Netgedichten

netgedicht (nr. 22.904):

Op mijn retour

Nadat de laaste tram
verder vertrokken is,
ratelt de stroom nog
na op de geleiding en
het neon van de nacht,
veegt de koppen van
het plein weer schoon
omfloerst door een
nieuwe verleiding.

Ik weeg de kansen,
sta te wachten,gelaten
in de vernis van de stad,
de schijn van lichtsporen
in de geschiedenis
getrokken lichten, in de
rimpeling der grachten.

Aarzel,overweeg de stap,
ontwijk het vuil, het glas,
ik stap niet gaarne mis,
na de goot volgt nog
een diepere plas,dien
naar boven te kijken,de
stilte in mijn ransel
getekend op mijn rug,langs
hoog reikende platanen,met
hun onverstoord gedruis,
waar ik eertijds vriend mee was,
ver van een neergelaten brug,
geschut tussen kolk en sluis.