inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.147):

Ja,

sprak zij zacht
ik ga nu maar
het opvanghuis
wacht

ik laat niets achter
en geef lucht en licht
door aan hen die nog
wachten voor de poort

langzaamaan verdwijnt
mijn naam in de grond
van iemands hart

ik blijf weg
tot de laatste
strofe toegedekt wordt

trek mij nu terug
achter mijn verzen
ooit gedrukt
om lief te hebben

Schrijver: metha, 24 november 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 152

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
amanda malinka
Datum:
27 november 2010
Email:
amandamalinkalycos.com
Ik zag een zwerfster voor me, toen iemands kind, daarna wist ik niet meer hoe ik het lezen moest...kan alleen maar zeggen dan dat het raakt..
Naam:
LadyLove
Datum:
25 november 2010
Email:
ladylove40gmail.com
oi heftig gedicht, teder geschreven Metha.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)