Alle inzendingen, jaar 2014, week 5

druk op een knop en er is een vlam nu kan je zeker beginnen te klagen over het verlies van het vuur als natuur maar in de supermarkt krijg je er drie voor een euro het is waar dat je het vuur en de vlammen die zomerdagen en dat gloeiende hout niet terugvind in je plastic aansteker maar elk vlammetje dat je ziet steeds…

Onrecht gaat gebukt rechtop draagt in nare oude wandelgangen nauwe schoenen de hele dag tekent onzichtbare pyjamas door het wijdopenstaande venster van afbladderende louvre luikjes speelt dag en nacht muziek in stilte lacht onrecht van hoge felle muren zonder het ongemakkelijke gevoel onrecht synoniem alleen platgedrukt staren…

Na even wachten valt soms alles weer waar het moest zijn: de stilte, het betrachten van de vreugde, hang naar lente of naar wijn. Soms kan ik haast niet wachten, vult mijn ongenoegen heel de lucht en ziet niet meer wat echt belangrijk is: de tederheid bij 't zien van pijn, het heel geduldig groeien van de eerste lentebloemen, de lach van…

Hun vingers gingen vingervlug door bakkersbroden die zij kneedden Stookten kleine stukjes houtskool shisha's appels uit de soeks Hun haren glommen, ach zo mooi door soenna's messen fijn gesneden En zij lazen voor het theehuis uit het theeblad van hun leven Zag ze gaan ooit, dadeldragers, broodverkopers nog van toen Langs blauwgepuide…

Denk aan caramel als jij met me praat. Je hebt het over rozen, maneschijn, de duinen, Chanel, het drinken van wijn en dat er eeuwige liefde bestaat. Vind het amusant: jouw verliefde brein dat de fantasie de vrije loop laat, zegt dat onze band nooit verloren gaat en je zo graag "intiem" met mij wilt zijn. Slechts een vleugje tijd is wat ons…

ik dans langs de schuine kant van licht dat gebroken is door de eerste kou in rijp en vorst de lucht strakt helder in een ijzige noordooster in tinteling kleurt huid van blauw naar rood de wereld in het wit is scheppings groot…

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij. Waarom kunnen wij ook niet het leven leven zoals het komt, met zijn ups en downs, met zijn kinderstemmen…

Meisje met ravenzwart Haar die met knikkers Speelt, samen met Je vriendin - Gewoon op de stoep In een waterig Oorlogszonnetje, Jij kijkt met Vrolijke kinderogen De toekomst in Terwijl je een Van je glazen Knikkers naar je Beste vriendinnetje Rolt - zij heeft De waanzin die oorlog Heet overleefd, net Als jouw blik met…

Zweef hoog in Andes, peins wat ik zou willen zijn als ik hier niet vloog.…

je oor te luister leggen bij het stroompje over stenen stappen en aan de overzijde diep inademen jezelf betrappen op verwondering de geur weer ruiken van het najaarsgroen dit gevoel vertalen in tedere woorden probeer het maar eens…

Vanmiddag ging ik richting huis per spoor De dame naast me aan de telefoon Sprak op een tempo, mán, niet meer gewoon Ze ratelde en ratelde maar door Mijn god, dacht ik: er komt geen einde aan Maar wat ze zei? Geen woord van te verstaan…

Geloven doe ik noch in hemel, noch in hel Het verleden herhaalt zich in het heden en de toekomst wordt een herhaling van zetten door de decennia heen De hogere macht is een verzamelnaam voor alles wat ons verstand - daarom dus geloof - ridicuul te bo- ven gaat, terwijl níemand weet hoe het nu au fond zit Tijd zal in de toekomst leren…

Winter die al Goeddeels verdwenen Is, vorst die Al lang en breed Zijn hielen heeft Gelicht, zon die Het bevroren hart Zo op het oog Ontdooid heeft - En toch kom ik Nog ijsresten tegen Die onvermurwbaar Zijn, uit sneeuw Geboren ijskristallen Die van geen wijken Willen weten - Het verlies dat zich Als ijssneeuw In…

Ik weet het toch, oh meisje teer, dat het zo'n pijn doet diep van binnen. En dat je telkens weer niet weet, alwaar je moet beginnen. Ik weet het leven is niet fair geweest, met vele tegenslagen. Kies nu eens voor jezelf mijn kind, en probeer niet anderen te behagen. Je wilt te vlug en kijkt vooruit, maar kijk eens naar vandaag meid.…

Je voeten hebben mijn druiven geplet, je handen mijn deeg gekneed tot ik geen adem meer kon halen. Je hebt brood van mij gebakken, dat ik in de ochtend rook maar dat snel verdroogde. Jij hebt mij leeggeschonken. Je hebt je sigaretten in mijn mond gedoofd, je gesprekken op mijn huid geschreven, je glimlach mijn oogbol in geperst. Je hebt…

de vergankelijkheid heeft mij bij de hand genomen de jaren getekend in rimpels en kraaienpootjes wat bleef is de glimlach van zo nu en dan onzeker om de lippen…

ik kan knikkeren met oliebollen, kristallen mokerhamers smeden. ik kan Europa tot bij Cuba roeien, manieren leren, oud-Chinees en vlot. ik wil filmen in de Onderwereld, sjieke superrijken drek doen drinken. ik durf de koningin een tongzoen draaien, leeuwinnen naar de tandarts dwingen. ik durf bordelen runnen in de hel, chocopasta smeren…

onderhands zilt gevonden vingers dragen het, welgevormd nu naar mijn rug en heen- en teruggewreven dit leven voelt de geur van olie uit een paarse bloem gepuurd -zo zacht in eendracht met wat korrels aangebracht om mij, mijn huid, mezelf te laten kennen en zo draag ik, immer als een jas jouw liefde warm, weldadig in de pasvorm…

aarde is het plafond, vol bleke tastende ranken. We waren ten slotte onder het gras beland, om van hartstocht te verteren. Hoor, hoe in den hogen grote koren blij opeens kwelen! Stop met ijle vingers me de oren toe: wie kan er boodschap hebben aan ons, die heimelijk en traag in humus opgaan, zinnen strelend van de diepste stof? Wij zullen…

Oneindig oogt de zee, van Malaga naar Malta dansen we de Cha-Cha-Cha, zwemmen dolfijnen met ons mee met links Europa, rechts Afrika, aan de ene kant God, aan de andere kant Allah, met ertussen de Méditerranée…

In het nu. Dan steek ik de sleutel in het slot van de kunststof voordeur en draai ‘m voor de zoveelste maal alweer, om Een soort verwachting, een beetje een mengeling van hoop en twijfel, en tegen beter weten in, doet iets met mijn buikspieren God mag weten waarom Je zelf gek maken, heet dat, maar wie ben ik Ik laat me in de…

Mijn dochter beleeft late, kleine winterpret, plukt vroegelingen. De maan schijnt helder: in de stille vijver blinken zilveren stroompjes. Een hel lichtpuntje glimt ergens _ bij koude nacht: de vroegste krokus.…

Verlaten door de werkelijkheid zoek ik houvast in in de nieuwe wereld. Maar er is geen grip, geen houvast in het leven. Leven is vrij, vrijheid, onbegrensde mogelijkheid. Maar toch probeert iedereen je op de rails te houden.…

(voor de liefhebbers) ze wisten dat er tussen wolken stoom een trein verborgen ging als in een mooie droom de brute kracht uit ketels stoom het aandrijven der wielen was iets waarvoor zij vielen…

Rustig is het in huis en op straat. De zon schijnt vanachter hoge populieren, terwijl wolken gestaag voorbij drijven. Een behaaglijk gevoel nestelt zich onder mijn huid. Daar waar het leven steeds opnieuw ontspruit. Het bloed vers stromend door mijn aderen, de wereld lacht mij toe, vrede en welbehagen bekruipen mij zomaar zonder reden…

wanneer ik haar jas wegbreng naar de garderobe merk ik dat haar warmte nog aanwezig is...…

Ik ben een plaaggeest eerste klas en mijn woning is jouw buik je ziet me niet, maar voelt me wel en helemaal wanneer ik ruik Ze hebben mijn een naam gegeven bij de één heet ik CU, bij de ander Crohn soms explodeer ik als geen ander maar zelf vind ik dat heel gewoon Heel vaak ontsteek ik in jouw lichaam zorg ik dat je pijn hebt,…

Een klein kind Ben ik nog, Ik kan net Zo' n beetje Lezen, ook al Is het niet veel Meer dan dat, Op de deel Sta ik als Eenzaam kind Bewonderend te Kijken naar die Grote kleurenkalender Die de naam van De gever ervan onthult - Met diens adres, hier Ver weg vandaan bij Een grote stad waar Ik het bestaan niet Van…

Nu al zevenenveertig jaar getrouwd, potverdorie wat gaat de tijd toch snel Adembenemend lang, welbeschouwd doch kort voor ons, als gelukkig stel Zoveel jaar reeds bij de zelfde schat na ons ja woord sloeg die tijd op hol Geen seconde hebben wij spijt gehad noch mijn lief, noch haar krullenbol Door de ware liefde aaneengesmeed ontstond de…

kort in de bocht nog naar een uit de kluiten gewassen fallus gezocht doch hij was daar alleen destijds op een voettocht uitgelegd vlakbij Santiago de Compostella jammer genoeg geen standbeeld in erectie dat in volle glorie laat zien hoe trots er naar de hemel wordt gewezen uit dank vol van liefde en lust na de schepping hier wasten schijnheilige…