroef, een pirouette
Beland ik, zonder nahup
Bij zoetelief in bed.…
De rug te rechten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Leer ons de rug te rechten,
Met opgeheven hoofd in
Dit leven te staan -
De voeten gespreid
Op het oppervlak
Van deze aarde die ons
Tot woonplaats gegeven is…
Ecce Yuri van Gelder
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 189 Een turner glorieert.
Van Gelder valt.
Yuri staat op.
Gaat dóór!
De 'Lord of the Rings',
wordt gekruisigd.
Kruisigt zichzelf.
Ecce Homo, zie de mens.
Wie oordeelt?
Wie vergeeft?
Wie zonder zonde is...
werpt de eerste steen!…
Hospita blues
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 237 Alsof ik haar met mijn laatste adem liefhad
intens was het spel der liefde, adembenemend
tot in de poriën van haar ziel hield ik van haar
ik had mijn hospita met haar bedrogen
in een vrijage in het hotel aan de kust
terwijl tijd ons nauwkeurig in het vizier had
er nooit meer een einde aan de nacht zou komen
had ik mij met haar hospita…
Vragen des levens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 Wanneer alleen de stilte nog overblijft
En de laatste levensgolf voorbij drijft
Is daar nog alleen de tijd
Maar ook die raakt langzaam kwijt
En dus
vraag ik me af
Heb ik spijt?
Op dat moment
Heb ik geleefd?
Of is mijn leven verloren gegaan?
Heb ik überhaupt wel bestaan?
Ben ik het leven waard geweest?
Kan ik met opgeheven hoofd doodgaan…
Het paradijselijke
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 vluchtig wordt licht
als jij zwiert met de parasol
jouw immens plezier danst
ludieke schaduwen hier
je speelt met de wind
die in je blonde haren zingt
jouw ogen weerkaatsen
de golvende schittering van water
samen op strand met
het paradijselijke zon zee en zand
ik houd van het lachende kind in jou
jij mijn grietje en toch volwassen…
Blanco shag
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 517 Ik hoor weleens de woorden ‘blanco cheque’,
Dan denk ik aan oningevulde centen….
Aan logoloze Camel zonder prenten….
Maar in die ‘blanco shag’ heb ik geen trek.
Ik ben een exponent van de beschaving:
Geen roker, maar wel snelsonnetverslaving……
Bij 'The Nursery' van John Currin
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 143 Een klein geworden man wordt opgevangen
door een barmhartige zuster, die haar
fruitmand voor hem uitstalt.
Als volwassen kijker schrompel je ineen
als door een toverspreuk, terwijl er
volop ruimte is op rechts.
Beiden genieten met gesloten ogen en
je wordt als kijker uitgenodigd om
het rijpe fruit te verwennen.
Één sprong naar voren…
Relatief
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 466 De herinnering is
als het ontwaken
uit een dagdroom
Fijn, verdrietig, mooi
vaak alleen maar vaag
De realiteit onze kooi
de droom het verleden
vrijheid soms relatief…
Zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 Zwoele zomerdagen
zinderende hitte drukt op mij
de mensen klagen
zwetend zij-aan-zij
het felle licht
de lucht van wolken vrij
de zon brandend in het gezicht
van de anderen en van mij
de tuinen met een overvloed aan bloemen
het gras wordt bruin
de droogte doet ontgroenen
de sproeier cirkelt in de tuin
wij zitten in de noen
de warmte…
Wat dat betreft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 was het weer bar en boos
hing er gedonder in de lucht
grimassen liepen samen
met buien van mijn buurvrouw
die ineens weer opvrolijkt
neem nou voorbijdrijvende wolken
een lust voor het oog
van het ene moment op het ander
ineens weer lieflijk verbonden
en opgaan in een kus…
masker
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 het opzetten van
een felrode neus, geeft nog
geen lachgarantie…
Het Duitse Huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 De Ridderlijke Duitse Orde in
de protestantse Balije bezit
in Utrecht sedert 1995 wederom
haar Duitse Huis; de land-
commandeur van dit ridderlijk
gezelschap zetelt hier vroom
geïnspireerd door de christelijke
waarden van het kruis.
Wederom hebben de christelijke
ridders bezit genomen van een
historisch erfgoed.
Dat al eerder vanaf 1345…
Eigen gelijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 wat vandaag een waarheid lijkt
blijkt gisteren een leugen
het verhaal kent vele lagen
vaak gekleurd door pijn
voeg daarbij drie vleugjes ego
die heeft iedereen
morgen is er weer een dag
van zoeken naar ontmoeting
hoeveel schade is er
door snel gesproken oordeel?…
Dankbaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 220 jij mooie man
jij wijze man
die het cement vormde
tussen dat, wat toen nog
in het verschiet lag
maar waar ik nu
dankzij jou
de vruchten
van pluk
door jouw
rotsvaste geloof
in verbinden
ben ik nog
iedere dag
dankbaar
dat jij
mijn vriend
bent…
De tijd is gekomen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 557 De tijd is gekomen
om te gaan
voorbij uw leven
het is gedaan
In de malle molen van ons bestaan
draaide u uw rondjes mee
samen met uw dierbaren
maakte het leven u te vree
Veel was er te verduren
maar telkens die positiviteit
een man uit duizenden
we willen u niet kwijt
Wanneer lijden komt
en je niet meer alles weet
alles je teveel…
rendez-vous
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 in vage flarden maar nog ongeopend
hoewel vruchtdragend, gelijkend
op eerder verloren, gedragen
door de zachte afdronk van
kruidnagel, nootmuskaat
appelwijn, droombes
dat ik je zie…