Alle inzendingen, jaar 2011, week 2

In jaargetij zo mooi waarin de Bij, klein in omvang, zoekend, van opwinding al blij. Hij jengelt met de vleugels door de blauwe lucht, op bloemenjacht, bijna het einde van zijn vlucht. Utopisch en mytisch is de bloem die hij vind, van nature prachtig, één die iedereen bemint. Altijd troostende schoonheid die haar siert, naast magie die de Bij…

roze dromen stromen niet te stoppen in de toppen van jouw vingers laten me dwingen te voelen te zoeken in mijn hoofd op jouw kussen tussen de regels lees ik een verhaal verdwaal in de spinsels van jouw gedachten waarop jouw geest blijft wachten in mijn hoofd tot beloften beloofd aan een meisje met blonde haren bezwaren…

Bodemloze put te verdrinken in je ogen, wel zo makkelijk Overtollig woord ingepakt en uitgekleed tot naakte waarheid. Winterzon tekent mist op een bladloze tak, schildert zonder kwast Mijzelf verloren, kwam de dood tegemoet, ook hij scheen de weg kwijt. Gaf haar twee rozen, dankbaar gaf zij mij één zoen houd nog wat tegoed.…

eens vloog ik door een huiver van herkenning van levensmoed gespreid en hemels wijd synchroon aan de hartslag van de adelaar naar het land van nergens en er was geen bestemming noch was er voor de vlucht een doel om na te streven zo blind te vliegen in de hoge lucht de adelaar gelijk zo hemelsbreed en rijk maakt tomeloze dingen klein…

vis in een viskom uitvinder van rotonde zwemt rondjes rondom…

Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur Ik weet niet welke dag, en ik zag geen hellevuur Het eind was klaar, een hard gelag, Het gleed door mijn vingers op den duur En ik bleef wachten in de wind Wetend dat het jaar veranderd was Smachtend als een kind Brekend als een hart gemaakt van glas Diep van binnen blind Rijzend als een…

Totaal onverwachts kwam je in mijn leven. Ik het vertrouwen een beetje kwijt, overrompelde jij me met je stem, je prachtige donkere ogen, die mij zoveel gevoel doen geven. Je leert me om anders te kijken naar mijzelf. Je laat me weer geloven. Langzaam begin ik weer te leven, mijn allerliefste schat. Jouw laat ik toe, om voor mij te zorgen…

De ramp kondigde zich al ver van tevoren aan, ik had het aan moeten zien komen, toen jij je haar anders ging dragen en een wezenloze blik in je ogen kreeg, en mij slechts nog negeerde. Toen je steeds vaker wegbleef zogenaamd om je in te zetten voor je medemens die hulp nodig had, maar die medemens bleek een rat van twee meter lang die jou…

Mijn vader die ik altijd respecteerde. Mijn vader waarvan ik dacht, dat ook mijn mening belangrijk was. Mijn vader die zegt wat hij denkt, daarin geen blad voor de mond neemt, ongeacht wat anderen ervan vinden. Mijn vader die het geluk van vreemde belangrijker vind, dan het geluk van zijn eigen kinderen. Mijn vader die denkt te weten wat voor…

ze schittert mooier sinds houden het nu nog geheim wij samen nieuw gevoel is ontloken groeit er binnenin volledige erkenning verstrengeld onze liefde genieten we op grote hoogte van de wolken het wachten is opdat zij prachtige rondingen zal gaan vertonen…

In mijn ogen lees je soms zomaar weer de stilte, in gedachten ben ik dan naar een plek waar niemand komen kan. Dan zit ik in mijn eigen wereld vol dromen en herinneringen dat pad kan niemand volgen het zit diep in mij verborgen. Zoek daar naar de stilte om mijn gedachten en emotie te kunnen voelen en begrijpen, die stilte heb ik nodig…

jij denkt aan de ochtend jezelf nabij maar soms houd ik op met leven zet de wereld stil en het geluid uit zoek onderdak om de ongelijkheid in mij tegen de grond te drukken of wens een vogel die ik van buiten kan leren en in mijn buik trekken tot het schrijven, aangetast door de tweestrijd, een landschap neerlegt in het diepe…

Vragen, geen tijd, rennen, ik moet doorgaan.. Lopen, rennen en hopen, dat de gedachten verdwijnen, dat ik heb verloren.. Gek doen, veel lachen en lol maken.. Ik moet doorgaan.. Niet weten, willen weten wat we voelen.. DOORGAAN! Opmerkingen, mensen kwetsen, zo zou ik het niet bedoelen (sorry). Lachend vechten tegen elke traan…

Ik hou niet van ijskoude dagen Van wind die door de kieren waait Oh was ik maar een zevenslaper Geen hond die blaft , geen haan die kraait Maandenlang ver weggestoken Me hullen in mijn eigen huid En ademen op mijn eigen ritme Geen mens te horen, geen geluid Laat me ontwaken in de prille zomer Wanneer de kievit wiekt boven het land Laat…

Wat fijn, als iemand naar je luisteren wil Dat iemand een luisterend oor voor je heeft Zodat je voelt dat er met je mee wordt geleefd. Goed luisteren wat gezegd wordt is een kunst Liever wil men graag zelf het woord voeren Om eigen, belangrijkere zaken aan te roeren. Gelukkig wil God altijd naar ons luisteren Hij heeft steeds voor ons een…

Ze reed als een stoomwals over me heen Ik wist niet hoe ik haar moest stoppen en liet haar gaan. Toch kon 'k het niet verkroppen, maar 't doel was goed en ze was niet gemeen Nu zit ik thuis, gekwetst, en vraag me af Is mijn ego te groot of was ik te laf?…

Ongemerkt wil ik mij op het roestbruine herfstbed naast je schikken om de pijn van het breken de angst bij het vallen met je te delen Je slaapt hier om te sterven een ijle lijn scheidt je van onzichtbaarheid draden van wit zuigen toverachtig het houten hart weg Ik laat je hier stil achter – in de verademing – gun je weer terug te…

In mijn Kamer, van woordeloze stilte komt een onuitgesproken vraag naar boven: ‘wie ben ik’. Het antwoord komt ochtends met de zonneschijn die alles een schoonheid geeft die ik nog nooit eerder zag. Daarna blijf ik een poos in de wow toestand aan de voet van de ochtend met de taal van mijn hart.…

hij wist dat een kopje koffie zou uitmonden in een band voor het leven gepaard aan het voederen der eendjes hij stelde derhalve de uitnodiging dienaangaande nog even uit…

als ik het je vraag wandel je dan mee samen door de sneeuw langs bevroren water is er warme chocomel dan stoppen we even voelen onze handen en praten over later heb je me ooit nodig denk dan aan me ik zal vliegen over bomen om naar je toe te komen…

het weer is niet altijd goed er waren zelfs totaal verregende vakanties in zonovergoten weken vormen plensbuien met onweer een frisse verkoeling het onderweg zijn vind ik een avontuur vol nieuwe indrukken het onbekende lokt mij de weg vult zich al rijdend in op paden die recht en krom zijn…

Genezer ben jij van alle stervelingen simpel door te zijn. Van mij en ieder die was, die is, die zal zijn, ben jij de redder. Woorden en beelden van jou vertellen ieder van eeuwig geluk. Over het bospad kan ieder tot jou komen en zo tot zichzelf. Voor een persoonlijk praatje en kopje koffie met jou.…

Contact heeft het blondje Sofie met veel mannen - per dag minstens drie - en algauw wordt ze dik. D'r verklaring luidt: 'Ik ben behept met contactallergie.'…

je warme adem smelt de winter in mijn hart ontdooit het harde ijs van lang bevroren pegels je lach strijkt langs mijn huid met lentekracht nog dreigen grijze buien met regen sneeuw en kou maar in je ogen spiegelt al het voorjaarsgroen en blauw…

Ik heb verdriet om de vrouwen die oud leed projecteren op nieuwe liefde en daardoor de kansen op geluk domweg laten glippen Ze stelen het meest armzalige van mij en blijven blind voor de ware liefde Ze denken hun vrijheid te nemen maar door hun kortzichtige acties verwoesten ze hun diepste integriteit en gaan ze onbewust hun heiligheid…

Ik zit in mijn stoel Hij is van hout, mooi glimmend hout Maar als ik opsta zie ik stof Mooie rode effen stof Ik eet kaas Ik eet gele kaas, ik eet geel Kuikens zijn geel Die eet ik dan weer niet Voor hen maak ik een uitzondering Ik praat in mezelf Ik praat hardop tegen mezelf Ik geef ook antwoord Maar ik versta niet wat ik zeg Het klinkt…

er woont een vlinder in mijn huis heel zacht… schijnen blauwe ogen zomerlicht waar nachtsfeer koud verdwijnt verschijnt het kleine wonder tussen glas en glas, vertrouwd alsof het altijd al zo was mag ik zuchten rond het middaguur de avond beter weten langs de witte muren van vandaag? graag lees ik wat ze zeggen wil blijf verlegen,…

Een gier, Giraldo Giacometti, zong aria's van Donizetti terwijl een groepje lammeren daar zacht bij zat te jammeren. "Wij zingen samen", sprak het dier, "de Lucia di Lammergier." ------------------------------------ uit: 'Het Grote Beestenfeest', de beste Trijntje Fops aller tijden, 1996.…

Op een eiland wordt je toch zo fijn geboren Je bent gewend aan water om je heen Je ziet geen mens en bent toch niet alleen En licht is er in bundels van de toren Terschelling blijft van barenswee verstoken Het voelt alsof de Wadden zijn gebroken…

Hij toog naar vreemde landen Met groene wandelstaf; Na jaren kwam hij weder; Toen viel het herfstloof af. Aan 't huisje van zijn moeder Daar bleef de zwerver staan staan; De kinderen weken bange, De heemhond gromde 'm aan. Hij keek naar 't oude venster, Hij keek naar 't oude dak: Hij hoorde een vreemde spreken, Waar eens zijn moeder sprak…