We zullen je missen
Donkere dag, zwarte kraaien,
een pijnlijk, droevig gevoel.
Je bleef sterk en hield ons vast,
we keken allen naar je op.
Hij was weg, maar niet uit je hart,
wat miste je hem, iedere dag.
Donkere dag, zwarte kraaien,
een zwaar geschrokken gevoel.
Toch bleef je sterk en hield ons vast,
je ging de waarheid niet ontkennen.
Al wensten wij dat het niet zo was...
was ik maar dapper als jij.
Donkere dag, zwarte kraaien,
het onvergetelijke gevoel.
Je vocht, je worstelde...
Hou vol!
Konden we maar iets doen,
om het weg te laten gaan.
Helaas was dat onmogelijk.
Donkere dag, zwarte kraaien,
een pijnlijk, droevig gevoel.
Je was de trotse vrouw,
de geweldige moeder,
de zachte bomma,
de lieve meter,
de grote zus
en de kleine nicht.
-------------------------------------------
Bekroond met de 1e prijs, in de categorie Adolescenten, in de Hilarion Thans Poëzie wedstrijd 28/10/2008.
-------------------------------------------
Geschreven n.a.v. het overlijden van haar grootmoeder.
Geplaatst in de categorie: overlijden