Alle inzendingen, jaar 2013, week 3

toen ik nog kind was tilde ik de zee op alles lag stil, alles was groots de mooiste kleuren bogen hun rug naar de overkant; daar ergens lag Engeland, Ivanhoe en een leeuwenhart ik sleepte rivieren mee, legde me neer tussen kussentjes van duinen en koortsachtige jongens hoorde het klapwiekend lichaamgeklater van de horizon, klaarwakkere…

Mijn liefde en pijn Toen ik van je hield wilde ik jouw geluk - maar - streed jij voor mijn ongeluk toen ik afstand van je nam wilde jij - dat - ik streed voor jouw geluk maar wilde jij dat niet bewuster - daarna - wilde ik jouw geluk en niet mijn ongeluk jij hebt dat ene gedaan - gestreden - voor mij met hart en ziel ik…

laat mij genieten van de ijskristallen op de wuivende takken van de bekoorlijke gestalte de wandel van mijn lief in het feeërieke landschap het wijsje van de wind melodietje in het vroege uur wanneer de velden nog dromen plots wakkergeschud door het kraa-kraa-kraa van zwarte vleugeljassen in slingerende takkenbomen warmhartig…

zó verloopt het steeds vaker vooral op een lange winteravond als ik bij een aantal portretten op de kast een kaarsje ontbrand en later, wanneer de nacht weer valt nog een poosje naar elke foto staar voordat ik ze in het donker zet juist dan, op dat moment lijken hun gezichten nog even op te lichten alsof zij hoe jong of oud ze…

slechts even dobberen wij rond op de golven van de eeuwigheid meer is het niet, meer hoeft het ook niet te zijn of wij hier als steen of plant, als dier of mens ooit eerder waren en weer terug zullen keren, ook dan vervliegen onze levensdagen want slechts even spelen wij met wat kruimels ruimte en tijd meer is het niet, enkel de…

Kringloop van de vragen, het gras waarop we lagen heeft zich allang weer opgericht. Buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt. Waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zoet en bitterheid, parels…

De wereld draait door terwijl mijn gitaar zacht kermt, mijn ziel zachtjes huilt…

als een open deur alle knoopjes zitten vast toch kijk je binnen…

Op sterven na dood Twee verlepte bloemkolen Net te verdragen…

zag de hand vingers gespreid roerloos in de lucht ogen zonder mededogen vol haat en nijd de beweging stokte jij brak onzeker of alles wel klopte nog kan ik de momenten dromen de klap die nooit is aangekomen…

zacht waait de wind vangt de maan met een handvol wolken de laatste ijsbloemen stralen maar de knoppen lopen niet uit verleppen traag op de ruit de sneeuw verliest zijn kristallen in druppels die langzaam gaan vallen het winterse feest krijgt in dooi zijn finale tijd om voorzichtig wat lente te halen…

zacht straalt eenheid in vorm en kleur onverwacht langs het leven in namen geven breekt het licht krijgt samenzijn minder gewicht ontleden schaadt door de som der delen wordt de ziel niet gemaakt het analytisch vermogen sluit de ogen voor het accepteren van volmaakt…

de feesten zijn verwaaid nog zwerft er hier en daar een kale boom ontdaan van kerst en droom knallen opgeschoten jongelui de laatste rotjes weg met opgespaarde angst zij bewaarden ze te lang het nieuw elan is bang koud en bevroren zijn de dagen die om de veranderingen vragen zoals beloofd om twaalf uur het vuur was snel gedoofd…

Het interview kon ons niet meer verrassen Lance was de beste van de epoprikkers Van and’re renners gaan de rikketikkers te keer, terwijl ze cortisonen plassen Maar Boogie, Mister Prodent, Blonde Tulp! Zo hagelblank, gij reed toch zonder hulp?…

Hoort gij de eik, o blode bomen? Hij ruist daar, zwaar en zwart! Hij droomt zijn donkere dromen, de boom van mijn hart! Zijn stam is rond, zijn kruin nog ronder, zijn schors is ruw en hard. Hij plooit noch boven noch onder, de boom van mijn hart! Waai stout, mijn eik, alover 't blode, uw hoge vreugd en smart, gij levende onder de dode,…

Een moederken te spinnen zat - ommendomme ging het rad... 'k En weet niet wel hoe mijn gedachten mij op dat spinnend vrouwken brachten... Zij draait en zingt in mijne ziel - ommendomme gaat het wiel. De zoete dwaze spoelen brommen en 't garen loopt er ommendomme... En 'k zie opnieuw de blauwe mei, die liefde in mijn borste lei en langs…

De kerk in Rome betaalt zelfzuchtig de tol voor liefdeloosheid…

De tijd staat stil, de dingen wijken, de witheid van de sneeuw bekoort nu niet. Er is nu enkel het verdriet, de onmacht om nabij te zijn, de dingen ongedaan te maken, te zien hoe alles onbeduidend en van geen tel meer is te weten. Toch moet je door, je kan niet anders, het leven vraagt niet om je lach, je ironie of je verklaren. Je kan…

Als er één ding overeind bleef in mijn leven, dan was het, dan is het: de dood. Alleen deze is rechtvaardig, zo ik meen. Alleen deze geeft liefde, zo het scheen. Ik zag het leven. Ik proefde verdriet en vreugde. Ik lachte en begroef mijn tranen. Ik weende tranen in grote, weelderige banen. Van ver meende ik een Licht te zien. Het bezag…

nu is het mooi geweest als as in de wind verdwenen kus mij liefelijk zoals jij speelt met snaren neem mij mee neem mij mee ik wacht een dag in levenslang patroon ik smacht naar leven van de lust zo is mijn bron…

even was ik daar waar grijze schimmen wonen doorzichtige wezens soms zacht gekleurd bewegend in een macabere dans hulpeloos keek ik rond had nog geen binding met wat daar heerste mijn ziel loste op in niets het leek als was mijn weg ten einde onwerkelijk stond ik daar maar met kracht zocht mijn hart naar de waarde van het leven mijn…

Van Amsterdam naar Brussel in twee uur De Fyra zou dan eindelijk gaan zoeven Maar hij hangt aan elkaar met losse schroeven Onaf, vijf jaar te laat en veel te duur Dus Kamer, laat niet langer met je sollen En zorg maar dat de koppen wél gaan rollen…

(Het lied van een zieltje dat wijsjes zong, tot het de liefde leerde.) Daar was een rozentuintje, Zo fris en morgen-jong, De Meiwind roerde elk kruintje En 't wufte bijtje zong. De Meizon vleide een kleurtje Om àl de roosjes heen, Waar menig teder geurtje Uit wolkte en stil verdween. De kleur'ge vlindervluchtjes Omrilden tak en…

Al het contact dat hij heeft met zowel zijn omgeving als zijn eigen herinneringen heeft slechts die ene betekenis: in hoeverre heeft het waarheidswaarde? Als dan de deur zich opent hij vol schroom de lege ruimte binnen schuifelt waar het donker is behaaglijk warm toch wijkt van hem zijn Rede en dwaalt hij zonder zich ook maar een…

De winter is koud, nat en guur Warm is het bij het knappend vuur De wind giert om het huis Het is knus in huis bij de buis. Straks wordt het weer voorjaar Daar is het verlangen naar De natuur gaat dan ontwaken De eendjes gaan weer kwaken. De winter is dan gauw voorbij Iedereen wordt vrolijk en blij Als de zon weer gaat schijnen En ijs…

De winterdroom openbaarde zich over sneeuwwitte paden die zich slingerden door de in wintertooi getoonde dierentuin het grootste gebaar kwam van de leeuwen een mannetje met een woeste oer brul zich van geen God of ellende bewust ijsberend door de natte sneeuw met twee leeuwinnen op sleeptouw banjerend alsof de koude niet bestond en de…

Sami doen het samen door Arctische kou onder dwang Strijden tegen kille krachten, die heel vaak is heel wrang Gezichten doen sterven verweerd, maar heel sterk echt nooit bang…

Mensen zaaien en oogsten psalmen in een waterval, zalmen springen drachtig naar een onvoltooid verleden, de ruimte herbergt een cycloop, als eenling in z'n soort, spiegelt zich niet aan achterdocht, weg verwijzing in nieuwe hoop. Maar erodeert niet in getal, het speurend oog gericht op uitgesleten treden waarin voet en ziel het…

Een nevenfunctie is vaak Een activiteit naast je hoofdtaak. Je besteedt wat van je tijd, Geeft wat van je kwaliteit Aan een nevenactiviteit. Aan het einde van mijn leven ga ik die functies aan mijn neven gegeven.…

De wind fluisterde dat de zon snel zou komen, regen droop af in mijn dromen dwarrelden kleurige bloemen overal neer op het land als warme sprei over een bed in het prille ochtendgloren toegedekt met zachte hand En in de tuin op de breuklijn van donker en licht werd een jonge bloem geboren, de eerste van dit jaar, ze had…