Alle inzendingen, jaar 2010, week 39

hij hapte zand in de woestijn liet toen zijn kamelen de toeristen dragen beantwoordde hun vragen over piramides en de koningsgraven maar even verderop staat op de rots zijn nieuwe huis in het groen van de oase zijn kamelen zien geen onderscheid alle mensen zijn gelijk hij hapt zand met dollars in zijn hand…

armen vol geuren bezorg ik jou met bossen vol schone kleuren…

Zoals toen, toen we naar dreigende grijze wolken keken, en jij zuigkussend naar beneden trok Je mond hartstochtelijk fel in liefdesspel En ik gillend pruttelend kokend heet met de fluitketel stoom afblies Voor het kopje lavendelthee voor twee…

Ik droomde van een gouden vogel bezet met edelstenen en vleugels van satijn Zij nam mij mee naar de hoogste sferen om te plukten diamanten smaragden en robijn doch mijn mandje had geen bodem toch bleef ik plukken aards als ik was tot ik vermoeid van onder haar vleugels glipte en naakt terug plofte op mijn harde matras Waarom…

Je bent niet verliefd op mij, Althans dat is wat je zei, Je stond jezelf niet toe dichtbij te komen, omdat je wist dat je ver weg ging wonen, Natuurlijk zat ik er ook mee, Verliefd worden was een slecht idee, maar het hield me niet tegen, Ik wilde me er helemaal voor geven, Ook al hield ik vol, tussen ons is het iets, Volgens jouw liep…

Ijsbergen breken in de nacht, ijsberen dobberen hopeloos rond, worden gek van het feit dat er geen grond meer onder hun berepoten te vinden is, zinken tragisch weg zonder dat de wereld dat ziet. Het liever niet weten wil. Groot excuus namens alle vervuilende economieën. Nee, daar koop je niets voor. Boten zinken naar beneden, zinken roerloos…

Een Leidenaar liep naakt de marathon En werkte daarmee hard aan zijn conditie Alleen maar met zichzelf in competitie Dus niet gehinderd door een peloton Zo had de wedstrijd weinig om het lijf Wie met zichzelf speelt, heeft niets te verliezen Maar toch kreeg hij het aardig voor de kiezen Want halverwege werd hij wel wat stijf Zijn lichaam…

Die afgeleefde man, die bijkans nakend zit, En trillend van de kou, mij om een duitje bidt, Is even goed als ik. Gods wijsheid gaf alleen Mij wat meer geld dan hem. Ben ik dan beter?... Neen. Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren, Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren. Die met verachting op hem ziet, Doet naar…

Maar wie kan leven met de ezels in een modderig weiland? Wie kan slapen met de konijnen in een donker bos? Wie durft wolf te worden onder de wolven, desnoods in een dierentuin? Wie een dakloze straatkat, die zichzelf voedt met de etensresten uit vuilnisbakken? Ik ben het allemaal geweest. Ik zeg niets meer. Ik verraad mijn onderduikplekken…

Glas breekt als niemand kijkt het vergeet zich bijeen te houden. En niemand ziet hoe alles wat het was bijeen met zichzelf nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered omdat die vroeger, opgesloten…

Gedachtevol loop ik door de straten Als een ondernemer in hart en nieren Met nieuwe ondernemingen, want ik Voel me toch zo vrij als een individu. Strijdend voor mijn eigen zaakjes Vlieg ik in emotie even in de zachte wind Waarin ik en dan ook echt alleen ik Beslis over het gevoel van de eenzaamheid in mijn denken, Want daar ben ik tenslotte…

jij bent mijn wereld mijn dag en nacht jij bent mijn adem wie had dat gedacht nooit zag ik jou staan nu geef jij mij kracht zoals de bomen reiken naar de lucht zo reiken mijn armen nu naar jou is jou gevoel niet zo naar mij dan gaat er een mooie liefde aan ons voorbij.…

Haar ziel is nu in de hemel, een stoel voor haar gereserveerd na al die jaren van de ziekte is geluk nu weergekeerd. Ze is aangekomen daar, waar ze het liefste wilde zijn, na al die jaren van behandelen, kale kop en zielenpijn. Haar kinderen achterlatend in de wetenschap, dat die verder kunnen zonder dat, ze spijt of berouw…

regenwolken die traag over drijven vertellen van grijsheid en niet goed weten wat en hoe terwijl mensen zich vragen stellen en heimwee hervinden naar blauwe luchten en warmte als een deken om je schouders licht wordt gezocht maar is spoorloos en nergens laat geen schaduw vallen omdat de vruchten er triestig van zouden worden, ontheemd…

Ik zie, ik hoor zwarte hemden of zijn ze bruin vuig vals gegiechel een gemene lach, de triomf van een troebele dag Ik zie, ik hoor trompetgeschal tromgeroffel, een hamer een cikkel, of was het een troffel wie ziet zich zelf nog aan in de spiegel na deze stem in de nacht O mijn lieve God: wat heeft onze twijfel ons nu weer…

Ik voel je in mijn armen, ik voel je op mijn huid. En hoe ik ook zal schrobben, je gaat er nooit meer uit.…

bij ons in de stokebrandwijk wanen wij ons stinkend rijk we wheelen en we dealen katten om en lichten hielen stelen fietsen bij de vleet bouwen bruggen op ons reet hijsen aan een stickie en zuipen uit een blikkie we scheuren door de straten rappen met onze maten in de nieuwste bee-em-wee gevonden in Sell am See aan elke vinger een…

De vreemdeling werd naakt geboren, de huid en broek zaten hem te wijd, de riem te strak, muilkorf van discriminatie stak over beide oren, bij voorbaat een verloren strijd, achtervolgd door gesmoorde stemmen, die de wereld in bezit namen, kon het denken niet remmen, bleef daarin trouw, respect naar zichzelf is niet te temmen, gebrand…

Mijn hart doet pijn, ik heb verdriet evenwel blijven mij de ogen droog huilen, ach, dat kan ik al lang niet en ik ben moe van die psycholoog Hij zeurt enkel maar aan mijn kop over wat me destijds overkomen is Hij vindt dat ik altijd alles verstop maar tast zoals ik, in de duisternis Wat is nu ‘t nut jezelf pijn te doen vraagt hij plots…

in mijn herinnering ben ik altijd klein geweest ook in elke wereld die openbrak wanneer het schuilen zocht naar zachtheid of een lief woord dat deed vermoeden dat ik bestond met het oor tegen een helderblauwe hemel om in geluid van nergens eindigende warmte te kunnen wonen ik tastte dan aan mijn hart aan het kind dat daar stond,…

Geheim Ik heb een stil geheim dat ik stiekem heb en niemand mag het weten weggestopt in een verborgen kamer van mijn brein zodat ik het niet zal vergeten het zit daar warm en fijn Dat geheim is alleen van mij en niemand mag er aankomen elke nacht laat ik het even vrij in mijn dromen want dat geheim ben jij nov [c] 2010…

Zij doet mij denken aan jou de Hurkende vrouw* Een onvoltooid werk van Auguste Rodin Uit de tweede helft Negentiende eeuw 'k Zie in jou haar dwaling hier Terwijl mijn hand jouw Mooie borst beroert Moe, doch niet echt voldaan Glijdt haar hoofd heel zacht Totaal onverwacht Langzaam op haar rechterknie Terwijl de schaduw In volle glorie…

Geluk is zo teer houdt het daarom stevig vast zolang het nog mag.…

Non recuso laborem het kapelletje van Martinus aan het Everse Akkerpad draagt de spreuk "ik ga geen uitdaging uit de weg" aldaar ontmoet ik een herschepper van eerdere culturen die zijn verdwaald in de grond maar mede met zijn spiedende blik en een bevlogen verlangen legt hij nieuwe maagdelijkheid bloot of…

zwijg nu, zwijg en hoor het ruisen het zachte ruisen van het blad waarop ik voor de wind langs kwam een korte tijd in stilte zat nu ben ik thuis en zal ik rusten vissen zag ik in duizendtal meren, beken en rivieren ik draaide in de waterval ik kwam in zee, ik kwam in wolken en regen bracht mij weer naar huis nu rest mij rust, rest mij…

memoires tegen haar benen aan ligt het eiland zij mist de roeiboot waarin ze nog het meisje was en een man haaien weg mocht schreeuwen het geschenk van de blauwe zee de schelpenketting die zijn eerste kus verborg en onder het rijsttafelen met de buren moeder die streng toekeek en vroeg hoe jouw dag was net toen pappie aan kwam lopen…

fouten maken is niet erg dat is soms ook wel lachen maar zorg er voor dat ze worden opgeslagen dan weet je wat het risico is want een ding is zeker je maakt geheid dezelfde fout weer…

de eindeloze melancholie van een maand die sterven gaat, verloren in de vage glorie van wat losgelaten blad een dorre bloem buigt mee met oostenwind ze wiegt haar tranen naar de zee ze wiegt de dagen naar de overgang van meer dan schelpen strooien op een oeverpad met gras en lege ogen waar de winter duizend vlokken weeft besef ik, dat…

toen het glas brak aan versteende lippen kleurde bloed de dag in plaats van rode wijn…

Het afsterven, neemt reeds aanvang bij het geluid van de rammelaar Doch de nieuwgeborene brengt vreugde resultaat van een alles omvattend liefdesmoment Een gedreven proces drang van voortplanting in stress Men beroept zich op de raad der Goden Deze aanschouwen gniffelend zoals zij geboden De Goddelijke tonen in deze erbarmelijkheid…