Alle inzendingen, jaar 2014, week 7

Leunend in vensterbank staren naar oneindigheid buiten. Regen gevangen in lamplicht op uitgestorven plein. Afwezige blik verraadt steeds afdwalende gedachtes. Hopend, dromend, liefde te vinden, eenzaamheid ontvluchten. Slaap niet kunnen vatten, nacht schrijdt onverminderd voort. Haar naam herhalend in gedachten, slaken verlangende zuchten. Uitkijkend…

(en toch niet bleven) 'wie schrijft die blijft' zei men vroeger dikwijls maar jaren later weet ik beter denk ik aan de oude dichters die van ons zijn heengegaan natuurlijk zijn er nog de bundels die getuigen van hun bestaan maar blijvend zijn ze niet vraag uw buurman bijvoorbeeld maar eens naar de dichter C.Buddingh' wedden dat hij…

Nog even en de spelen zijn voorbij Weg camera's, reporters en geen vragen Dan worden Pussy's in elkaar geslagen En mietjes zijn voor ons ook geen partij Genoeg over rechtvaardigheid gezeurd Nu opgerot want wij zijn aan de beurt.…

brede zonnestraal neemt mijn koude weg voedt hersenspinsels…

Donder en bliksem op gloeiende zomerdag de natuur huivert…

ik keek naar rimpelhanden afgezakte ribbelkousen in blokpantoffels dat zou mij niet gebeuren ik bleef toch altijd kind dacht ik in mijn onschuld toen werd ik zelf een oma met kwaaltjes en met vlekjes het hollen was gedaan zo rollen schakels door mijn kleinkind wordt een opa diefje met verlos…

Met startschot gemist ben je zo tien jaar verder dichter bij de dood.…

Van alle uitdagingen in het leven. Weet ik zeker dat ze me lukken. Ik leg de lat altijd zo hoog. Dat ik er onderdoor kan zonder te bukken.…

Victor Adriaensen 22 juli 1887-19 februari 1915,Nieuport-Nieuwpoort ------------------------------------------------------------ Keek je hoopvol uit over de watervlakte toen een verdwaalde kogel je in het hart trof à Nieuport? Of stootte je op een Duitse bajonet in de moordende muizenval van een veroverde loopgracht à Nieuport? Maaide…

hij heeft geld en bevindt zich dus in een gunstige positie dank zij het éénkindbeleid is er een te kort aan vrouwen in zijn land ha, maar niet voor hem.. dat is voor de plattelandsmannen met nauwelijks geld noch aanzien die waarschijnlijk nooit, of met heel veel geluk zullen huwen zij zullen geen eisen kunnen stellen anders dan hij.…

Als een banale film wordt oorlog kakelvers en kleurrijk aangeboden op het scherm: rechtstreeks en wereldwijd vertrouwd dagdagelijks spektakel, geprangd tussen sport en amusement. Versluierd in de beeldenstorm vergruizen leven, liefde en dromen van geluk van duizenden, statistisch weggecijferd: in het opbod van kille macht groot gelijk…

aan wie ik allemaal niet dacht deze avond het is pijnlijk ik dacht aan iedereen het is volle maan in het park en de vijver rimpelt niet eens gedachten een paar zinnen zeg me wel te rusten en tot morgen een laatste blik een kus een omarming het park is mooi in het donker de honden blaffen, waarom blaffen ze nou ja…

waar tegenpolen elkaars hardheid meten aan het licht stralen sterren nog vergane glorie in ons dagelijks zicht snelheid en afstand geven hen bestaan terwijl hun resten zijn vergaan is fictie ons heelal verte en diepte moeten nog komen groeien of krimpen we al…

Onder dit wisselend tij van scherts en roerende weemoed, Ernstig plannenberaam en vertrouwelijke boezemontlasting, Trok aan d’ oostelijke hemel een heir van donkere wolken, Door de dampen gewrocht, die de hitte van de hitte der zon had doen opgaan, Zwanger van bliksemend vuur en weldadige regen, te samen. Reeds vernam men bijwijlen van uit die…

Wij maken ons al op om ze te eren Olympiërs als Blokhuijsen en Wüst Bij Bergen (B) werkt men ook aan een müst Daar arriveert een koppel pandaberen Waarvan (en ze verwachten in zes weken) De ene Frans, de ander Vlaams gaat spreken…

De lente pronkt tuinen hebben vogels geteld telkens vlakbij hoor ik lente vogels fluiten uitgebreid zingend in het geniep met hun vogelstemmen maken zij vogelgeluiden onverstaanbaar schuilen ze in oorspronkelijke noot tijdens de traditionele compositie in driedelige ouverturevorm bedekt de wereld begrijpend het mooiste…

Spreken verhing zich hier in de eigen lussen. Slechts een taal waar geen mond zich tussen plaatst ziet zich overal weerkaatst en heeft zichzelf verplicht steeds onverricht weer te keren tot dezelfde spanning stil en blauw.…

zoals honingbrij valt uit een druppelteller, zo bemint ze mij.…

Elke keer Als er iets mis ging Legde ik een steen Om mijn hart Een muur Was snel gevormd Werd hoger En hoger Tot uiteindelijk Alleen het plafond Nog maar ontbrak Één steen was over Ik pakte hem Duwde hem omhoog Maar de steen paste niet Ik hield hem vast Boven mijn hoofd Mijn armen gestrekt Krampachtig Tot mijn armen Moe…

Laatst liep ik over het strand Ik heb wat rond gekeken Toen ik ertoe kwam Deze kruising over te steken. Toen realiseerde ik mij plots dat ik water zag branden, Want hoe krijg je dit voor elkaar Met enkel autobanden.…

Waar ben je? Op de vlucht voor jezelf? Geloof me, ik ken je ik ken jouw angst zo goed, zelfs meer nog dan mijzelf. Vlucht je voor mij? Of voor de liefde in jou? Weet je nog wat je ooit zei 'Ik laat je nooit meer gaan omdat ik té veel van je hou'. Is mijn liefde erger dan jouw angst? Wil je het daarom juist…

op het strand kneep ik een handvol zand in mijn kinderhand de zandkorrels verdwenen tussen mijn vingertjes vóór ik ze vorm kon geven zo greep ik later naar je liefde die tussen mijn vingers wegvloeide onvatbaar ik bleef achter met niets een kinderhand is gauw gevuld maar mijn hand sloot zich op de spreekwoordelijke dode mus…

laatst zag ik een vriendin van vroeger maar zoveel ouder dat ik even dacht het is haar moeder later toen ik thuiskwam en in de spiegel keek herkende ik mijn vader…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

Waarom moet wat is steeds maar weer wijken op elke lege plek worden huizen gebouwd en bomen gehakt,het zijn iepen of eiken want dan zijn ze ziek of anders wel oud. Nieuwe gebouwen moeten daar dan verrijzen dikwijls een bank en vaak een kantoor, ze krijgen dan het uiterlijk van grote paleizen. Men vraagt zich af, hoe lang gaat dit door. Veel…

Och, kijk toch eens aan dat arme zieltje Ze zit daar alleen met haar mobieltje Geen oog voor anderen om zich heen Ze waant zich denkelijk heel alleen Met een starende blik op het display Flitsen haar vingers van boven naar benêe De wereld om haar heen is niet in tel Ze gaat volledig op in haar spel Te midden van anderen gaat ze maar door Ze…

klokkengeluid u heeft de klokjes horen luiden? nee nee, ik zag hun kopjes staan fier, rechtop, boven de nog winterse aarde van onschatbare waarde voor wie uitziet naar het voorjaar de winter van zich af wil schudden de lepel uit de stamppot wil halen niet langer wil…

- it isn't always rock and roll babe - zeg je dus berg ik rose wolken in linnenkast, slik bittere pil en hurk neer in mijn hoekje hoofd tussen knieën handen die oren bedekken tegen t scherpe losvliegende - is dit nu heavy metal - Ik had het kunnen weten dat handen niet volstaan ze snijden door mijn ziel de snerpende geluiden als…

Het buigen was in vroeger tijd een wijd verbreid gebruik, men deed het voor de Koning dan wel Edelman met pruik en als je het vergat, welaan dan schopten ze je rot of erger nog, als ’t tegen zat dan wachtte het cachot. Er is zelfs een historie van de Kardinaal van Luik die buigen niet voldoende vond, het volk moest op de buik. Een onderdaan…

Ben in dromenland verdwaald Weet niet welke richting Ik uit moet, ben vergeten Wat ik ook al weer moest doen - Plannen die regelmatig In duigen uit elkaar vallen, Ben bij het bedenken van De ene taak de andere al Weer vergeten - En opeens is daar Het totaalbeeld, onze Tuin gevuld met fietsen Van vrienden en vriendinnen Van…