Alle inzendingen, jaar 2011, week 26

hij kiest het tuinpad achterom weer langs de wilde rozen zijn blik schaart over land waar paarden ongejaagd zoals de stilgevallen vogels niet laten blijken dat er wordt gewacht haar roep die ver draagt over drassig veen en stil zwart water verstomd nee, als hij komt is het om stilte van verloren heimwee * duogedicht II…

Heel Griekenland gaat in de uitverkoop. Dát worden nog eens dolle dwaze dagen. Als men elkaar de kop heeft ingeslagen, kan wat nog overeind staat naar de sloop. Het gaat ons in geen 100 jaar meer lukken van deze kale kip nog iets te plukken. ---- Verkoop van Griekse staatseigendommen moet 50…

Geert Wilders vindt het Hollands gezang van een uitzonderlijk staatsbelang. 't Was bijna gedaan met Johnny Jordaan maar straks staat het paard weer in de gang !…

In roerloze houding lig ik daar tussen in het raast over me heen al sneller mijn hart harder en gladder slaat het ritme van een oud instrument verworden tot een stoffig ding hang ik scheef in mijn hengels waarlijke wreedheid ik keer en keer op mijn stengels zag ik daar het eind´ keer op keer ik keerde niet weer…

Geboren onder een illegale zon, op een illegale aarde, in een illegaal land met een illegale taal. Illegale ouders, illegale broers en zussen. Geloven in een illegale God, een illegale toekomst. Een illegaal verleden, een illegaal heden. Illegale dromen. Een illegale reis, een illegaal verblijf. Illegale armoede.…

Vol vuur en vlam verhit in 't spel vol liefde dan spetterend, knetterend verzengend heet eindpunt bereikend ontladende kreet uitrustend in veilige armen uitgeput, gelukkig in dromenland verdwijnend zonder dat je het zelf weet verzadigd, tevree... het spel tussen twee.…

als rond het ochtendgloren een haan weer kraait de krantenjongen zich laat horen hij in een gevouwen blad even het nieuws van de wereld in zijn handen had de lichtstralen weer op de ramen prijken in liefkozende streepjes over de linnenbloemen strijken rond deze zo geriefelijke plek denk ik aan hoe anders het was tijdens het avondgesprek…

................en als je liefde geeft, dan stralen lichtjes in je ogen. omarm je vol van mededogen een mens, die leeft.…

slechts oude foto’s geven aan hoe ver het zicht was toentertijd nog tornen kerk en kloostermuren op tegen de westenwind groeven geladen met zout van zee en stof van de aarde in gebed met onvervuld verlangen gedragen door de wind een relikwie die aan het heilig roomse snoer is blijven hangen…

treft geen blaam gebroken wit weet woorden die ertoe doen scherm, opgetrokken zit ik er achter en laat een boodschap achter…

Ik voel me achttien, maar de grijze haren verraden me, zodat eveneens grijze vrouwen vluchtig met mij flirten, waar ik echt van sta te kijken, omdat ik nog zo jeugdig doe en vaak infantiel gedrag vertoon, ook om die grijze muizen af te schrikken. Liever flirt ik met jonge vrouwen, stevig in het vel zittend, met rimpelloze bergen en een…

Vlij u hier onder warme schaduw, En versterve in het mijmerend lied, In het lied der bomen uw lied. Zie hoe rein en eenzaam hun donker Met het eindeloos hemelgeflonker Verglijdt in de effen en langzame vliet. Ach kind, weet ik nog of ge droef zijt, Weet ik nog of ge lacht of niet?... Ons lachen en twijflen en wenen Vervliegt in 't gestraal…

‘de tijd is een kind dat met damstenen schuift en het spel bepaalt’ was dat maar zo heracliet je maakt me blij en bang…

Mijn liefde voor jou is net zo groot als de bladeren aan de bomen, ontelbaar zijn. Mijn liefde voor jou is net zo enorm als de aarde groot is. Mijn liefde voor jou is net zo talrijk als de sterren aan de hemel. Mijn liefde voor jou is onmetelijk. Hoe zit het met die van jou?…

het ontgaat mij immer minder dat de horizon vertraagt en het land van morgen verse bloemen draagt maar ook van de tafel waaraan ik eet telkens een stoel wordt verborgen het is een berg beklimmen die weliswaar het uitzicht vergroot maar waar ik aan de top, geheel alleen, mijn laatste liefde ontmoet; ik noem haar de dood hoe het ademen…

Het is u vast wel opgevallen dat De versjes die ik zoal heb geschreven U lang na lezing toch zijn bijgebleven Zo actueel, verdiepend en gevat Maar zegt u: ‘Nou, niet veel van opgestoken’, Dan wordt het tijd dat u eens stopt met roken. ---- Hersenonderzoek wijst uit dat rokers steeds dommer…

grote zeeen om te varen wereld steden om te bekijken bergen om te beklimmen palmen die zingen met de opschijnende ochtendzon die intussen al over de heuvels heeft kunnen reiken de vogels vliegen al weer speels door de lucht de eekhoorns racen nu vrij door de…

Soms was er een schaduw om mij heen, klein stukje onverwerkt verleden er was twijfel en ook angst. Huilen in stilte van de nacht het was mijn innerlijke strijd ik hield het goed verborgen maar jij las het in mijn ogen. Jouw liefde verdreef de pijn gaf mijn leven weer kleur zal het nooit vergeten maar het heeft een plaatsje gekregen…

“Ik ben uw vriendje niet meer." "Nooit meer ?", weerklinkt een kinderstemmetje. "Nee, nooit meer." Het begint te waaien terwijl ik luister naar het vrolijk spel bij de buren. Daar geuren bloemen. Grenzen keren. Niemand dringt binnen. Naaldbomen, ooit zelf geplant, lopen langs de jaren, dag aan dag. Ik groet de vogels, wil even…

Studentprofiel: veel bier, Salau en zesjes Ze steken massa's tijd in kroeg en corps 'Het roer moet om' stelt Sijbolt Noorda voor, 'men volgt verplicht de toetsen en de lesjes.' Een nieuw systeem is duur, denkt de minister. Welnee, de prof stelt slechts één vraag: 'Wie mist er?' - Universiteiten hekelen de 'zesjescultuur' en willen studenten…

Dartel en kleurrijk fladder je op witte wolkjes drijf je voorbij en vlindert naar mij!…

Een troostende hand zegt vele malen meer dan ontelbare goedbedoelde woorden het gevoel heeft het gehoor overtroffen in het leven kan je toch nog boffen weggehaald voor de poorten van de hel dat beseft hij nu zeker wel dit was het verhoren van zijn gebed, maar die warme troostende hand heeft hem gered…

Wat lees ik nou, Is ze een appelvrouw ? Maar een onderdeeltje, Appeltje zonder steeltje, Zoals de schepper het hebben wou.…

Mijn god is ver weg, een onvoorstelbaar wezen met twee gezichten. Het lieve gezicht en het boze gezicht, dat het kwade niet wil. Het boze gezicht kijkt naar verleden pijnen, naar al het kwade. Het lieve gezicht kijkt naar toekomstig geluk en het fijne nu. Het lieve gezicht zie ik achter de maskers van lijden en dood. Mijn oude…

'Een man is misschien wel een goudmijn, als echtgenoot kan-ie toch fout zijn. Zo 'n vent wens ik niet,' redeneerde Margriet. Nee, ze wilde beslist niet getrouwd zijn. De berm waar ze was, was een zachte. Ze lag ongeduldig te wachten om te worden bevrijd, want ze had al een tijd het geluk van een kind in gedachte. Ze wilde niet kinderloos…

Ik hoef niet langer te vluchten voor mijn eigen schaduw verstop mij niet meer voor het donker luister niet naar personen die hun eigen ik niet eens meer herkennen worstel niet langer met het verleden neem nu mijn eigen beslissingen volg nu mijn eigen hart dat ik veel te lang op een zijspoor heb laten staan…

heb je bloemen gegeven waarvan de harten bruisen van leven de knoppen al sierlijk gelijnd hun vormen verfijnd in jeugdig ontluiken laat ieder zijn kleur en volwassenheid blijken uit het diepst van hun hart gaan de vruchten van samen als nieuwe generatie van start…

Stel dat ik over enkele jaren rijk genoeg ben om met een privé-raket naar de maan te reizen, zodat ik niet een rood-wit-blauw-vlag, maar een gedicht van Slauerhoff, ik noem maar wat, ga planten in een of andere rare uitstulping, is dat dan nobeler dan mijn jarenlange, helse geploeter met woorden op die a-poëtische aarde? De NASA knikt heftig…

De wet beschermt uw runderlap nu het voor Moslims en voor Joden is verboden het vee zonder verdooftechniek te doden; het laatste woord is aan de wetenschap.. Of aan het onderzoeksbudget dus wie betaalt bepaalt: de bio-industrie! NRC 25 juni: Het onderzoek dat de basis vormt voor het wetsvoorstel om onverdoofd ritueel slachten te verbieden…

Zodra de dag áls een dreigbrief in mijn kamer wordt geschoven worden de rode zegels van de droom door snelle messen zonlicht losgebroken huizen slaan traag hun bittere ogen op en sterren vallen doodsbleek uit hun banen terwijl de zwijgende schildwachten nachtdroom en dagdroom haastig elkaar hun plaatsen afstaan legt het vuurpeloton van…