147 resultaten.
natte ogen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 268 Ik heb natte ogen
Tranen die uit mijn hart komen
Liefde wat uit mijn hart stroomt
Uit mijn ogen naar buiten glipt
Verdampt in het zonlicht
Ik heb natte ogen
Mijn hart is gebroken
ik voel pijn, teleurstelling en verdriet
Mijn liefde lift mee met mijn tranen
Mijn tranen verlaten mijn ogen en verdampen in het zonlicht…
Toch waardevol.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 218 Veel denkwerk werd besteed aan
auto's, kleding en de fietsen
de straatlantaarns en bomen op het plein
zelfs de deurknop van uw huis, werd niet vergeten.
Het pakje soep met dit of dat
de letters en de kleuren
formaat en smaak er werd voor u
gedacht, alleen nog even consumeren.
Een hebbeding, geen noodzaak toch
gekocht of in de brievenbus…
Het gaat wel, voor een ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 Terwijl wij net jullie
Aan de eeuwigheid
Hebben prijsgegeven
Vragen bekende onbekenden
Hoe het nu met ons gaat,
Zo midden in ons verdriet -
't Gaat wel, voor een ogenblik,
Is het enige dat ons op
Dit moment te binnen schiet…
Lastige zaak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 147 (Lijnen van vloed (II))
't Weer daarentegen
liet niet te wensen over
echter toch vaak een professie
waarbij schijn bedriegt
Voorspelling is net
zo zeker als de wolken
heel vaak aanwezig op momenten
dat zij niet zijn gewenst
Onze liefde daarentegen
honderd procent stabiel
jij twijfelt toch weer; zinvol
of totaal onzinnig...…
Achter een glimlach verscholen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 209 Sommige mensen leven in een leugen.
Een grote glimlach op het gezicht.
Achter een glimlach verscholen, leven met valse dromen.
Voor de buitenwereld een gelukkig leven, van binnen heel onzeker.
Een tweestrijd met zich zelf levert. Met een glimlach door het leven.
Een schild door het verleden gegeven.
Van binnen veel pijn, tranen en verdriet…
Dichten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 134 dichten is een keuze
parkbank of voedselbank
maar 's nachts uitzicht
op de Melkweg vol sterren
zolang het nog gratis is
want er komt een tijd
dat als je de nota niet betaalt
er een testbeeld hangt
dat het donkere hemelruim
gewoon al die tijd al
een scherm bleek te zijn
Made in China
hoe kan het ook anders?
kinderen die sterren…
Beeldschoon
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 154 De kunst leefde op
het getekende canvas
zonder haar leeftijd.…
De Stier
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 184 Vandaag moet het gebeuren
Men zal hem komen keuren
Heeft hij het juiste gewicht
Dat men hebben wil
Zijn beste jaren waren een geschenk voor velen
Hij deed zijn best en vele koeien werden gedekt
Met volle goesting dat wel
Men bleef hem koesteren en eren
Zo lang hij kon presteren
Nu is de tijd gekomen
Hij blaast minder hoog van de toren…
De badende herderin.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 760 Waar aan der weiden zoom, verzadigd om te grazen,
Het lodderzieke vee de zomernoen verdroomt,
Ontdekt de herderin, in vreugdevol verbazen,
Hoe uit 't naburig woud een murmlend beekje stroomt.
Zij laat de kudde alleen en dringt de ruigte binnen;
En waar een kampje in 't kroes ten oever rustplaats biedt
Daar blijft ze luistrend staan in…
Vuilniszakken
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.169 Het vrolijke van vuilniszakken
wordt wel eens vergeten.
De vrolijkheid
van de terugkeer.
De korte duur van koeien, zonneschermen
en de liefde is onopvallend.
De vuilniszakken blijven. Hotels voor
gisten zijn het, haltes voor de dingen
op reis naar de tijd in de heuvels.
Ach zoveel nepalese prinsen langs
de stoeprand, zoveel nepalese prinsen…
Wiegend op wind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 ik weet met een lach
dat ik ooit god ben geweest
tenminste dat heb ik altijd gedacht
als ik lig in het gras
en speel met de wolken die
in kleur en vorm de hemel bevolken
praat tegen bloemen die
wiegend op wind mooi staan te zijn
hun harten openen in aandacht voor mij
bomen hoor die in hun donker ruisen
dissonanten uit melodieën kuisen…
Het nieuwe schoolziek
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 3.472 Ooit was de school de ware biotoop
Voor iedere oprecht gedreven leerkracht
Maar menige docent verliest aan veerkracht
En gaat voor school steeds vaker op de loop
Men voelt zich in diens biotoop juist thuisloos
En zo verdwijnt men roemloos en geruisloos…
tijdsgang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 189 de tijd is soms een bom
wachtend op ontsteking
zelden een kabbelende rivier
stromend door sprookjesland
windstilte voor een storm
barst die los aan alle kanten
lijkt er geen eind aan te komen
wanneer je er midden in zit
een schrale troost die wacht:
elke tijd is tenslotte verleden
vooral als de pijn is geleden
want het heden leeft zich…
er zij schaduw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 177 of men wil of niet
vaak blaast wind
stof door het hart
het bevuilt verlangen
houdt het licht apart
en maakt ogen dof,
gevoelens blind
soms ben ik stuurloos
en weet niet waarom
dan kiest de dag
zijn eigen plan
dat het verstand
verre van volgen kan
en mij verstookt
van een enige lach
of kieren dicht naar buiten
met een duister gezag…
Ik zie de was in gedachten weer hangen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 163 Ooit woonachtig op een boot,
moest ook de was worden gedaan,
de wind deed zijn werk!
Het geplas met water,
het wringen met een wringer,
gebruik van een centrifuge,
en spoelen met veel en koud water,
mijn handen deden het werk.
Maar als ik nu al die schepen zie varen
met de wapperende was aan de lijnen,
denk ik terug aan de was die…
Het groene woud
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Het kronkelende bospad
zoekt een weg
in een rustieke natuur.
Gezang komt van daarginder.
De zoete lucht is geel.
Voetstappen nauwelijks zichtbaar
het sporadische water grauw,
geknakte takken gedoemd te sterven.
Het bedekte groen
als een fluwelen mantel,
en hier en daar een paddenstoel.
Gebarsten wind blaast
door opgeprikte bomen.
Bijtende…
Waar wacht het weerzien?
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 295 Aan gene meander splitsen twee stromen
die eender verstrengeld waren samengevloeid,
beiden hun bedding verengd en vermoeid
een wending namen zonder verdere tederdromen.
Hun oevers bezaaid met hetzelfde riet en lis
een eend en wat wiebelend wrakhout,
vluchtende libellen voor stank en vuilnis,
Tigris en Eufraat, overwoekerd paradijs zo oud…
Vrijheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 318 Ben je vrij?
vroeg hij blij
nee zei zij
haar ogen
gericht op mij
jij maakt van
mijn levensgalerij
één grote woestenij
met middenin
die grote kei
en dat ben jij
daar kom ik niet voorbij
zo zit dat bij mij
en daarom voel ik mij
onvrij…
Oude dag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 674 Vandaag wandel ik in gedachten terug
naar het oude huis bij de rivier
waar mijn man en ik lang woonden
hoe was het daar toen mijn man nog leefde
en de kleinkinderen kwamen logeren
om in de boomgaard te spelen
de oude dag die valt mij zwaar
vaak leef ik in gedachten daar
niet langer hier
de oude foto's in de kast
laat ik via het beeldscherm…
Maria Lichtmis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.234 Een kaarsje voor Maria
op deze Lichtmisdag.
De winter gaat al henen
want ’t licht is reeds verschenen
zoals de oude Simeon
het in de tempel zag.
Wij zijn nog in het duister,
maar straks komt toch de luister
van ’t licht dat eeuwig schijnt.
Vertrouw nu maar de zangen
die in de stilte hangen
tot droefenis verdwijnt.…
Lichter
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 635 Moeder Aarde, Moeder Natuur.
In haar schoot het leven en de dood,
haar cirkel, die ook mama omsloot.
Moeder Aarde, lucht, water en vuur.
Haar liefde voor natuur.
Kleur, doek en penseel; passioneel,
verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel.
Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur!
Als het leven ophoudt van…
Op de drempel van
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 630 In het verweesde huis
sta ik nog even stil
met de wijsheid van het kind
loop ik mijn jeugd nog eens voorbij
onvolwassen kijk ik terug
twee paar ogen zonder leden
kijken hoopvol
over mijn schouder mee
ik sluit de mijne …
en zie het achtergelaten leeg
gevuld met het gemis
van niet te vergeten dagen
vergeef me
om dát wat ik…
Dat Frans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 Mijn zoon zegt piemel kopje
tegen zijn kleine zus
wanneer hij vindt dat ze een eikel is.
Gewoon, omdat ze in het Frans vertaald,
toch echt een “tête* de ”bietje** is.
Putain betekent hoer
dat weet hij best
maar zonder te blikken of blozen
zegt hij putain tegen de bok
wanneer die aan het klooien is.
Dat Franse “le” en la”
dat is niet…
Heimwee (naar iets dat nog staat te gebeuren)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 147 I
het is de ijle lucht die beweegt
ja, die bewogen wordt en trilt
alsof iemand groter dan wijzelf
geluidloos roffelt op een trommel
en alles op de vlucht doet slaan
in natuurlijke, logische stromen
het water dat dan dromen gaat
en wind die klimt in de bomen
zij is een slang in verzengende hitte
wachtend op de sterrenloze nacht:
roerloos…
FEBRUARI
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 378 hoestsiroop neusdruppels
koortsdemper stopmiddel
dampozalf gorgeldrank
kruidenbouillon
dropwater oordruppels
acetosalpoeder
grog vitaminecomplex
saridon…
Over debatteren.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 120 Bij het debatteren,
Wil men enkel proberen
De ander met verhalen,
Onderuit te halen,
En te provoceren.
Maar men vergeet daarbij snel
Het is enkel een woordenspel.…
De puzzel van het leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 655 Eén grote puzzel is het leven
Er worden steeds meer stukjes aan ons gegeven.
Het is passen, het is meten.
Soms ben je helemaal compleet, maar na een tijd
kom je er achter je puzzel ligt scheef.
Je puzzel valt uit elkaar, alles ligt in de war.
Je begint weer overnieuw, het is passen en meten.
Dit kom je vaker tegen in je leven:
de juiste stukjes…
Déja vu aan het biljart
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 177 Voor mijn vader
Terwijl jij nadenkt
Of je over rood of
Wit wilt spelen,
Schud ik de tijd
Uit mijn mouw
En kijk ik veertig
Jaar of zo naar voren,
Zie ik haar, dan nog
Niet geboren, op dat
Tafeltje in het kleine
Kerkje dat in de mist
Verborgen ligt
Met gekruiste benen
Gedichten lezen, die mij
Regel voor regel raken, met…
kern
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 99 De kransslagader
baseert mijn zuurstof op jou
rijk ritmisch leven.…
Innerlijk kind...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 378 Op het strand alleen
spelend met een windvogel
zonder verwachtingen
hij stijgt en stijgt
ik laat los
mijn dromen hoog aan de wolken
drijvend zonder bestemming
leef ik van dag tot dag
genietend van wonderen
niet gisteren
niet morgen
in elk huidig moment
dankbaar in herkenning
van mijn zorgeloos innerlijk kind.…