Alle inzendingen, jaar 2016, week 18

In de verte zie ik een licht Ik ren er naartoe maar ben net te laat Het licht vervaagt in de duisternis Ik voel mij machteloos klein en eenzaam Stemmen waar ik overdag niet naar luister Achtervolgen mij in mijn dromen Ik probeer rust te vinden maar word steeds gestoord door een achtervolgingsproces van geluiden Slapen…

Ik wilde reiken naar een tijd, dat mild, De mensheid neerzag op haar diep verleden, En aanving te begrijpen, wat in stilt’ De bomen zeggen in hun eeuwigheden. En wat de zee zegt, en de zon, de wind, En de figuren aan de lucht geschreven. En wat de tekens zeggen, die hij vindt Binnen de wanden van de rots gedreven. En wat er op de steen te…

Wat laat zich liever vinden dan het verlangen van de minnaar en de man die wacht tot zijn beminde zich door zijn zachte ban langzamerhand laat binden en plots hem haar ontzinde lip niet ontzeggen kan? Eenzelfde wachten mag met dringender geduld jou, lieveling, verleiden die ik niets heb onthuld hoewel ik jou verbeide zoals de nacht…

jij hebt mij je hand gegeven ik heb strelend de lijnen gelezen van hoofdstukken uit een bewogen leven in langzaam ontspannen opende jij uit de schaduwen kwamen ook de in vele jaren verborgen kleine littekens vrij jij hebt een bijzonder sterke overlevingskracht die smart en pijn te weinig ruimte gaf maar nu in liefde deelt omdat…

Die vierde mei is niet aan haar besteed, Geen stilte, geen herdenking van de doden, Want zij beziet de wereld en haar noden, Er is fascisme, oorlog bij de vleet. Ik ben benieuwd, nu zij zo stellig praat, Of zij dan ook de vijfde overslaat.…

De chauffeur rijdt in de nacht op de koers van donker land en verlichte autobanen. Wegen veranderen volgens plan, het licht van de koplamp zakt over een bord met plaatsnamen. Huizen staan om diep ademen, een zwaar ruisen op lichte grond, dromen haperen dan weer overgaand in het vast ritme van onaantastbaar slapen onder stille daken.…

Wat ging er door je heen Eenmaal opeen geperst op weg Was er de ruimte nog om zoals Je dat wilde je handen te vouwen Of was het leven te verstoord In veewagon twaalf voor een Hart zo oud als een aartsvader Koekoeksbloemen en lupinen Speelden op de hei woestijntje Toen je zingend de barak verliet De macrokosmos in je binnensfeer…

het uitzicht was nooit voor even open meestal door en door gesloten maar heel soms heel even gaat het gordijn omhoog de vlakte ligt voor je ga ja…

herinner je morgen niet vandaag niet gisteren herinner je morgen wat kan komen door te kijken naar wat geweest is herinner je morgen met stil luisteren wat vandaag niet weet dat gisteren vergat in achteloos voorbijgaan van wat destijds leerde herinner je morgen het geluk van vandaag dat verankerd in verleden voor jou en mij in gisteren…

Hoe plotseling is zij zo broos geworden zonder dat ik wist wat heb ik reeds gemist door in de sneltrein van de tijd aan haar voorbij te reizen hoe lang nog zal zij moeder blijven en naar mij uitzien langs de sporen hoe plotseling is zij zo broos geworden?…

ik verlangde naar meer geluk dus kapte ik bomen die de groei belemmerde goddank kreeg zon vat op mijn lijf zodat ik openstond voor elk ontvangen doch wat er gebeurde het geluk liet zich niet vangen later leerde ik dat je geluk pas moet plukken wanneer het er rijp voor is...…

in de vooruitgeworpen schaduw van het afscheid zien we de grillige sporen die het leven trok het ondoordringbaar wit op de egale muur de breuken in de spiegel tegenover het bed op de flonkerende gordijnen van groen de roerloze pauwenogen van gestrande paradijsvogels de verkreukelde lijven die in tweezaamheid reizen onder de zachte…

Als klein meisje lag ik in het hoge gras tussen de boterbloemen Ik wist hoe mooi de wereld was en hoorde bijtjes zoemen Ik zag de wilde wolken gaan met wollige witte randen een hemelsblauwe achtergrond deed mijn fantasie ontbranden De hemelvaart, was mij verteld: Je kon op wolken reizen ieder mens, zo was gesteld zou op een wolk de…

Herdenken doen wij één keer per jaar op vier mei de doden dankbaar. Velen hoopten op het wonder dat hun vrijheid zou wederkeren. Nu zoveel jaren na het grote oorlogsleed eerbied voor elkaar. Om acht uur stilte bij de vlag in rouw halfstok om de doden te eren.…

Ik bestelde een grote Bram met mayonaise, die ik soldaat maakte langs de muren van de Sint Jan, af en toe hard blazend tegen de hete frieten. Voor de aanvulling dook ik de AH aan de Markt in en kocht ik wat biologische veldsla met een kortingssticker van 35%, een Red Bull erbij. De koning te rijk zat ik in de zon uit te buiken op een…

Tintelende ontroering zich zelf genoeg, en met de volontloken wangen en met de forse wrong der haren met het hoofd aangeleund stond zij zwaar, zwart; rijke rozenbottels oranje en rood, schat bij schat, o de (weet je nog) barstten, bloemenknoppen des harten, het ongekreukte bloemenblad lag in onze hand…

Vandaag is de vogellucht een loos gerucht Hun gekrijs om spijs verbluft Zij hebben voornamen Zij onthouden gezichten Hun lawaai is vervormd tot lied Zij weten immers niet dat een immens netwerk de planeet omspant om mensen en vogels te vangen en splinters meteoriet Men herkent in de zwerm de raaf Hij verft zijn haar met bloed…

er zat verandering in de lucht ik bespeurde een subtiel verkleuren van de horizon door het fletser worden van de schetsen die ik altijd zag trad een vervreemding op donker rollende wolken kwamen als uit het niets geboren stemming maken in dreigende vlucht ademen ging allengs trager door de hoge vochtigheidsgraad temperaturen stegen…

Ik ben een god, in elk van mijn gedachten Vanaf mijn troon volg ik het aards geweld U waant zich vrij, maar doodt, verdeelt en scheldt Hoog tijd dat u één wijsheid hoog gaat achten: Geen vrijheid zonder verantwoord’lijkheid! Dus ook niet klooien, ezels, met een geit!…

blonde haren in een staart bril met zwart montuur blauwe toegeknepen ogen kijkt een beetje zuur heeft een moedervlekje op haar linkerwang mascara is reeds doorgelopen vermoedelijk op dit vroege uur al enige tranen vergoten ken haar niet, zie haar thans voor 't eerst gewoon een lief meisje op een fiets doch haar treurige…

nu stilletjes jou de jaren van jong naar volwassen groeien lonkt in mistige nevel waar jij vijftien wordt wervelend de toekomst die jij veroveren wil ouder wordend herinner jij je de angst en onzekerheid nu bij elk van jouw keuzes de wens ook van vrijheid naast de keten van beknotting ouder wordend herinner jij je de verwachtingen…

De roep van de zee ook de wind laat zich horen te luid krijst een meeuw…

De tweede zondag in mei Vieren we moederdag Een cadeautje geven mag Dat hoort er wel bij. Moeder maken we blij Moeder kan het waarderen Als de kinderen haar eren Vandaag is moeder vrij. Het zit hem niet in het geven Maar meer nog in de aandacht Dat er aan moeder wordt gedacht Met elkaar het geluk beleven. Een moederhart, oh, wie het…

Eeuwen terug Heeft een grote reus De eerste zet Gedaan De vampier zette daarna zijn tanden in het bestaan Sindsdien is het met ons allen gedaan Bergen verzet Door de mens op de planeet Denkbeeldige bergen Die de waarachtige geheimen Voor altijd zullen blijven verbergen…

Het ritme van stampende voeten, gitaren en knippende vingers, het stemt haar bevlogen -een vurig verlangen in vlammende ogen- te dansen, gracieus met verfijnde gebaren in opzwepend tempo op felheid van snaren. Ze denkt niet aan morgen, de heersende hand die haar naar zijn pijpen laat dansen, verbant gedachtes aan hem om zichzelf te bewaren.…

Je ligt naast mij Zo lekker knus Maar verlaat mij Met zachte kus Je lag naast mij Het is stil En kil Je hebt mij verlaten Ik incasser veel schade Aan mij hart Die gebroken, versplinterd en beschadigd is Je was één grote boze droom Nu ben ik pist Je lag naast mij Ik hoef je niet Ik hoop als ik niks zeg Dat je niks meer in mij…

schaapjes in het blauw boven schaapjes in het groen…

Steeds vaker overvalt het me. Verliefdheid op het leven! Verliefdheid op mijn vrouw. Een halve eeuw geleden, door geile testosteron. Heden ten dage, door zoete endorfine. Dankzij onze oude liefde, en diep doorvoelde trouw.…

Geniet van het leven Geniet van de dag Geniet van de bloemen Geniet want het mag Geniet van de liefde Geniet van de dans Geniet van de kleuren Van iedere kans Geniet van de twijfel Geniet van het getij Geniet van de storm Van de zonnen in mij…

En weer loopt daar een week voorbij. Van een afstand is het net een schim in de regen. Hoofd gebogen, met gezonde vaart onderweg. Onderweg naar de zojuist vertrokken laatste tram. Gelaten en verslagen wacht hij op de volgende. Een schim in de tram van morgen. Zuigt het positieve uit het nu. Maar weet dat dit nooit voldoende is. Om het missen…