127 resultaten.
R.I.P. Joop Braakhekke
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 213 Nieuw in het hemelrijk
Kookfanaat Braakhekke
Is hij daar werkelijk?
Au serieux!
Joop was gevraagd voor een
Restaurateurfunctie
Leidt binnenkort
"Le Garage chez Dieu"…
Ochtendstond geeft
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 111 De klamme kille lucht
mantelde zich als een tweede huid
rond haar gelaat,
terwijl de zachte regen
voorzichtig in een streling
de sporen van de nacht weg haalt.
Het is vroege ochtend
de dag staat op het punt te ontwaken
in een trage slow motion beweging,
net als haar denken
dat nog binnensmonds gaapt.
Ze vult haar longen met zuurstof…
Abrupt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 het verschil tussen gisteren en vandaag
is een immense stilte
die je achterlaat
je stond aan het roer van een schip
met eindelijk verse wind in de zeilen
al ben je abrupt van koers veranderd
heb je het aardse verruild voor het hemelse
want zomaar tussen gisteren en vandaag
is het doek gevallen…
Het rijk der zinnen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 Laat ons beperken tot huidcontact
gevoel, druk, temperatuur en pijn
Wij visualiseren ons een bord
tasten, duwen, meten en slaan uit
Veel kan met zichzelf en als men wil
kan het ook met twee of meer
Zo is de mens, hij/zij ontdekt de wet
van de verminderende meer-opbrengsten
de mensen lopen elkaar in de weg
Het eerste glas smaakt het best…
Een schaap
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 171 Ik heb vandaag een schaap gekocht.
Vraag me niet waarom. Zomaar.
Of niet helemaal zomaar.
Ik had al gras op mijn balkon gelegd.
En een hok gebouwd, voor tegen de regen.
Hooibalen aangesleept en massa's voer.
Ik heb het arme dier gerustgesteld.
Mijn snufferd in zijn wol gestopt.
Ik denk dat ik warmte zoek.
Vandaar. Tijdens…
De stilte
poëzie
3.0 met 8 stemmen 602 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.
Zie de boom de paden tooien
Rondom zijne stille voet…
Woon ik hier
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.378 'Welnee, die meisjespop is niet van mij,
die foto ook, niet met dat blonde haar.
Vanmiddag komt mijn vader, die weet alles.
Ik denk dat ik moest wassen, thuis en strijken,
veel werk, met hoeveel waren wij, met veel.
Die grote klassen,'s zomers in een bus
vol liedjes, boterhammen, ergens heen.
Ik heb gezongen in een koor, ik danste.
Vanmiddag…
Schelpend zand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 het was onaards
de plaats waar ik
jouw voeten waste
er was alleen
een lichte plek
de wereld heel ver weg
er golfde zee in
een mildheid zonder
overheersend kuiven
zij bloeide blauw
op het witte strand
van schelpend zand
een zilte zon
scheen magisch licht
mystiek weerkaatste in je blik
wij voelden de
nabijheid van het paradijs…
Opgelucht ademhalen
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 340 Het aardgas heeft z’n langste tijd gehad.
Het broeikasgasniveau moet naar beneden,
want dat beïnvloedt weersomstandigheden.
Zelfs Kamp zegt: “We gaan aan de megawatt”
In Groningen kan men weer ademhalen.
Maar mondjesmaat...de CO2 moet dalen!…
Winterliedjes
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 483 I.
Ik denk aan de zomer die heen is gegaan;
Aan de dagen vol bloeiend groen;
En zie de bomen allenig staan,
En hoor door de takken de winden gaan
En vraag, wat de winter zal doen....?
De zon is stil, als een eenzaam licht,
Dat achter de wolken staat.
De bloemen deden hun ogen dicht.
De velden zijn als een oud gezicht
Waarover…
Het maakt ons kleiner.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 Regendruppels kennen we,
schaduwen van wolken,
die door het leven schuiven
verrijkt konfijtte vruchten die
en worden gegeten met
of zonder bij – of nasmaak
steekt de vingers uit de mauwen
vult het bitter de dorst tot aan de lust
brengt het vuur tot aan de schenen
voedt de kleuren die zijn ontloken
voor elke onbezwaarde bloem zijn…
Zeven sloten lopen langs de weg.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Zeven sloten lopen langs de weg.
Over de juiste wegen wil je ze
graag vermijden. Met enige sluwheid
en bij een bedachtzaam overleg denk
je dan graag aan die tijden zonder
persoonlijk lijden.
Die tijden waarin alles bij jou
nog over alle schijven kon gaan.
Je met een optimale energiebron
voor elk probleem kon staan.
Je leek op één van die…
Gebeden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 200 Gebeden zijn als harpesnaren in de nacht
die trillen onder ranke handen
van tederheid en moed, van dank ook
en verlangen naar wat zin.
Hoe schuilt mijn hart zo binnenin
dit broos bestaan, vol klein vermoeden
want zekerheid is slechts in droom
te vinden, elders niet en nooit.
Toch gaan de dagen verder, ongevraagd
tot plots de vragen hier…
De boom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 Het rafelt maar, het rafelt maar:
De wol verlaat de bomen
Iedere winter valt het zwaar
Zo bloot erdoor te komen
Hij kleumt en kleumt, zo poedelnaakt
Zijn armen zijn bevroren
Zijn bast doet zeer hij piept en kraakt
De strijd lijkt hij verloren
De draad herpakt, het lijkt een droom:
Opeens staat hij te spinnen
Er komt weer breisel aan de…
Licht over 't heelal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 432 als de nacht blijft hangen
tot ver in de morgen
rijst groter ‘t verlangen
naar ‘t licht dat nog verborgen
maar nieuwer dan ooit
zal verrijzen uit ’t oosten
Een Kind met liefde getooid
dat ons komt vertroosten
met engelen die zingen
en spelen op hun schalmei
de duistere nacht verdringen
voor jou en voor mij…
daarvoor is ‘t wonder…
De depressiviteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Je herkent het niet,
ziet 't zelden
op 't gezicht staat 't niet
't zijn de helden
van verbergen.
Ze is depressief,
niet 'n klein beetje
ze is ook nog zo lief
maar hoor eens, weet je
ze verbergt.
Ze durft geen hulp te vragen
is bang voor wat men zegt
zo loopt ze nu al dagen
en voert een stil gevecht
van verbergen.
't Wordt allengs…
Een virus of tien?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 315 Een groot deel van de bevolking is ziek,
geveld door een nare griep
de ene lichting hoest en proest,
dat doen de anderen weer niet
die hebben een abbonnement op het toilet,
tesamen met een emmer
ze spugen zich een ongeluk,
en vinden baat bij een diaree-remmer.
Een groot deel is ziek, ze zijn niet te benijden,
of je nou spuugt of leegloopt…
Een zaadje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 175 Een zaadje viel
het zweefde met de wind
lager en lager
het daalde op Aarde
Men dacht
het sterft alras de dood
ergens diep in de Aarde
Echter, er kwam een dag
dat het zaadje ontwaakte
een groen plantje
kwam boven Aarde
Toen ging het snel
het wonder
van groei en bloei zette
'n prachtige bloem in de Aarde…
Spel van zon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Het is
de speling
van het licht
Door bomen
en hun kruinen
van naald of blad
Het is
het spel
van zon
die laag staat
lijkt tot op de draad
versleten
maar wacht januari
februari, maart
zon niet langer vergeten
Wie aanbad?
het duister, de schaduw
op z'n langst?
We weten
nu al van terugkeer
van het daglicht
Mede dankzij…
Zorgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Laat al uw zorgen maar over aan de Heer
Want Hij houdt van u en wil u nabij zijn
Iedere dag, in vreugde maar ook in pijn
Zijn goedheid en trouw keren steeds weer.
Vertrouw dan maar op Gods nabijheid
In alle omstandigheden van dit leven
Wil Hij u alle steun en sterkte geven
Van Hem komt alle macht, voor altijd
Onze God is een en al ontferming…
ontwricht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 287 we zien de
verlaten huizen
de bomen die
aan hun wortels
rukken om zich los
te wrikken van
de aarde
we voelen de
grond openbreken
onder onze voeten
geen gaas op de
grillige slingergang
van onheelbare
diepe wonden
we horen de
angst in zwarte
verhalen in het
boomloze landschap
waar elke beweging
dodelijk is en licht zich
verbergt…
Wachttijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 308 Zon in de winter
glijdt langs huizen en velden
rust tot het voorjaar.…
Verkoopster van de daklozenkrant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 239 in de winterse ochtendkoude staat ze daar
omgeven door dikke gekleurde wollenkleding
haar lieftallige aanblik spreekt tot ieders verbeelding
vanonder haar fel gekleurde muts valt lang sluikhaar
elke dag staat ze te staan in weer en wind
neemt een pose aan en glimlacht vriendelijk tegen elke passant
in haar hand offreert ze vervolgens de daklozenkrant…
Alle Zeven
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.457 Met zeven nagelen lag Ik geklonken
Op dit zwart rad van marteling, mijn Leven, -
Want zeven Hárten zijn mij ópgeblonken,
In pracht van Jeugd en Vreugde's innigst beven.
In zeven dromen was ik zwaar verdronken,
Dromen van deemoed en van liefde-geven,
Die alle zeven weer in 't Niet-zijn zonken:
Daarom gegroet, mystiek getal van Zeven…
reeën
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.871 ik vroeg of je nog van me hield
en je zweeg lange tijd
tot je 'kijk', zei, 'beneden'
daar stonden in langzaam
en laaghangend licht
twee reeën een ogenblik stil,
toen vluchtten zij snel en gewichtloos
het struikgewas in
hier en daar werden bladeren geel
dat was wat je daarna zou zeggen
'september, de herfst komt er aan'…
De slogan van morgen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 zal het vat van
electro motorische kracht
de doos van pandora zijn
of hebben wij het
ongetemde paard van troije
blindelings binnen gehaald
zijn wij als onnozele
kinderen gaan spelen met
deze onschuldig lijkende energie
nu hebben zij ons in
hun spookachtige greep
met een ultra fijnmazig netwerk
waarin robotisering spel is geweest…
Woest aantrekkelijk
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 309 Daar zij frequent hun angels in mij pluggen
En zich aansluitend laven aan mijn bloed
(Hun eitjes moeten immers uitgebroed),
Blijk ik nog woest aantrekkelijk voor muggen.
Die vallen op Wim Overweg, de ziel,
Meer om zijn bloed dan om zijn sexappeal.…
Woordvlinders
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 Onderschat
de diepte van de woordenschat
op de lange duur als ik hierin
ten onderga, een hopeloze
strijd tegen taal en tijd, vertil
me aan de bodemloze letterkast,
waarin het doel wordt ondermijnd
denk ik de waarheid
te onderschrijven, zelf ik heb
er zovelen, onmogelijk
te noemen in getal, om
die bij de Muzen in te lijven
herschik…
Verlate Sint
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 929 Hoewel 't nu zes december is, al schijnt de Sint vertrokken,
de Maan nog door de bomen en de Heiligheid nog vals,
wij zetten straks de schoenen op, de klompen en de sokken
en dansen op 'Kapoentje' geen flamenco maar een wals
Als ieder jaar, begin december, wachten wij geduldig
totdat Sints vele schijngestalten weer vertrokken zijn
en vragen…
Persoon van het jaar 2016
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Veel goede woorden had men niet
om aan hem kwijt te raken.
Zelfs Hillary die heeft nu ook
de blosjes op haar kaken.
Hij kwam en zag en overwon.
Wie kan hem nog iets maken.
Trump, nu toch de persoon van `t jaar,
bevocht het als een leeuw.
Te hopen voor de U.S.A.
De President der eeuw.…