Alle inzendingen, jaar 2008, week 32

stilte fluistert zich open grijs en immer nieuw werpt mij in de spiegel, het onbekende plein van de dood schuld wordt een gewassen bladzijde mijn hand uitgestrekt, wit in koude regen want daar begint het vanbinnen ik zie noch hoor wat mooi is of dat wat mij verlaten heeft het maakt ook geen verschil aan het einde…

baad maar in lavendel maar het water woelt de côte d'azur in geurig grasse het bloemenparadijs waar jij verglijdt ontspant en snakt naar de ultieme rust van dit lokaal extract heb je zon beloofd de kaarsen zijn gedoofd na een lange nacht wacht ik tot het lavendelschuim je echt ontbloot…

gehaaide koeien koeionerende haaien verschil moet er zijn maar is dat er ook er zijn vissen die grazen en vee dat toehapt…

Wie langs de rails de leidingen kan slopen heeft economisch maximaal profijt. De prijs van koper is de laatste tijd tot ongekende hoogte opgelopen. Hij gaat er steeds in sneltreinvaart vandoor, dus van de dief ontbreekt nog ieder spoor.…

De volle maan sneeuwt over 't land krijtwitte stralen.... Leg thans uw handje in mijn hand, kom samen dwalen. Langs 't beekje loopt het liefste pad: het lover suist er, 't water spat en blinkt in 't duister.... Sta even stil..., een enkle stond! - Ik zoen uw ogen, wangen, mond..., maar wilt gij spreken, - fluister, fluister! Wat ligt…

Ik ken je niet eens maar ik voel me op mijn gemak bij je ik vertel je alles is dat eigenlijk goed? Een onbekend vertrouwen? Ik weet het niet hoor maar het voelt zo goed wat is dat voor gevoel? Ik voel me vertrouwd bij je ook al ken ik je maar op internet is dat eigenlijk normaal? Ik wil het maar ook niet laten jij bent het jij bent…

Zoals je hier nu bent Zo werkelijk ben jij mijn lief Ongetwijfeld verscheurd Vertwijfeld, beurs Lauw en murw Maar verwachtingsvol Naar je ik, naar binnen Luisteren in dichtheid, mist haast. Misschien hoor je daar toch gefluister Lispelende woorden, van hier, van ver Je laat ze eindweegs Nu niet nabij, tot trouwhartigheid klinkt…

Verloren momenten in een verloren tijd, waarin een ieder voor zichzelf strijdt, komen opborrelen vanuit een dikke mist. Maar er valt niet zo veel van te leren, zolang niemand het tijd tracht te keren of toegeeft dat wij ons hebben vergist. Verloren momenten in een verloren tijd, ooit puur en mooi, we raakten 't kwijt. Of wilden we toch…

het regent pijpenkrullen in mijn haar als ik mijn hoofd naar buiten waag de zomer is een druipende plaag voor bruinverlangend brandgevaar in plaats van bekoorlijke zomersproeten bevochtigen druppels mijn gezicht wanneer ik mijn ogen daarvoor dicht verdwaal ik in plassen met mijn voeten toch onderga ik dit alles met een grijns want al weet…

Vandaag is de grote dag er hangt buiten voor jou een vlag slingers aan de wand kaarsjes worden er gebrand het is een groot feest maar jij bent diegene die deze dag vreest je vindt het niet leuk om te verjaren kon je jezelf dit maar besparen dan bleef je in jouw ogen eeuwig jong maar je houdt het niet tegen de komst van de ouderdom accepteer…

Parel van schoonheid uit de oudheid ontstaan verblijd elke aanblik nieuwsgierig naar zijn cultuur Vrede en wreedheid vermengt in één allegorie dapperheid en angst gevangen in ieder figuur Cultuur oh zo oud en verrassend vernieuwend meer dan een vakantie onder de koperen zon Leer mij zoveel je kan wat ik nog niet weet zeg mij wat me pakt en…

in en uit de ademtocht op het deinen van de zee lichtgewicht gedragen welbewust van overgave strelen golven welvend voldoening van een warme waterwieg nachtdonkere diepte tintelt helder gekleurde levenskracht in zwierig ritme begroetend de zonneklare moederlach ongemerkt lengen vreugdetranen zilt de gul geschonken zachte schoot seconden…

In het boek vol struikel- draden ben ik verward geraakt Ik was op zoek naar levens- waarde Ik het het zoeken maar gestaakt…

Wielen draaien, bellen rinkelen Een chaos tijdens het winkelen Ik knijp mijn oog toe en er stopt iemand die ziet gelijk je kent dit land. "Wil je oversteken naar het grooe plein of achterop de fiets bij mij" Mijn gedachten denken wat een ijzer schroothoop of om de hoek misschien de opiumdood Ik kies natuurlijk voor mijn vrijheid en we…

Je sprong huppelde struikelde en viel spuwde blies beukte tegen kademuren en ik ik stond daar aan de rand nat te worden likte zout van je lippen smulde lachte speelde toverbal met je tong en we smolten we versmolten iedere avond ballerina in een pose voor de zon wist ik dat de nacht later nooit meer rond zou zijn als toen geen…

Hoe ze kalm naar de overkant staart als mediterend licht zo koel, zo zacht onaantastbaar maar toch rakend in een stilte in een streling van tijd het kloppen van haar hart dat geruisloos naar het mijne overgaat.…

Het doet zo`n pijn, Steeds meer en meer. Ik val in de put, Iedere keer weer. Ben niet sterk genoeg om klimmen, Ik wil er niet eens meer aan beginnen. Want steeds als ik het probeer Val ik als een baksteen neer. Alleen lukt het gewoon niet, Ik kan er niet meer tegen En word gek van mijn verdriet. Waarom moest mij dit overkomen, Al mijn…

ik hou van deze plataan wellicht door zijn dwarsheid hoe de boom balorig en met lak aan regels zich vergrijpt aan het verbodsbord... bomen laten niet altijd met zich sollen blijkt hier weer eens en daar heb ik dan weer een zwak voor Lejo van Kuijeren…

hij kan langdurig naar de navels staren wanneer men hem vraagt wat het moet zijn zegt hij geeft u mij maar perssinaasappels…

onze woorden lagen op gevoelsafstand van elkaar in centimeters dichtend de rusteloze ruimte die er nog was voordat ze elkaar aarzelend zochten zo nu en dan als lettergrepen elkaar aanvulden schoot er een vonk door de geheime stilte ik kon de ogen zien achter de stem de glimlach achter het luisteren…

Is “God” een ander woord voor macht voor oorlog, hebzucht dood en smart Voor angst om verantwoordelijk om vrij en om alleen te zijn Is “God” een ander woord voor een vrijkaart door de poort die leidt naar eeuwigheid Vertel mij God waarom waarom heb jij toch zoveel namen en gezichten. (aanleiding: uitbreken van de oorlog in…

Kom, laat me je vertellen over een wereld ver van hier waar ooit - verscholen in het woud – de mist met stralend maanlicht paarde na de daad verdween de minnaar liet zijn geliefde zwanger achter zwellend tot - een cyclus later - deze negen nevelkinderen baarde de jonge moeder rolde blozend al haar stralen rond en rond tot zij – ver boven…

koren in aren goudkleurig en rijp zingen ruisend hun lied meedeinen…

Een klein strandje Een grote zee Ik stap in het water De zee neemt me mee Ik zwem naar de diepte Daar zie ik jou We kijken elkaar aan Wat doen we nou Daar op die bodem Van die oceaan Allebei wat verloren Kijken we elkaar aan De tijd lijkt vergeten Waar ken ik je van Een ander leven Een andere man En ik was toen Een andere vrouw Maar…

jij bent die 'k vaag als in een nevel zie zoals een water in het eerste ochtendlicht niet helder eerder vaal door 't groen als koude breekt en ik sta daar aan 'd oever zie niets tast blindelings met mijn hand 't doorschijnend grijs en ik wil jou beroeren maar vind je niet ik weet dat jij er bent en ook heel warm soms misschien en toch…

soms reikt een hand vakantie aan opent deuren die steeds stroever gaan de rugzak weer te zwaar beladen in al die maanden opgehoopt geknoopt in goed vertrouwen licht gestrikt met touwen die toch rafelen als hun tijd verloopt schoon de ballast je schouders zijn fragiel kies vrijheid en wat liefde neem voor alles nu de tijd…

Heel veel wordt voor je weg gepakt Heel veel wordt voor je gedaan Allemaal met goede bedoelingen maar het geeft een vertroebeling van je eigen bestaan Sta ik nog midden in het leven of sta ik meer aan de zijlijn als toeschouwer aan de kant Zou graag midden in het leven staan een functie geven aan mijn bestaan Nu moet ik het zoeken in kleine…

De prijzen voor het gas en voor het licht Gaan -naar becijferd is- dit jaar weer stijgen Nu is die prijzenstijging ons wel eigen Toch blijft het een vervelend nieuwsbericht Zacht mokkend ondervinden wij de hinder: 't Wordt allemaal meer...En dus ook weer minder…

ik proef de argwaan aan de deur, de eenzaamheid spat mij tegemoet ik laat ze meestal beter achter tevredenheid doet mij goed doch thuis gekomen maak ik mij zorgen…

golfjes van geluk waren het ontsnapt aan herinneringen welke onder het strijkijzer puffend opstegen, het raam opzochten en in de dahlia’s krioelden, tegen wolken hun verhaal vertelden, spottend soms uiteen spatten, bellen vormend in de slootkant vielen als ze liep naar de slaapkamer met de handdoeken op haar arm, even draaide op ‘only…