Alle inzendingen, jaar 2012, week 11

Door de dood Reeds gretig omarmd In de krochten Van deze orkaan Kwam jij uit Het niets Zo maar naast mij staan Verrassend op Mijn weg gekomen Jouw blik, jouw lach Voor mij het begin Van mijn nieuwe dag Dank zij jou ga ik Mijn nieuwe leven in…

het was de kinderschreeuw vol angst en dood die galmde langs de tunnelwanden de wereld met een ijselijk bericht ontsloot en rondzong in bedroefde ouderhanden nog net voor eeuwig op de plaat gezet in wintersport en kinderpret zij zijn niet meer in een ontroostbaar zeer…

De vorm van een hart is een leugen maar in haar tuin, het hart van een middag heeft ze op me gewacht, haar stralende gezicht door licht omkranst, ze krijgt goudinjecties om kalm te blijven Ze heeft onze afspraak afgezegd, opnieuw gemaakt Het gras woekert, bloemen overschreeuwen elkaar, ranken rond de tafel met blinkend bestek veldsla omzoomd…

De zon is verschenen! De aarde straalt - Zij heeft een verdwenen Geluk in mijn ogen gehaald. Ik ben alles vergeten Wat ik zo even wist - Ach: wat is 't dat we weten? Wat is 't! wat is 't! Wat is 't dat we willen, Dan de kranke aarde in 't Zonlicht te tillen - Als een arm ziek kind!…

Nieuws voor alle egoïsten, Die het nog niet wisten. Er is een tweede ik, Echt geen dommerik Of een brave hendrik. Gaat je ego je vervelen, Dan kun je je alter ego laten strelen.…

De kolonels hebben er naast gegrepen Ze waanden zich al bijna generaal Maar met z’n allen staan ze mooi voor paal Al staan ze nog zo dapper op hun strepen Minister Hillen zei “ik heb al eentje” Zo lichtte Hillie Beentjes hen het beentje…

Er is een fruitvliegonderzoek verschenen; Belemmer je zijn seksuele wens Dan gaat hij aan de drank en zuipt zich lens Het beestje heeft, zo lijkt het, onze genen Dus Rokjesdag, u had het al begrepen De jajem was vandaag niet aan te slepen. ------------------------------- Mannelijke fruitvliegjes die voortdurend door vrouwtjes worden afgewezen…

de handen reiken niet verder dan het kloppen van mijn hart de armen nog verder strekken verlicht ook niet beklemmende smart; ooit kon fluisteren warmte opwekken je aangezicht verstart verwachting vordert verwarring, denken raakt overdadig gehard en wordt hoop een aftreksel van bedeling terwijl de lente toch blauw de aarde bedekt vogels…

Ik weet niet hoe ik tellen moet Van 15 en van 7 Wie niet weg is wordt gezien Even wordt oneven Ik snap niet wie er sterven moest In een volle bus jolijt Onschuld wordt er niet ontzien Klein geluk verdreven Ik begrijp niet hoe begrijpen moet Als geen greep houvast nog biedt Ik turf hun namen als voorzien En denk: "Wie?" En ook nog: "Leven…

Hoe kun je verbaal je gram halen op een paal geen paal om aan te dansen of een te laten herkansen Hoe kun je verbaal je gram halen op een flitspaal als je net iets harder rijdt dan mag wordt je geflitst, als je het niet zag Dan wordt je er wel aan herinnert op het moment dat je de prent ontvangt dan vraag je jezelf af: hoe kun je verbaal…

Begeleid door verre, ruisende zeezang danst het duister met zachtzoute passen in het zanddal, waar droge gewassen losjes wiegend, de grond houden als een tang. De taaie stengels zijn vol klein gedrang: kevers strijken neer, op zoek naar woongrassen. Zal nieuw tehuis de diertjes verrassen? Opeens staan ze stil, afwachtend en bang... Bij dit…

(Nooit meer slapen) De portier is een invalide* Ik de persoon die nooit meer sliep Terwijl 't kompas maar vals bleef wijzen Beefde de aarde De portier, inmiddels gestorven Ik de persoon die g'woon goed slaapt Hoewel muggen maar bleven steken Zag ik reeds waarde De portier, tijd terug, begraven Wij, mensen die overleven Allemaal keren…

de dromen zijn mij al ontnomen wat rest is onwaarachtigheid hoe heeft het zóver kunnen komen misrekening of wanbeleid..? natuurlijk blijft niets bij het oude dat is de waarheid van een leek maar confrontatie met het koude maakt grote mensen zwak en week 'ik leg mijn botten in het maanlicht op de bleek' waar stralen mij zullen verlichten…

Ineens vroeg ik me af komt LENTE van LENTEMENT langzaam, LENTE de natuur opent zich alles krijgt kleur en geur dieren ontwaken, rekken zich uit de warmte lokt al enigszins het tsjilpen, zoemen en kwetteren vult gelukkig weer de lucht enthousiasme alom, herleving de zomer tegemoet, heerlijk positief eigenlijk gaat alles toch te vlug…

De vader kijkt naar zijn kind hij ziet hem naar boven staren vraagt zich af of hij wat in de wolken vindt laat het kind zijn gedachten gaan zoals hij ooit heeft gedaan schepen die voorbij varen of hoort hij de muziek van de man met zijn viool die speelt voor een groot publiek wolken drijven voorbij hij loopt weg van de dromen zijn…

In Darmstadt is een wetenschapper betrapt die 24000 boeken had gestolen uit verschillende bibliotheken. Recensies met “van harte aanbevolen” Bezorgden hem een fraaie eigen bieb. Waar hij van boekenliefde overliep, Heeft hij die gretig bij elkaar gestolen. Maar kort geleden werd hij dan betrapt, Door iemand die van wetenschap niks snapt.…

Dromend in mijn armen liggen en mijmerend van liefdesdaden Van ons dit spreekt voor zich en zalig samen in die liefde baden Stil tedere woordjes fluisterend wijl mijn handen je haren strelen Van elkaar de stilte beluisterend nu we op elkanders lijven spelen In ‘t licht der maan teder kussen mogen woorden overbodig zijn Onze liefde, wie…

Alles wat het groene verkeerslicht ziet Wordt soms rood Niet stoppen maar doorrijden Ik wil graag een bekeuring van een knappe politieagente…

O Gij die er niet zijt, zelfs niet een eeuwigheid, wees er voor iedereen als Niemand en als Geen.…

Zonnig tot en met De voorjaarslucht Jubelt het uit Wilde beukenhaag Meedogenloos gesnoeid Op weg naar nieuw leven Het snoeien doet De bewoners geen pijn Vogels die van vrijheid En vrede nooit Afgesloten zijn…

Het zandmannetje is gearriveerd, zijn bootje stevig afgemeerd, Uit zijn zak haalt hij een volle hand met dromen gevuld zand Dromen zo mooi en fijn hopelijk zullen ze voor mij ooit werkelijkheid zijn…

eenzaam slentert ze door donkere en verlaten straten met hangende schouders en een hart vol pijn. afgesloten van de wereld en immuun voor aanrakingen aan morgen denkt ze niet voor haar is vandaag lang genoeg geen enkel doel voor ogen en niet wetend wat ze wil brengen haar emoties haar daar waar ze nooit wilde komen…

die verrotte ganzen iedere keer wil ik ze vangen wanneer ze samen dansen met z'n tweeen of met veel meer door de lucht doch steeds ontglippen ze me weer gewapend met camera te midden van een bos turend en hopend als ik daar sta vliegen ze over in een onmogelijke hoek tot zover maar vandaag lijken ze me goedgezind daar sta ik…

Er komt schot in de zaak de treurwilg zet het op geelgroener het wordt mooi nietwaar…

Kent U hem nog....dat beertje uit Berlijn Z’n moeder had dat knuffeltje verstoten En ach dat kon ons toen heel erg begroten Maar plots was daar het oorloze konijn Ook Til die wreed van ’t leven werd beroofd IJsbeert nu door in menig mensenhoofd ------------------------------------------- Konijn zonder oren geboren in een Duitse dierentuin…

Ik weet dat een kans vaak het leven van een eendagsvlieg leeft en uit de eeuwigheid niet meer terug te halen is als de duisternis van de dag je gegroet heeft. Op mijn kalende hoofd zie ik de spijt dat ik voorbij heb laten gaan die ene gelegenheid om je te laten verstaan wat bij mij na al die tijd als een dans van vuurvliegjes boven een stille…

Woningbouwdrama: Twee deuren van mevrouw Sip Huist de heer Monster.…

heb geprobeerd de lente in kleuren te vangen ondanks perfecte vormen bleef er een waas van doodse stilte helaas geen vogeltje floot bewegingloos lieten bloemen hun kopjes hangen ik had in mijn streken de ruimte vergeten om hun ziel te laten leven…

(voor M. Vasalis) Je maakte je gedichten in grote afzondering, omdat je de banale wereld schuwde, waar men gewoon is om diamanten voor gruis te verslijten. Als kinderpsychiater hielp je vele mensen in de kwetsbaarste periode van hun levens, want je erkende dat ook jouw kindertijd gefaald heeft. De jaloerse barbaren gunde je geen houvast…

we spreken de stoel af, het venster, daarbuiten de put. hier het laken en daaronder het naakte slopende meisje midden de muur hangt ingekaderd het toeziend oog; de camera's doen hun werk en zonder hieraan afbreuk: een stoel wordt geen stoel, houdt huis. zo ook het raamkozijn, het tekort van de put. het haar dat haar bewaakt De slaap…