156 resultaten.
Eigenlof
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 284 Goddank weer gezond
Loof de Heer, want Hij is goed
Maar Ik ben beter!…
'Sur place'
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 435 Wanhopig stilstaan in
onmeetbare ruimte en begrensde tijd.
De aanloop van een nieuw begin,
in een lichaam dat lijdt.
Denken aan wat kon.
Maar er is niets,
niets begon.
Dan ook geen gemis.
Zon, zee, wind,
voor niks niet bang.
Denken en spelen als kind,
bloedend, kermend met slepende gang.
De toeschouwers houden zich in.
Ik, zonder…
(Stilte)
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 508 Niet eens het niets
of de leegte
is als taal of als mens
tot mij gekomen
in een vorm zonder afscheid
of begroeting tijdens de nacht
en in het wachten onhoorbaar
maar opgemerkt
in aantoonbare onschuld
niet bodemloos of torenhoog
maar horizontaal als oneindige verte
vertwijfeld weggebleven
door in mijn hoofd te zwijgen.…
2012
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 288 het wit van waanzin scherpt
de muren rondom mijn burcht
ik ben een waker zonder gevolg
dit slot troeft de regisseur het tot
munt geslagen lot af en reist
de hemel door in exploderend puin
zou god zijn nagels breken aan
onreligieuze voorspellingen die zonder
enige vorm van waarneembaarheid zijn
schaduw werpt over het verwoeste land waar liefde…
ANDER BEHAGEN
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 416 Het goede dus
genieten en verspreiden
onder de mensen.
Geen veroordeling
maar rechte wegen wijzen
naar hét paradijs.
Zoals ík het zie,
de aarde én de hemel:
wijsheid én liefde.
Diep medelijden
met de verziekte wereld,
en er iets aan doen.
Dansend ten hemel stijgen
van liefde voor elk ander.…
Aan Lesbia
poëzie
2.0 met 12 stemmen 814 Laten wij lieven en leven, Lesbia mijn,
En het gepraat van de ernstige grijsaards, zo klein
Als een greintje geloven, Lesbia mijn;
De zonnen vrij rijzen en neigen ter kimme.
Voor ons, o mijn lief, na 't laatst licht verglimmen
Is 't eeuwige nacht in vereenzaamd rusten.
Dus honderd kusjes, waar wij al duizend keer kusten,
Weer duizend en dan maar…
Aangekleed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 136 De Nederlandse man, hij laat zich kleden
Zijn vrouw bepaalt wat of er wordt gepast
En ook al is hij matig enthousiast
Hij heeft de strijd allang vergeefs gestreden
Ik heb voor door de week een schattig hesje
En 's zondags draag ik nu een deux-piècesje.
Tweederde van de mannen laat zich kleden door hun partner. De helft van de mannen zegt…
Amsterdam – Enschede 21:30
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Traag glijdend omringd door duister
Berust ik zuchtend in het feit
Dat de tijd zijn sporen nalaat
Is dit dan vertraagzaamheid…
Baby
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 373 Ik mis de weeën
de geboorte van een kind
tja, de overgang......…
Cheeta
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 In Safaripark “De Beekse Bergen” is een jongen van 10 jaar door een cheeta in zijn schouder gebeten, toen hij met zijn moeder tegen alle instructies in de auto had verlaten en was gaan wandelen.
------------------------------------------
Je mag beslist niet uit de auto stappen,
De ramen moeten ook hermetisch dicht,
Die regels zijn voor iedereen…
Daar zijn
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 391 In het midden van de drukte
waar niets gebeurt zoals ik het verwacht
kijk ik op naar de sterren,
waar een rust me overvalt.
De bomen lichten op, de bladeren glimmen.
Mijn adem is diep en lang.
Ik voel mijn ogen knijpen
om alles te ervaren wat ik waarneem.
De wereld als geheel,
waar triviale problemen lijken te verdwijnen.
Een kort ogenblik…
Dagje strand
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 102 Afslag gemist.
Nu lig ik op het strand.
Meeuwen om mij heen.
Straks word ik open
gesneden en ontleed.…
De Straat
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 110 Zomaar, op een donderdag
ik hoefde enkel toe te geven
werd ik, half bewust, als hij toverslag
het verleden ingedreven
het was niet nodig dat ik zocht
ik wist hoe er te komen
toch liep de weg bij elke bocht
heel anders in mijn dromen
ik stapte uit, niet ver vanwaar
ik heen wou gaan
verbijsterd bleef ik daar
minuten staan
ik kende…
De Straat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Zomaar, op een donderdag
ik hoefde enkel toe te geven
werd ik, half bewust, als hij toverslag
het verleden ingedreven
het was niet nodig dat ik zocht
ik wist hoe er te komen
toch liep de weg bij elke bocht
heel anders in mijn dromen
ik stapte uit, niet ver vanwaar
ik heen wou gaan
verbijsterd bleef ik daar
minuten staan
ik kende…
De lente verleidt
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 1.219 langzaam word ik door
haar uit bed gelicht
en ten dans gevraagd
met ogen nog toegeslagen
bewegen we ritmisch
op de maat van de wind
in een oogwenk tilt ze me op
en zwiert me ongemerkt
door de ochtend
het schijnt zonnestralen…
De nacht fluistert mij geheimen toe
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 498 De nacht bevangt mij.
Niets is meer zeker in de nacht.
De woeste wellen breken zo lijkt het door elke dam.
En ik lijd in de zwaarte van de donkerheid in de nacht
aan hallucinaties van vele aard.
Gezichten herken ik niet meer.
Zelfs de meest vertrouwde gezichten worden voor mij onherkenbaar.
De nacht is zwaar en haar donkerheid een spook gelijk…
De zon
gedicht
3.0 met 19 stemmen 12.902 De zon is een Antwerpse planeet
De aarde houdt op bij de Schelde
Cyclonen gaan liggen op de Groenplaats
Van alle machtige steden die vallen
Valt Antwerpen het laatst
Tot op het laatst autochtoon.
------------------------------------------------
uit: 'De Leeuw', in verzamelde gedichten, 2004.…
Dichters
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Ook dichters sterven.
Soms zelfs
een vroege dood
de hang naar boven
en het bederf van hier
is dan
ondraaglijk groot
zij haken aan het leven
als een windvlaag
aan een blad
in ijle nevels
zweven violette woorden
als de geur
van hemels brood
anderen vinden hier
hun hemelstad
en vouwen bootjes
van papier
die drijvend op het water…
Doka
gedicht
2.0 met 10 stemmen 3.419 Het zand in haar navel, een ijsje in haar hand.
Smelt het, dan zand erover. Strand vlakt uit.
Ze noemt de wind een val, blaast hem aan
bovenhuids. Uit de zee doemt mist die haar
inkuilt in een glazen kist. IJsbloem in de zomer.
Loodzwaar achter een raam met leeftocht staan.
Het licht doorwaden in een lens. Tintelingen
in een glasfiguur. Slaapt…
Doodtij
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 504 ik maak mijn voeten los
al voel ik de weerstand in mijn tenen
en begroet aarzelend de vrouw
die weet dat ze vergeten zal
langzaam loopt ze naar de zee
haar bange hand in die van mij
geef me een zoen, zegt zij
en veegt een schuimvlok weg…
Draaideur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 457 Een rode draaideur
zonder stilstand dol gedraaid
van het gedrentel…
Droom en werkelijkheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 373 De rood-witte paal ging omhoog en ik liep
door, ik liep door en toen kwam tóch de
trein, die zoefde voorbij en waaide mijn
haren in de war. Ik was meteen klaarwakker.
Door en door word ik ook door mooie kunst,
goede kunst geraakt, plotseling wakker gekust
en in mijn wonden wordt wat zout gewreven...
prachtig is elk geslaagd gedicht, is elk…
Een Haags Lentetje
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 391 De koningin is buitenspel gezet
Want dat is goed voor de democratie
Dan kunnen ze straks weken lullen wie
De aanzet geeft tot een nieuw kabinet
Ze ruiken revolutie…. voor geen geld
Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…
Een leven lang
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Levenslang geen zon,
louter kou, wind en regen.
'n Eendagsvlinder.…
Een mooi gezicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 560 Het gezicht rimpelloos
Uitdagend en nooit boos
Jong en sectie
Lippen zo rood als rozen
doen menig mannen blozen.
Haarlokken schitteren
in het licht van de zon.
De ogen flikkeren
ondeugend en zo verleidelijk.
Het leven heeft het gebeiteld
in geluk en liefde.
Het is nog zo broos
breken zal het misschien.
Laat het door het lachen zijn…
Een ogenwereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 er is een ogenwereld
om ons heen
die wij niet kunnen zien
die blikt zonder blozen
registreert werken en verpozen
nooit zijn wij alleen
pas als de voordeur sluit
met grendel en twee sloten
lijkt het toezicht afgelopen
maar met tv en internet
hebben deze ogen vrij entree
de anoniemen leven met ons mee…
Een onkreukbaar geschenk
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.005 *Voor een vriend*
bij jou mag ik
weifelen, twijfelen
jij kent, bent het deelbare
in een woord, een gebaar
de bladzij uit een boek
van vele levensvragen
de kromme letters op regels
die we samen dragen
jij bent een geschenk
kleurig als de omslag
de band van vele delen
gespeld door een lach
de titel geponst
met een laagje goud…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Eenvoudig is
een berg beklimmen
een akker ontginnen
een kanaal graven
tijdens snikhete zomerdagen
echter, ik raak buiten zinnen
als ik tracht jou te beminnen.…
Eerste teken
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 327 Een hand? Een tijger? Tacoschelpen? Tanden?
Een buffel? Vuur? Een wiel? Een flink stuk rots?
Een bowlingbal? Een schep? Een grote knots?
Álles vind je hier gekrast in deze wanden!
Wilt u tekenen voor dit aanneem’lijk bod?
Weet u wat, meneer? Ik koop de hele grot!…
Er was eens een man uit Onvrede
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 244 Er was eens een man uit Onvrede
van lieverlede de put ingegleden.
Hij wacht nu al tijden
tot hij eruit zal glijden,
want nergens ziet hij de treden.…