149 resultaten.
Lieve handen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.842 Vandaag omhelst jullie warmte
een klein hoofd vol dromen
zoals jullie op een dag een kelk
met wijn zullen vasthouden
op een zonnige plek ergens
waar nog avonturen te beleven zijn
en vreemde verhalen
de ronde doen :
er was hier eens een saxofonist
die gedichten schreef
over landschappen, kinderen
en muziek, vooral muziek
en ooit misschien…
handjes van hout
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 337 scheef weggezakt
voor de pc verdwijnt
de echte wereld
neemt me mee
we gaan weer koppie
onder in de virtuele zee
zien maskers
die gezichten zijn
touwtjes die ze trekken
handjes van hout
een enkeling van porselein
het lichaam kan verrekken
ze spelen het spel
van doden en vermisten
mensen koud als ijs die
liefde en de goot verwensen…
de tijd rekt dagen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 262 de tijd rekt dagen
laat seizoenen op elkaar
van mijn jeugd naar ouddom rijken
zo grijs haar
de wind doet strijken
tot een stil verloren herfst gebaar
aanschouw ik jaren voor de kachel
vonken starend naar veel meer
vlammen die niet willen doven
die mij
nog in groei beloven
naar een zomers roodvol wederkeer…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.859 Nu heb je nu de rust gevonden,
Laat nu helen al je wonden.
Het leven heeft zijn loop gehad,
Met al zijn toppen en dalen,
Niets valt meer terug te draaien.
Het is over, het is goed, het is voorbij.
Wat voortleeft, is de herinnering in mij.…
Oktoberzon
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 2.507 Mijn wonden schoongelikt
Door jouw warme zoete tong
In een oud vochtig hotel……
Like de song à la Robert Long
In een draaikolk vol van liefde
Weggezogen van elke werkelijkheid
Strelen onze handen verdrinken ogen
Jouw zwoele blik die mij telkens verleidt
Verborgen achter de oktoberzon
Kreun je zacht met je grappige accent
Zo vertrouwd en…
Allerzielen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 827 Als de boom zijn bladeren verliest
en herfstwind waait doorheen de doodse kruin,
dan is dat niet het einde
want eens ontluikt opnieuw de lente
bruisend van nieuw leven.
Als dan de avond valt
en duisternis de hemel vult
dan is dat niet het einde
want morgen komt een andere dag
vol nieuwe mogelijkheden.
Als leven wegglijdt uit een mens…
Kleintje logeerde bij oma
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 925 Je plukvingertjes
laat ik
op het vensterglas staan
herinnering aan
kijk nou
boem, au!
mijn kamer kruipt
norsig
het sprookjesbos uit
vier stoelen
leunen weer
zonder geluid
en de tafel
slaapt suffig
haar berenslaap
uit
in lapjes en slabjes
snoezelt babygeur na
je stemmetje kirt
in mijn hoofd
dadaa
dadaa…
springen vóór het vliegen. voor D.R.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 857 transformatie van vlucht in landing
kranige confrontatie met de branding
vastberaden de vleugels ver uitgeslagen
geselende storm en soms de wind die jou wil dragen
onder die vluchtige, vermakelijke veren
woon jij die het springen niet kon leren
geen gefladder, springen en weer opstaan
vloog je alsof je niet anders had gedaan
onder die veelkleurige…
Panta rhei
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 418 Ben ik dat kind,
dat speelse ding
of ben ik heel serieus?
Wat is een boom:
slechts takken nu
of rijk getooid met loof?
Ieder moment is alles weer anders.
Panta rhei.…
Celdeling
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 599 Een verarmde student in Hannover
deed z'n celdelingspracticum over,
aber 's hat nicht geklappt,
want op diefstal betrapt
deelt hij verder z'n cel met een rover.…
Vlinderdun
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 564 Een vlinderdun lint
zweeft door de lucht
fragiel breekbaar
ons verleden goedgezind
-diep zuchtend verlangen-
toen
bruidspaar echtpaar danspaar
maatjes onnavolgbaar
zou het nog lukken
het
vlinderdun te plukken
jij links ik rechts
of samen het midden
onkwetsbaar opnieuw elkaar.…
"Emigrant"
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 458 Door de steppen en de bossen,
omringd door wolven, beren en vossen,
heeft hij zich staande weten te houden,
In gevangenschap en in de ijzige Siberische kou,
opgejaagd door de Russische politiekorpsen,
schuilend bij de boeren in de houten dorpen.
In grote onbekende steden,
met miljoenen mensen,
leerde hij de levenswetten,
wanneer te plaatsen…
als de zee stil ligt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 317 Als de zee stil ligt
en de zeebreker rust
bij gebrek aan baren,
dan wandelt het water
weer zachtjes zeewaarts.
Op de gulzige golven
van mijn geheugen,
geboeid door overvloed,
stranden mijn gedachten
in deinende duinen.
In een wereld van water
hoor ik in een schelp
het ruisen in de oertaal
van een zee-gedicht.
Daar zie ik een schip…
Kleine piet
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 245 in gedachten verzonken
plotseling een tik
tegen het raam
zacht maar hoorbaar
gauw even kijken
wat mag dit zijn
teer en onbeweeglijk
diertje waar ik naar staar
klein nog onbeholpen
vliegen pas geleerd
een jonge staartmees, helaas
zijn inschatting was verkeerd…
Eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 289 we hangen aan dezelfde boom
jouw blaadjes fris en appelgroen
beschut door grote sterke takken
blaken nog van levenslust, terwijl
mijn bladeren geel met rood omrand
zich eerdaags zullen voegen bij het bladerdek,
dat als een warme zachte deken nestelt
rondom de witgevlekte stam van mijn ziel
graag zou ik jou beschermen, beschutten
en behoeden…
Schaduwkant
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.495 ’s nachts dwaal ik eenzaam
door duistere nauwe stegen
verlaten, vergeten, verzwegen
zo kom ik jou daar tegen
en vraag je naar je naam
beduusd, bevreesd, bang
zoek ik naar jouw hand
raak deze langzaam aan
ik sidder, huiver, doch verlang
naar de donkere, zwarte kant
van jouw onverlicht bestaan…
Hondsverlangen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.076 Een rilling doortrekt zijn doffe vacht
Zijn vermoeide ogen staan dof tranend
Zijn getrimd leven en gelakte nagels
Heeft hij willoos moeten ondergaan
Gedwongen in stilistisch keurschijf
Bekroonde hem met pijn en leed
De meute in de weide die lokte
Was niet gegund aan hem besteed
Geen prijs kon zijn leed verzachten
Hunkerend naar dat hondse…
Oud
gedicht
3.0 met 48 stemmen 26.661 Eén dans, één dans met sproeiende ogen,
gloeiende wangen, losse handen.
En dan opzij gaan staan. De bleke glimlach voelen,
die als een nevel op een avondwei
omhoog stijgt. Langzaamaan verkoelen
en merken dat de nevel sneeuw geworden is.
Dan wijze dingen denken, lachen, liegen,
winst maken uit het wezenlijk gemis?
Of plotseling weer het feest…
Verkeersstromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 485 Langs alle religieuze heirbanen
schuifelen duizend voeten langzaam voort.
Stappen klonteren samen tot lanen,
één misstap laat de route onverstoord.
Hekken leiden de eindeloze weg,
voetzolen staan in het asfalt gebrand.
De einder met de harteloze heg,
scherppuntig op de ogen gericht, want
onze verlossing moet zwaar bevochten;
de blik standvastig…
met de noorderzon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 373 ik schrapte
mortel weg
bikte uren
stenen uit je muren
legde vuren
aan jouw schenen
maar jij nam verlegen
steeds de benen
ik nam je hand
maar jij koos toch
voor eigen land
met huis en haard
ben vertrokken
met de noorderzon
jouw recht wordt
nooit meer krom…
De toekomst in warm bevrijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.017 De oude straat
herinnert mij
aan een tijd van
lang geleden
dat ik er als
kind wilde
spelen
Vaders Huis
in het midden van de rij
doet mij gevoelen
een oud leed
dat moeder elke avond
kienen ging
en vader in de kerk
weer uren bidden deed
broers en zussen
speelden dan als muizen
op een kale tafel
en dan was het even
of…
overschrijdend
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 411 als ik kwaad ben
laat ik mij gaan
neem ik geen blad
voor de mond
laat ik u weten
waar ik voor sta
als ik kwaad ben
bent u mijn grens…
Stom
netgedicht
2.0 met 182 stemmen 37.059 Zij spreekt niet meer
bewogen wankelen
woorden langs klanken
onverstaanbaar
zij taalt
niet meer…
Wapenstilstand
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 1.794 De Albert Heijn stopt met de prijzenstrijd
De toorn der prijzenoorlogsveteranen
Zal hopelijk geleidelijk gaan tanen
Maar mocht dat niet zo blijken mettertijd:
Gelieve in de nog te komen jaren
Ons een A.H.-erlebnis te besparen…
Mijn lief
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.591 Kom
geef me je hand
en laat je gaan
ontdek
wat liefde
echt kan zijn
dat liefde
oprecht kan zijn
Kom
geef me een kus
en laat je gaan
proef
wat liefde
fijn kan zijn
dat liefde
klein kan zijn
Kom
geef me je hart
en laat je gaan
voel
wat liefde
goed kan zijn
dat liefde
moed kan zijn
Kom
kijk in mijn ogen
en laat…
Schaduwkant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 330 ’s nachts dwaal ik eenzaam
door duistere nauwe stegen
verlaten, vergeten, verzwegen
zo kom ik jou daar tegen
en vraag je naar je naam
beduusd, bevreesd, bang
zoek ik naar jouw hand
raak deze langzaam aan
ik sidder, huiver, doch verlang
naar de donkere, zwarte kant
van jouw onverlicht bestaan…
Ontwapenen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.023 De lijnen, haast onzichtbaar
voor de lens, de spanning van het lid
een knip-oog te verliezen.
De nagel, onbewogen
met het licht erin geslopen
ik zou je willen houden
maar mijn tanden knarsen weer.
De schaduw, achter de toppen
vingers en het klappen van de zweep
ik wil niet meer maar de verslaving
trekt van leer.…
Hemelvaart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 375 Het strijkkwintet van S. in G-mineur klinkt. Het beeld
van de bleekvelden bij H. op het schilderij van Van R.
dringt zich aan mij op.
Buiten regent het zacht, in huis staat de kachel aan.
Onstuimig, op deze late meidag, ruist het huizenhoog
stadsgeboomte op het ritme van de mollen.
Boven hen houdt een dreigend-grijze
lucht de zon gevangen…
Een steek van jaloezie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 594 momenten
boordevol geluk
de lucht
en bomen
zon en wolken
niets kan stuk
laat gras
en groen
maar bij mij
komen
een steek
van jaloezie
de blik
van schrik
het zaaien
van de twijfel
de onlust
in de lucht
het is de rust
die vlucht
stemmingsval
is groot
de oorzaak
wel te duiden
het zijn gewoon
hormonenbuien
waar liefde ademt…
Prostituees mee op buitenlandse missie
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 724 De soldaat is aanstonds geen maagd meer.
Want blozend legt hij zich bij haar neer.
De majoor stelde,
dat je ter velde,
goed moet zorgen voor eigen geweer.…