195 resultaten.
MET Z'N TWEEËN
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 665 Je hing aan een lamp aan het plafond
te slingeren als een aap. Als Jane ging je
heen en weer, en ik, Tarzan met rugpijn.
Dronken als twee apen naar de kroeg nog
-van tevoren ingedronken- jij bent mijn
zon en ik jouw maan, jij fel licht en ik een
baken in de lucht, een vasthouden waar je
vroeger voor vluchtte. Twee dromenden
en zingenden…
Alexander de Grote
netgedicht
3.6 met 13 stemmen 600 de Rooise Academie voor Schone Kunsten
heeft haar poorten wijd opengezet
voor straatbeelden van Alexander de Grote
in een ongeëvenaarde systematiek
heeft hij de eeuwenoude legkunst
van de verwoestende ondergang gered
al bij binnenkomst zoekt het oog
naar werken van deze gigant
die zonder maar een steen aan te raken
zijn gedachten legt…
Dag mevrouw
netgedicht
4.1 met 14 stemmen 435 Dag mevrouw Hemmes, ik ken u niet
toch hangt u bij ons in de gang,
er is eigenlijk niemand meer die u echt ziet
want u hangt hier al tamelijk lang.
Uw zuster hangt naast u, zo is mij verteld
door de man van wie ik u kocht,
u lijkt niet op haar, heeft een zachter gezicht
ik denk dat die man u wel mocht.
Uw zus lijkt op Bea van de tv
uit…
Nachtverhalen
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 255 Verhalend de nacht door
weer landen op aarde
de maan krijgt gezicht
de dag nog z’n waarde
Bezweer me met woorden
over liefde en trouw
ik zal alles geloven
als ze komen van jou
Bestrooi me met kussen
terwijl ik ontdooi
geen plaats meer voor twijfel
het leven is mooi…
stok achter de deur
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 130 ik ben een manke vogel
die alleen in dromen vliegt
met armen van verbeelding
gebundelde kracht in borst
weer wakker stort ik neer
in het matras geklitte veren
doelloos gefladder lucht protest
de dag verstrikt in prikkeldraad…
Water verkleurt.
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 144 Als de schaduw het water
om mij heen doet verkleuren
in grauw en grijs.
Gedachten, in een spiegelbeeld
verdrinken, mijn mond geen
woorden kunnen spreken.
Mijn ogen het beeld wat ik
zoek niet kunnen vinden,
tot dan, zal ik verder zoeken
Als de schaduw verdwijnt
het water weer helder kleurt
zal ik mijn gedachten verwoorden.…
Natuurlijke wekker
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 148 Kwart voor zes, 'k heb nog een kwartier
toch hoor ik buiten al veel vertier
want daar brengt een tjilpend mussenkoor
het krieken van de dag ten gehoor
Zo heerlijk om door hen te ontwaken
voor de wekker dat nare geluid gaat maken…
Voorportaal
netgedicht
4.4 met 39 stemmen 510 Ons leven is voorbij gegaan
in schaduwen van stille hoop
wij hebben nooit de kunst verstaan
te zwichten voor een kwaad verloop
het najagen van groot geluk
heeft onze liefdeskans verkleind
wij maken meer dan goed is stuk
en blijven daarom ongerijmd
in het voorportaal van afscheid
vinden wij elkander terug
gebroken door benepenheid
in pijlers…
Een holte in haar diepe schoot
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 206 De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd
met sterrenspikkels op zijn tulen kleed
baant zijn pad met staal van scherp geslecht
door tunnels mensenpassen breed
De dag van buiten rijmloos opgezegd
draagt hoornhuid als een dure eed
snijdt zich een weg door boeg en plecht
als horizon het licht betreedt
De avond neemt terloops de weg omhoog
schurkt…
VIGILIE
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 De schoot van de stilte
uur van de nachtwake
vertrouwd
raken met
duister
gehuld
in het
niets
als wij
de oren
en ogen
sluiten
mijn dagen in het klooster 1…
het vergaan van schepen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 392 Praat me niet
van
het vergaan van schepen
Praat me niet
van
zandbank,rif of klip
Menig schepeling
kent wel een dip
het roer gaat om
De zeilen bollen
de verte lonkt
en dat klinkt stom:
Een schipper zal
met de zee
niet dwepen
Elke golf
z'n eigen hoogte
daarna z'n eigen dal
Er is een kerkhof
in de diepste diepte
want…
De ommuurde hof
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 862 Eerst is het dromen
Daarna krijgt het vorm
We leven liefde
Genieten enorm
Als de avond
Glijdt in de nacht
Is het tijd voor
Mooie dromen
Wij dromen de
Nacht in daden
Het einde voorbij
Beide in een
Heerlijke roes
Als onz' liefde
Het wíl en wácht
Wordt tijd van gaan
Tijd van kómen
Eenheid nabij
Op ruim 74 graden
We leven…
beproeving van natuurlijke schoonheid
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 322 in de ondoordringbare ochtend mist
waarin het dauwen van de regen
overschaduwd wordt door de stralen
van de zon die zich bevind aan de horizon
zonnebloemen zo mooi en groot in het
pure beleven is dit schilderswerkje een
nostalgische en romantische associatie
met landelijke en romantische tafereeltjes
het juweeltje van deze prachtige natuur…
Gebeitelde stilte
netgedicht
3.1 met 17 stemmen 450 Ik wil de stilte best beitelen
in de ziel en mijn karakter
maar jouw toekomst te verzwijgen
brengt mij eenzaam naar een graf.…
Levensmoe.
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 830 Ik voel me de laatste dagen zo depressief
Ik zie alles zwart en negatief
Ik verzet me er steeds tegen
Ik heb het voor iedereen verzwegen
Ik hou dit niet lang meer vol
Ik word van binnen helemaal dol
Ik zou het liefste willen sterven
Ik ben toch ieders leven maar aan 't bederven
Ik word van dit alles zo moedeloos
Ik vind m’n leven toch…
Kofferbak tot moterkap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 Gedonder in de achterbak,
want kat met zout en peper
laat zich niet bestieren,
laat zich niet commanderen
in het grint.
Koffers naast zijn,
met olie doordrenkt, lichaam
gelegen,
verbergen schatterlach
en eerste stapjes.
Kindje loopt of lacht niet meer.
Moeder tikt,
met haar sleutel,
putjes in de autoruit.
Ze wil eruit,
maar drinkt…
Na
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 93 na de schoonheid om stuwend rivier te zijn
wordt de ontroering met een laken toegedekt
er zit nog slaap in de dageraad
nooit heeft de maan de mogelijkheid van avonturen
op zo'n klare manier belicht
nog even en dan verdwijnt dit wonder…
Schipbreuk ?
netgedicht
2.2 met 17 stemmen 341 "Covers"op triomfantelijke gelaat
en op de boeg van tijdschriften, en
op het verdeelde schip van staat,
om de bestemming te kiezen op
het kompas van kiezersbedrog,
laverend door de platte landen
in z'n zog een vertrouwd model
laat zinken, in een kleur die
naar polarisatie overgaat, zal
een nieuwe wind de zeilen van
het vaartuig…
soms is alles het net niet
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 190 het water stroomt naar
waar de wind en de maan het wil
verzet zich niet al was het maar
een keer uit balorigheid zoals
ik soms een bal wegtrap net voor de voet
van wie ook trappen wil
de wolken jagen voorbij
ontdoen zich van hun grauwe last
maken deuken in mijn humeur
nee soms is alles het net niet
en probeer ik maar
een gat te dichten…
KEN U ZELVE (VRIJMETSELARIJ)
hartenkreet
2.4 met 5 stemmen 1.685 Heel lang was ik op zoek
zonder enig besef waar naar
handleiding had ik niet
reispapieren waren niet verstrekt
mijn doel zag ik niet voor ogen
de wegen waren ongebaand
mijn zoektocht ging voort
ingevingen bleven uit
in het duister zocht ik houvast
aan alles in mijn omgeving
waren het de mensen om mij heen
zocht ik troost bij mijn hond…
Stralend en blozend
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 241 Stralend en blozend
Straks liggen ze naast elkaar
Slapend als rozen…
een drempel te hoog?
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 190 een kleine oneffenheid op haar pad
ze kon het niet opbrengen
om over die drempel te stappen
keerde om en nam een andere route
het werd een molshoop
die almaar hoger en hoger leek te worden
het maakte haar nog meer huiverig
maar waar ze ging
een uitweg leek er niet
het werd een berg
op elk te volgen pad
moedeloos werd ze ervan
tot ze begreep…
Een moeder zonder kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 177 bleek en stil
het zwarte steile haar
iets voor haar ogen
zit daar
een moeder zonder kind
wat in elkaar gedoken
haar trein
dendert maar door
met onverlichte ramen
zonder namen
schokken vier coupés voorbij
terwijl de regen spat
geen uitspraak over schuld
kan haar nog deren want
in haar hoofd rijdt weer de trein
de seinen staan…
Perk is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 net als ik de zoon van een dominee
en beiden verslaafden aan het dichtwerk,
dat omhoog voert tot in de hemelzee,
via wijze vrouwen, niet de kerk
die dood maakt wat zij claimt te doen,
niet de wereld die in onmin leeft,
maar via hun ogen, Mathilde toen
en anderen nu, wordt de ziel doorleefd
van wat het ware dichterschap toch is:
een grote…
Apenstreken
snelsonnet
2.1 met 7 stemmen 449 Als orang-oetangs zich gewoon gedragen
Vergrijpen zij zich soms aan pantomime
Voor praktisch nut en nu en dan intiem
Wanneer ze om een krabbelhulpje vragen
Een jonge oetan wilde graag gaan varen
En wist een hele zeilreis te gebaren…
een gevoel van verlies.
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 796 Jij gaf 100%,
niemand heeft jou ooit zo goed gekend,
niemand is zo goed als jij ,
ik ben voor altijd vrij,
je werd vernederd voor fouten die ik heb gemaakt,
jouw liefde heeft mijn koude hart aangeraakt,
je wilde onze liefde voor het leven,
maar jammer genoeg duurde dit maar even,
je hebt gezorgd dat ik gewoon mezelf kon zijn,
zonder dat ik…
Dat ene woord
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 531 Er is een woord op aarde
van onschatbare waarde
duizendmaal al opgeschreven
voor het ‘veel om iemand geven’.
Er is een woord gehoord
waarvan de betekenis wordt verstoord.
Niemand schrijft wat het is,
behalve dat gevoel van gemis.
Er is een woord al zoveel malen
opgeschreven in honderden talen.
Maar nog steeds is het voor groot…
De storm.
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 126 De storm is voorbij
op de grond ligt een vlinder
de vleugels gescheurd.…
Babyboomers
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 233 Soms ontmoet je iemand van vroeger
het tandeloze verval eiste zijn tol
tropische regenwoudschedels werden kale steppen
stralend lachend gelaat verschrompelde tot gelooide rimpelgrijns
een hard schonkig stram lichaam is de parasitaire voortzetting
van voorgoed verdwenen soepelheid en jeugdig elan
leeggevreten is het beloftevolle geheel
gelouterd…
nietszeggend
hartenkreet
3.1 met 15 stemmen 1.434 donkere ogen
kijken in het duister
van het bestaan
omringd door lijnen
in een gezicht
gezwicht door
onvoorstelbare pijn
gemarteld door een leven
zoals het niet mag zijn
bang te eindigen
wanhopig vechtend
in een levende hel
zien ze haar
een glimlach breekt
het verdriet
een traan
glijdt over een gezicht
die donkere ogen
heel even…