Alle inzendingen, jaar 2014, week 34

In de plooiing van de duinen gemeten naar de hoogste top het landschap herschikt zich in staccato tussen eb en vloed zonder zich te roeren. Elke distel, helm of doorn, elke korrel zand met een afzonderlijke klank, het verschil ligt in de teerste tinten hun verhaal tegen de eenzaamheid bestand. Luide stemmen van de meeuwen, wat stilte…

Wat je moet leren Is te relativeren. Het is vaak het feit Van betrekkelijkheid Wat effect gaat sorteren. Relatief Maakt gelukkig en creatief.…

Alkmaarse binnenstad kampt met een meeuwenplaag, weet niet hoe dat ze dat oplossen moet. Zegt een meeuw: “Voer ons toch aardbeienslagroomtaart; appel en kers erop – dát houdt ons zoet!”…

Heer, hoe doet ons Bacchus razen als hij steigert naar de top van ons zwakke hersenkop! Heer, wat doen de stomme glazen als er twee of drie dozijn in het lijf gegoten zijn! Als de wijn begint te stijgen naar het hoge zinnenslot, dan zo wordt een wijs man zot, dan zo moet de rede zwijgen. Straks het brein op stelten gaat als er Bacchus'lucht…

het is een dag uit de vrije hand auto’s met open kap draagbare radio’s jongens hebben pokerspel ingezet op gestifte lippen losse slippers geladen hoorngeschal claxons lokt feest flessen worden afgespoeld aan het strand een kus op de hete achterbank de hemel staat blauw groot onbedaarlijk in de nooit eindigende zee luidruchtige kapers…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

Langzaam daal ik af in de diepte Van mijn rusteloze en zwarte ziel. Een uitweg zoekend naar de zon Verduisterd door mijn sombere gedachten. Strak staar ik voor mij uit Onbenaderbaar voor iedereen. Liefde komt niet binnen, Liefde geven kan ik niet. De dag is zo donker als de nacht Geen licht aan het einde van mijn weg Liefde ketst af…

De Hema doet de Pieten in de ban Ze staan straks op geen enkele verpakking En dat bezorgt de Sint een hartverzakking Hij twijfelt of hij zo wel komen kan Of kinderen voor hun pakjes moeten vrezen Hij zei me dat het hem een worst…

Der eeuwen eeuwigheid zweve, eeuwig grensloon, voort; Door hare oneindigheid wordt, Kruis! uw lof gehoord, En worm en seraf juicht, en rijst door u in waarde, Waar immer leven werd verspreid, Verhoogt ge, o Kruis! de zaligheid, En zonnen tanen bij uw heerlijkheid, o Aarde! Wat zien wij, stof, van u op onze donkre baan? - Slechts wat…

Wie kent er het lied of de sage, Wie kent ze niet allebeî; Van ene waternimfe, Die heette Lorelei? Zij zat op een rots langs het water, En lokte met ogen en mond De arme eenvoudige schipper, Tot dat hem de maalstroom verslond. Ik ken ene vrouw of een maged, Zo snood als de nimf van het lied; Haar schoonheid is even verleidend,…

Qua leeftijd zijn ze 65-plus En elk jaar worden ze een beetje strammer. De arme en bejaarde Amsterdammer Mag voortaan gratis met de tram en bus. Een positief effect van zoiets simpels: De oudjes zitten beter in hun rimpels.…

Hoe zal ik onze kamer noemen? waar wind en getij algenstromen streelt en jij met halfgesloten ogen de zee verstilt tot kleine golvenbogen, en wij in stamelende tederheid letters prevelen, handen kijkend glijden en tijd onvergetelheid gaat beitelen. Hoe zal ik onze kamer noemen? waarin spoorloos wordt weerspiegeld elke rimpelende huivering…

‘Zij is prudent en past bij deze tijden’ Aldus heer Dijsselbloem na het akkoord Prudent? Ik had er nog nooit van gehoord Maar de Van Dale hielp me uit mijn lijden Als Synoniem: Geleerd, knap, wijs en vroed Een kwart procent...ja ongelooflijk goed.…

De profundis! klonk de bede, De profundis! zuchtte 't huis, 't huis, en al die knielden mede, in godvruchtig stemgedruis. Uit de diepten roepe ik, Heere, hoor, ik bidde u, naar mijn stem! wil uwe oor te mijwaart keren, die om bijstand biddend bem! Sloeg gij al mijn zonden gade, Heer, wie 'n zou niet ondergaan? Neen, bij u daar is genade…

zo vlijt hij zijn wang aan haar zachtheid door nachten van stormend duister van bijna geen maan naar de wassende volle tot aan de dag waarop haar zon vrij spel speelt zij is de rust waarin hij zwerft hij is haar baken zo dragen zij vogels van tij naar tij zo stromen zij…

Berend Vrolijk uit Zuid Laren telde bijna honderd jaren maar kon zich nog goed verpozen met een glas en minnekozen. Op een dag -voor hem geen fijne- moest hij voor de Heer verschijnen; en toen bleek dat hij met sparen een miljoen wist te vergaren. Neven, nichten, nooit gezien dachten ~als de rouwdienst klaar is gaan we mee naar de notaris…

Uit een kroniek van verdriet konden we ons niet laten uitdrijven en uit de zeearmen zwom je weg over de onstuimige jaren van het tij, de zwemkunst hoefde ik je niet te leren nu de handen de uren niet meer strelen maakt dat de dag vleugellam, diep begraven in het zand en extra lang, op de vloedlijn verstoof het inzicht, dat geluk…

De duisternis gaf mij een hand, je zonden zal ik blijven strelen, in het transparante kleed van verlangen, gaf je mij een laatste nacht de afbeelding zal op het linnen blijvend zichtbaar zijn, je slagen beukten op de holle vaten van beloften die te snel waren gemorst met een vederlichte sleutel zal ik trachten, de opening te hervinden…

Daar sta je dan, aan de overkant Ik kan niet bij je komen want Er zit water tussen ons. Je steekt je hand op, enthousiast Ik doe mee, hou me aan de reling vast De brug is lang Een fluitsignaal klinkt luid We schrikken beiden, maar vooruit Om bij elkaar te komen, moeten we nu gaan lopen Kom je?…

Eeuwig verdriet probeer Ik onder ogen te zien, Niet weg te duwen, Maar een plaats te geven Waar ik bij moet kunnen Als ik het niet langer Harden kan - zo wil ik Jouw verlies, kind, beschouwen - Aanschouw ik het beeld dat ik Zo hartverscheurend lief had - Ik merk dat het schouwen Alleen al een afstand schept Tot mijn diepste verdriet…

Natuurlijk haal je liever iemand uit het water die nog te redden is. Maar stel dat hij nog leefde wat hadden we dan voor hem kunnen doen. Hem vragen waar zijn wanhoop op berustte, hem zijn geliefde weer terugbezorgen, of zijn werk, of zijn zelfvertrouwen? Nu kunnen we een heel klein beetje rouwen niet eens om hem, omdat we hem niet kennen,…

Kies ik voor jou of kies ik voor mij? ik weet, ik moet er zijn, maar dit kan er niet meer bij. Even weg, even lucht, even lachen, geen gezucht, even vrij, iets voor mij, wordt het dan nooit een keer laag tij? Bij mij ligt de keus dus het besluit, maar echt, ik kom hier niet meer uit. Telkens een droom, die weer vergaat, omdat…

'n begrafenis is 'n optelsom van hoe je het gedaan hebt tijdens je leven hoe geliefd je was je werd gewaardeerd als buur, collega, vriendin, want er is geen tijd voor onmin oud zeer is voorgoed onder 't tafelkleed geveegd en je weet 't niets dan goeds over de doden tranen worden geplengd anekdotes worden opgehaald want je was zus…

Hoeveel jaartjes ben jij Je handje gaat om hoog Vier vingertjes op een rij Nee, dat is niet waar Vandaag ben je 5 jaar Kijk maar naar je taart 5 kaarsjes zijn er gespaard Je oogjes glimmen Als ze voor jou gaan zingen Cadeau van groot naar klein Zenuwachtig wat zou het zijn Moe ga je naar bed Met in je oogjes nog al het pret…

Ook kleine meisjes wanen zich soms groot. Het meisje-met-de-uzi van net negen -De poppenleeftijd nog niet eens ontstegen- Schoot per abuis haar schietlesleraar dood. Wie nog zo jong al veel om uzi ’s geeft…. Geheid dat zij een uzi-album heeft.…

Als ook de wind Niet weet Uit te leggen Waarvan gefluisterd wordt En het land Van het stof Niet vernam Welke vorm het aanneemt Zelfs de zee Met druppels Verwaterd De regen niet waarneemt Terwijl altijd het voelen In emoties Knetterend De leegte vult…

Ik twitter functioneel, niet voor de pret En las daar over ‘Fear of Missing Out’ Mij laat de actualiteit vrij koud Tenzij ik werk aan een nieuw snelsonnet Toch, als ik mijn mobiel soms eens vergeet Voel ik me onbehaaglijk incompleet…

water is er maar is er niet levensvocht eeuwig op zoek naar identiteit beweging maakt hoorbaar bevriezing hanteerbaar verdamping zichtbaar verdunning smaakbaar overal en nergens altijd onderweg water wonderbaarlijk onmisbaar…

'Waartoe ben ik eigenlijk hier?' vroeg ze telkens weer, in haar negentigste, rood omrande oogjes vanwege het gebrek aan traanvocht. 'Waartoe ben ik eigenlijk hier?' Amper nog in staat overeind te komen, weinig eetlust meer: 'Waartoe ben ik eigenlijk hier?' Hoe ik ook geduldig probeerde het haar uit te leggen, drie, vier keer, dat ze…

wij zijn wel losgekomen van oordeel en idee hebben standpunten ingenomen de zweverigheid viel mee toch met beide voeten stevig op de grond gebleven in een wereld die uitgaat van een andere kijk op leven in het volgen van elkaar deelden wij voortdurend steun toch was jij mijn toeverlaat die als vrouw haar mannetje staat…