Alle inzendingen, jaar 2008, week 43

Ik voel jouw kleuren in de ondergaande zon. Jouw geuren ruik ik in de avondzee. Verslagen is de wind, die luistert naar jouw stem. Zelfs ook de golfslag heeft z'n rem. De rust, die alles in zich heeft, de kalmte van de zee geeft mij een opgelucht gevoel van het lopen langs de zee.…

Een mooie jonge vrouw Haar ogen vol verdriet Niemand die het ziet Een knappe jonge man Zijn ogen staan afwezig Met andere dingen bezig Blikken die elkaar kruisen Slechts een moment, een seconde Ieder weer zijn eigen weg Gemiste kans, zonde…

Gelukkig mocht ik door de krant vernemen dat ik me rijk mag voelen op mijn plek want waar een mens niet zonder kan zijn de contacten die wel zwak, toch sterk onmisbaar zijn voor ieder mens De betekenis van die contacten besef ik nu ineens heel goed de buren in de straat, die al zo lang mij groeten en ik hen ook terug de zus van een vriendin…

Het is half 5. De bus stopt, ik stap uit. Jij stapt ook uit. Ik blijf staan op het pleintje. Jij niet, jij loopt naar huis. Ik kijk je na, kijk, of jij nog kijkt. Jij kijkt niet. Ik wacht en kijk, tot je echt verdwenen bent. Je loopt al achter de boom. Dan kijk je om, ik zie het tussen de takken door. Je kijkt om, kijkt, naar mij.…

Hoe was het 's nachts voor die bewoners van Maasdriel toen er een heli in de kabels was gevlogen en ze zich tastend door het duister voortbewogen we zijn nu 9 maanden verder; 't beviel want onder dank aan onze luchtmacht en bemanning dook men in bed, daar was nog wél voldoende spanning…

in de woeste, bezeten kop teistert het spookhuis van de kindertijd basaltblokken houden onwrikbaar de wacht aan de dijk onstuimige kleuren spatten uiteen gaan over in het wijde water woeste verfstriemen belagen het doek golven slaan in dikke klodders op het strand alle remmingen kwijt…

Hoe vaak zal ik sterven aan een dodelijke blik als ik de bodem raak van een glas wijn en de smaak veranderd in troebele azijn? Hoe sterk zal ik zijn om te geven, in de doolhoven van elliptische wanen die op elkaar lijken, metaforen van bergenhoge kloven, niet overbrugbaar blijken? Hoe lang ben ik bestand om eigen zure druiven te…

Zij kan niet praten, krijgt geen woord gevormd Haar lippen blijven geluidloos opeen. Zij kan niet uiten, gebarentaal is haar vreemd Zij kan lachen, huilen, tranen vloeien in overvloed. Of dat ze ’t nou van verdriet of juist van vreugde doet ’t maakt niet uit, dat ze niet praten kan, je hoeft haar alleen maar aan te kijken dan…

De koersen dalen er is paniek, wat volgt is een bijna crisis hand op de knip. Dan komt er een voorstel, keer de spaarlonen uit, dan gaat de mens weer kopen zit in de knip weer een duit, want sparen tja. Dat doe je als appel voor de dorst, wie maakt het wat uit als ’t spaarloon wordt uitgegeven? Geldt hier dan, “wie dan leeft…

kom en volg me zeg niet dat je blijft waar ieder het hoofd afwendt van eigen onvruchtbaarheid het vals gefluister kruipt immers over barre grond om de zwakste wind te vertrappen beneden, waar ramen uit het licht gezogen worden en alle manen verdwijnen rond het najaar kom en laat je ontroeren door het stilzwijgende of door witte…

Men skiet al in de alpen het sneeuwt in Engeland en Spanje en in mijn tuin is er niet één takje dat beweegt de wind ging op zoek naar al die charme het sneeuwt in Engeland en Spanje…

lieve mama, Een lege plek veroorzaakt groot gemis Een lege plek dat is wat er nog is Maar toch vond ik 't fijn dat jij lieve mama mijn moeder mocht zijn…

Wees zacht voor anderen, hard voor jezelf…

Een grote lege vlakte Ik kan niet precies zien waar het begint en waar het ophoudt Even bekruipt me een gevoel van zwakte Dit voelt namelijk niet vertrouwd. Dan besluit ik zelf een begin te maken Het maakt me ineens niet meer uit wat jij wilt Er is niet veel wat mij nu nog kan raken Want wat heb ik al een tijd verspilt. Ik loop door tot…

Oh, zakenlied, dag zakenlied gij die den mens zo vaak verdriet met handel, wandel, geld en goed van harte zijt gij hier gegroet. De kunst van kopen en verliezen doet uw vaak valse tanden kniezen en winst in geld en rendement verandert u in een serpent. Maar liedjes kunt gij nog wel zingen en lachend met uw partner swingen als uwen handel…

hoe ontdekt een kind de liefde van waar herkent het dit gevoel de wil om te beminnen sinds duizend jaar gebeiteld in de genen van iedere mens zo vaak voor de liefde gevallen minde je ooit wel de man of was het enkel verliefdheid ontsproten uit overlevingsdrang is liefde niets meer dan ervaring van primaire driften gestuurd door de voortplantingsdrang…

Een échte vriend(in) alleen zichtbaar in spiegel staat stééds achter je!…

ik wacht op je terwijl jij reist onderweg naar jouw naam en een wijle drijft onder een bonzend en veroverd vrouwenhart waar je als vederlicht gewicht, na erkenning in een veilige duisternis, te samen in enkelvoud start zo tel ik mijn uren af terug naar de aarde en jouw dagen die spoedig worden geboren als je dan…

nog laat ik gebeden gaan langs torens in de hoogte zie jouw gezicht gebrandschilderd in ramen de armen wagenwijd geopend maar als ik bid ben jij gedicht jouw spreuken tellen wel maar nooit gehoor als ik je bel nog hemel ik kontakten op we hadden toch dezelfde provider helaas is mijn tegoed gestopt ik heb nog veel aflaten…

Zwart wit, niet gespiegeld, open deur, gesloten enveloppe, dit verouderde nieuwe hoofdstuk, geschreven in de oude wereld... gitzwart, gifgroen en azuurblauw, glinsteren mijn gedachten, kraakhelder sla ik jou open, een nieuwe episode, geschreven in de nieuwe wereld... Die nacht, zo donker ver weg gestopt, te gesloten om open te scheuren…

vlij mij neer in jouw schoot in je verblindende zachte bos van dromen van alle glorie en geheimenissen deze weg leidt me tot een existentiële waarheid van liefde en openheid jij brengt mij thuis waar ik bij hoor aan jouw oever daar voel ik mij verenigd de andere helft van m’n andere immers ja, ‘kweet het volg je hart, volg je gevoel…

Duisternis dimt nacht tamelijk zacht in een dromend woorden onderkomen misschien een schim, in hem de ziel zou deze twijfels thans herkennen of toch een dweil, met tegenzin die nog zijn grenzen moet verkennen vermenigvuldig zinloos zwijgen verlegen inhoud, het hart paraat we gaan naar huis, doorbreek de stilte schaduw der liefde, aangelegen…

Geen ster haalt Elvis bij, is weer gebleken Hij blijft postuum nog prima zaken doen En overtreft met 6 tot 10 miljoen Al die Madonna's en die Timberlaken Zo wordt de tol van een artiestenleven Met nutteloze rente teruggegeven…

gevallen vogel stof geeft nog een aarzeling dood laat zich wachten…

Donkere dag, zwarte kraaien, een pijnlijk, droevig gevoel. Je bleef sterk en hield ons vast, we keken allen naar je op. Hij was weg, maar niet uit je hart, wat miste je hem, iedere dag. Donkere dag, zwarte kraaien, een zwaar geschrokken gevoel. Toch bleef je sterk en hield ons vast, je ging de waarheid niet ontkennen. Al wensten wij dat…

De pannenkoeken Droog als een helse woestijn Stroop mijn oase…

Nadat de laaste tram verder vertrokken is, ratelt de stroom nog na op de geleiding en het neon van de nacht, veegt de koppen van het plein weer schoon omfloerst door een nieuwe verleiding. Ik weeg de kansen, sta te wachten,gelaten in de vernis van de stad, de schijn van lichtsporen in de geschiedenis getrokken lichten, in de rimpeling…

groen is gif zei ik ooit maar schijn bedriegt jij die nooit liegt of heeft gelogen zo iets toch mijn hart beroven deze is voor jou voor de gein voor de herfst geel en bruin maar zo groen als je ogen nooit gezien chalcedoon groen ook geen chrysopraas genoeg geraas dit is zeker niet gelogen mooi die ogen…

Na een periode van onzekerheid, onderzoeken, operatie en gesprekken, kun je de balans opmaken van deze ellende! Voorzichtig verder gaan met leven, terwijl je weet dat het nooit meer wordt als toen... Elke dag als een geschenk zien, genieten van je gezin, je kleinkinderen, familie en vrienden. Geloof me ik had jullie méér gegund en dan vooral…

gestaag ontvallen ons de zekerheden wat eeuwenlang is opgebouwd verdwijnt het land is oud de haren grijs wat zich spaarde kwijnt in bankmineur toch dimt het dreinende gezeur dat gonsde in de sterke jaren er is iets aan de hand kan het zijn dat juist de lege beursen gesteunde ruggen rechten in dit verwende jutterland voelt de dikke…