Alle inzendingen, jaar 2010, week 47

Geel is de rivier Rood de ondergaande zon Donker mijn schaduw…

Geen schaamte ligt in eerbaarheid als hij zichzelf tot koning kroont, de (wan) hoop van een stijve, voor de spiegel of voor een vrouw, bij het verlaten van de intieme woning, voor dag en dauw, een bekroning van het pochen van een pauw in een kleur die met veren wordt beloond de verzadiging ondervindt hij aan den lijve. Een vrouw liggend…

Als de dood eenmaal op bezoek komt en mij vraagt: ‘je uren zijn geteld wat is hier je bijdrage geweest?’ Zal ik antwoorden: ‘ik heb geleefd als zoeker naar de waarheid.’ Hij zal doorvragen met: ‘zullen de mensen bijvoorbeeld je gedichten blijven lezen?’ Dan zal ik zeggen: ‘dat weet ik niet, maar toen ik ze schreef vond ik mijn…

Die lange brede laan en duizenden verloren voetstappen twee hoge kanten met bomen en hun gebogen takken die daar al eeuwen staan. Die lange brede laan - geliefden die hier wandelden geschaterlach, gefezel een gestolen kus een verloren traan. Die lange brede laan nu kaal en triest geen pad meer om over te gaan nog slechts geroezemoes…

De koster kon de klok wel luiden, wist ook waar de klepel hing, dat ie daarbij zijn boek te buiten ging, is regelrechte godslastering.…

Ja het wordt weer tijd om te voeren ik heb wat pinda's opgehangen vanmorgen stond ik naar buiten te kijken en een roodborstje bedankte mij andere vogels kijken vol verlangen om ook eens aan de streng te hangen maar van het dominante kleintje mogen zij er helaas niet bij zij gaan op zoek, vliegen af en aan en zien dan het vogelhuisje staan…

In deze tijd van surprises en gedichtjes In de tijd van oude kranten en pepernoten Ontbreekt het maar aan een ding en dat is: Dat ik Sint niet op het dak zal horen lopen Tja, we wonen in een flat en daar wordt een paard, beter niet neergezet!…

Vanavond wordt er live geopereerd Vanaf de eerste snee, da's de incisie Zit ik te trillen voor de televisie Want er kan niks geknipt of gemonteerd Dat alles goed gaat in die ribbenkast Als kijker houd ik daar mijn hart voor vast. ----- Omroep Max presenteert vanavond de Open Hart operatie…

Houd mij bij de hand, ik voel mij zo alleen Zonder U Heer, kan ik niet leven Laat mij niet los, wil mij Uw bijstand geven Hoor naar mijn klagen en geween. Houd mij bij de hand, zodat ik verder kan gaan Ik wil mijn vertrouwen stellen op U, mijn God Want ik weet, U alleen bent bekend met mijn lot In dit geloof kan ik de grote moeilijkheden aan…

Ik heb de weg alleen gelopen vol met hobbels en kuilen met stenen in elke vorm en kleur. Ik zocht er naar antwoorden uit mijn verleden die mij weer nieuwe kracht zouden moeten geven, voor nu en in het heden. Het was een woordeloos zwijgen tot ik plots warmte in mijn hart naar binnen voelde stromen er werd overspoeld met mijn emotie die…

God wijst ons: Een allesovertreffende Weg. Een Weg, die nooit zal falen, zoals hij zelf ons zegt. Het is de Weg der liefde. De basis is alreeds gelegd. Een soort van liefde, die niet ieder kent, zo blijkt. Geen liefde van: Ïk hou van jou", of: "Ik blijf je eeuwig trouw"! Een liefde met een doel. Die niet aflaat en vasthoudt, tot het…

Het hagelde en windde hoos sprak een gehavende framboos Toen ik wilde schuilen en net op tijd een abrikoos…

Zij slepen, trekken, sleuren Moe. Al 140 jaren lang Repin legde vast op De oever van de Wolga 't Slepersvolk. Echt Onverschrokken Moe, maar moedig Trekt voort Elf mannen. Moe al sinds de Tweede helft negentiende eeuw d'Elfde lijkt dood, terwijl De derde een pijpje rookt De stroom gestaag De wind van noord d'Oever van zand Vermoord…

sprak zij zacht ik ga nu maar het opvanghuis wacht ik laat niets achter en geef lucht en licht door aan hen die nog wachten voor de poort langzaamaan verdwijnt mijn naam in de grond van iemands hart ik blijf weg tot de laatste strofe toegedekt wordt trek mij nu terug achter mijn verzen ooit gedrukt om lief te hebben…

Aan J. Weerloos verhuisd naakt als een kind in een glazen huis weerloos bij het verlaten en weerloos leven latend ook al is het virtueel in een dodelijk ritueel vraag het maar aan het altaar van haar liefde waarin het geschreven staat ik mis je.…

Teruggeworpen op mezelf, alleen met mijn verdriet, hoop ik dat het nooit ochtend wordt want leven wil ik niet... Wanneer niemand om je geeft verliest het leven glans maar als het soms dan toch gebeurt, geef ik het weer een kans en word ik weer teleurgesteld denk ik : “de laatste keer !...” maar het is sterker dan ik zelf en ik sterf…

Meestal ken ik uitsluitend het refrein. Mijn noten struikelen over de woorden. Verdwaasd hum ik de prachtigste akkoorden. Ik wil zo graag achtergrondkoortje zijn. (eerste in een korte serie 'koorgedichtjes')…

waar ben je mijn hart? ben je met de zon meegegaan? kom toch terug,ik mis je zo erg waarom, als ik in liefde denk, zie ik alles zwart? ik kijk naar de lachende maan ik zie jou lach verschijnen jij ben terug naar het zuiden gegaan ik ben in het noorden gebleven mijn wensen zijn met jou mee want ik wens dat jij gelukkig ben, zoo gelukkig en…

Bekoorlijk dans ik naar het licht Zwemmend in iedere traan woont de zee die een waterhemel aan zeesterren in dromen spiegelt De anemoon wiegt zich zacht murmelend tezamen met de algen Rijgende koralen als vurige ogen volgen mijn danspassen op het mulle zand en in een pirouette swing ik mij moeiteloos huiswaarts intens gelukkig…

je weet van glas het breken van herfst de vrucht en luchten in rood van leven nemen en geven gebroken door dood je weet het licht dat er was dovend tot zwart…

weelderige lokken ruisende rokken benevelende geuren lippen in adembenemende kleuren jij liet mij staan maar toch liep ik achter jou aan…

je liet de deur niet open nee, zelfs niet op 'n kier ik kon alleen maar hopen dat jij nog kwam naar hier hoe ik ook lag te wachten de slaap wreef uit mijn ogen overvallen door gedachten werd ik door jou bedrogen de stilte was te snijden tot op het bot deed het me pijn was het jij die wilde scheiden woorden spuwde vol venijn jij die…

Tsja, zeg nou zelf: hij heeft eenvoudig lullen. Van hem, die anderen de wet voorschrijft en zelf kuis, onbevlekt en heilig blijft, mocht niemand zijn geslacht in rubber hullen. Maar homohoerenlopers met condooms zijn in z'n jongste boek tòch waarlijk Rooms.…

achter mijn aangezicht huilt het leven machteloos zo lijkt en tijdloos van aard om verlies met pijn te verweven heeft het gevoel verdriet gebaard de avond heeft zich van de lente vervreemd is in koude ondergedompeld rest nog de troost die aan het verlangen blijkt uitgeleend…

Een engel hield mij staande zij legde haar hand op mijn schouder ik was verrast en geschokt een niet alledaags gebeuren probeerde het te begrijpen zonder een woord te zeggen nam ze me aan de hand in de volle drukke straat viel dit voorval niemand op waarheen gingen we en waarom we belanden in een groot park dat ik nog nooit had gezien…

Jij strooide rozen, op mijn pad. De doornen had je er eerst afgesneden. Die werden knetterend verbrand, in een laaiend vuur Waarom wij... vrolijk dansten.…

Op het veld kon hij danig ontsporen Als voetballer maakte hij naam en faam Kreeg in Manchester 'The King' als bijnaam Cantona liet zich nooit ringeloren Men kon hem niet beletten te scoren Op het witte doek is hij zeer bekwaam En ook op de planken is hij werkzaam Hij laat nu wederom van zich horen Eric kent dus echt geen aanstellerij Houdt…

'Ik kan niks zeggen, ik ben mijn tong kwijt. De politie kwam je de wacht aanzeggen en ik sta met m'n mond vol tanden, geblokkeerd. -vroeger was ik een held, nu alleen op sokken- Op vier hoog werd je aangehouden en je ver- zette je met alle macht en werd een soort hulk. Ik moet er iets heroïsch van maken want dat verdien je na zoveel jaren…

zoals tijd in het licht vervliegt zoals liefde verschijnt in het maanschijnsel van de tijd zie ik in het oog van de regen een zonneboog vol geur ruik ik de regen vol warmte voel ik de zon regen en zon breng mij terug waar ik begon…

Opgesloten en aangedaan. Alsof er duizend olifanten hun gewicht op haar duwen en geen poging doen om op te staan. Pijn zal ze hebben, vraagtekens cirkelen rond haar hoofd. Terwijl sommigen veranderen in uitroeptekens, wordt ze door elk wederkerend vraagteken nogmaals verdoofd . Stilletjes koestert ze wrok tegen ieder die haar pijn heeft…