108 resultaten.
verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Gekneveld verdriet,
niet te verwerken.
De mond gesnoerd.
Het hart ontroert.
Beelden vereeuwigen,
op het netvlies
van een vorig leven
Troosteloos verloren,
in diepe kloven
van een ontaard gevecht.
De schijnbare wrevel
is onnodig berecht.
Blijven geloven
kan niet meer.
Het is zelf verboden
één druppel herinnering
op te…
Scheppingsgeluid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 het gras
zingt groener
waar bloemen
kleuren orkestreren
in blauwe tonen
spant lucht
ruimte voor het
immens scheppingsgeluid
nog is de harmonie
onbestemd in
de veelheid van
gespeelde partituren
maar er is altijd
de dirigent die het
fenomeen lente kent en
naar een grootse finale brengt…
Voor Jan Arends
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.274 Voor mij
is angst
een
ziekte
daardoor
ben ik
nergens
bang voor
maar wel
bijna
overal
ziek van
-----------
Uit: 'De Allesvrezer', 1997.…
Zelfcon-trollen
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 167 Ik ben nog niet zo groot op internet,
Slechts weinig mensen lezen mijn gedichten,
Verlangend naar aanbiddende berichten,
Heb ik een trollenleger ingezet.
Als u hieronder soms reacties ziet,
Dan zijn die van mijzelf, wist u dat niet?…
Tromboreva
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 201 Toen de linkerkant van het centraal bestuur
door een trombose onooglijk werd geraakt
reageerde de rechterkant lijflang verzuurd
Neuronen ijlden waar ze niet flitsen konden
Het rechterbeen wou zijn eigen gang gaan
De rechterhand pakte er al eens naast
Ik gooide de eerste bal na overstuur
Spreken was kort wazig vreemd avontuur
Mijn lijf en…
post mortem
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 460 voor Joost Zwagerman
Annie M.G.Schmidt
Wende Snijders en al
degenen die niet meer
geloven in het hiernamaals...
'uit niets ontziende angst
de hand aan jezelf geslagen
om een punt te zetten
achter het leven'
de dood is slechts
een punt achter het leven
dacht je wellicht
om dit relaas te verwoorden
ben ik midden in de nacht
uit bed…
Bodrum
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 94 De landtong slurpt aan de zee.
Verrukt springen golven op.
Dit minnespel dooft uit, stilaan
wanneer de avond haar sjaal slaat
en het land tegen de bergen aanlegt.
Restanten van het festijn drijven
als verguld glas de haven in.
Nog lang pikken vogels
de dag al fluitend in.…
uitkijken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 in mijn weinig
bewogen bestaan
kan alleen zo
nu en dan een
kleine verschuiving
overleven
mondjesmaat staat
mijn geest geringe
sprongetjes toe
deze morgen is
een ochtend als
geen andere
ik kijk mijn ogen uit…
Niemand zoals jij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Jij beredeneert niet
als een oude man
dat er een verschil is
tussen lust en liefde
wanneer jij mij uitdaagt
ontbreekt mijn verstand
in onbezonnen dommelen
maar dat zegt niets
over de hartstocht
van mijn verlegen verlangen
wanneer ik jouw tedere foto zie
ben ik als een verliefde puber
een onbevangen minnaar
met fladderende vlinders…
Wilgen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Ons zullen ze
-in het Hollands landschap-
niet over 't hoofd zien
Wij, boompjes-op-lijn
met onze ragebol
of ruige knoet
Als 't moet
worden we 's winters geknot
onze stam niet aangeraakt
Noch met
geen botte bijl
geen scherpe zaag
Het is niet
langer de vraag....
of wij knotwilgen zijn.…
Zwaartekrachtgolven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 Zij komen en gaan,
zonder vorm
zonder inhoud:
luchtrimpelingen
in de ruimtetijd
voor hun bestaan
geen aanwijsbare reden -
quarks en microben
in hybride netwerken
tekens van leven
als zwevend plankton
in de oneindigheid
van ruimtetijd.
zij komen en gaan
in een gapende diepzee
van miljoenen sterren;
op lichtjaren afstand
verdwijnt…
Rekening
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 De rondgang in dit paradijs op Aarde
als mens, als wezen, als bewustzijnsstraal
van moederborst tot 't laatste avondmaal
van wervelwind totdat de storm bedaarde
Bestaat uit rust'loos zoeken: slagen-falen
met hart en ziel en 't onderscheidend zwaard
van onze geest, wordt ons geen strijd bespaard:
't zijn oude mythes die ons lot bepalen
Wij…
XVII -de leegte - 1909
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 licht aan het einde
van een besneeuwde tunnel
een heel lage zon
eindeloos verwacht
een toekomende lente
in grote leegte
moeras met knoeten
onhoorbaar en onzichtbaar
onder de beten
formeel meesterschap
en een langlijvig insect
op zoek naar het lot
stilte geen stilstand
waar de deur openwaait
naar het oude nest…
Kon het maar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Kon ik het maar uitbannen:
die domheid van een rund
de koppigheid van een ezel
de luiheid van een zwijn
de schichtigheid van een wezel
wat zou ik graag vrij van al
die onhebbelijkheden zijn
als het maar had gekund
was ik maar zo werklustig
als de mieren
zo sterk als een beer
zo listig als een vos
dan kende ik geen
problemen meer
dan…
Blijheid.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 359 Kom broeder, snijd het riet
In ongelijke pijpen,
Dat fluks tot vrolijk lied
Uw vruchtloos zuchten rijpe.
Dit riet had oók zijn tijd
Van wenen over waatren,
Nu zij 't aaneengerijd,
Dat wíjsjes daaruit klaatren.
Vrees niet met juichgefluit
Uw zwijgend leed te ontwijden;
Het valt tóch eens ten buit
Aan ’t alverwinnend blijde.
Heeft…
Echoloze muziek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 104 ik heb je
op een stoel
voor het voetlicht
gezet zonder tekst
alleen je ogen
presenteren open boek
je lichaamstaal
is de standaard die
jouw aanwezigheid
dragen moet in
het bedrijf dat ik
de voorstelling noem
jij bent en blijft
mimisch schouwen
ik dans en zing
grap en grol in
gefixeerd zijn door
alleen mijn eigen ding
toch voelt…
Op weg
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.473 Mocht ik in het holst van het hart
van donkerste dagen te lijf gaan
achter al het uiterwaardse een stuk of wat
verlaten kusten onder razende luchten
waar albatrossen op hun wieken sinds jaar
en dag en eeuwen worden weggeblazen-
graag zou ik boven lege oceanen regen zijn
op reusachtige hoeven, zinnentuimel
van tempeest, het stormend…
Voorstel ISLAM-partij
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 198 In bussen óf slechts vrouwen óf slechts mannen?
Hoho dat is toch “openbaar” vervoer!
Zo gaat de vrijheid naar haar mallemoer
Tsja, kuisheid vormt de reden van die plannen
Hun vrouw draagt daarom al een hoofddoek, dus:
Geef zo'n man maar een blinddoek, in de bus!…
Over tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 172 Het woord nooit
dat ik nooit die of die ziekte wil,
nooit meer die of die hoef te zien
altijd
dat ik altijd blij wil zijn bijvoorbeeld
gezond en helder,
altijd wel die of die bij me zou willen
soms
dat ik soms aan iets twijfel
(of heel vaak) soms iets me in verlegenheid brengt
soms een nachtmerrie heb,
maar vaker leuke dromen,
eeuwig
dat…
Harde naturen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 Mensen zijn soms stalen harken.
Onkruid in hun perken
kunnen zij niet verkroppen.
Hun mond - meestal een streep -
lijkt voor de ontkenning uitgevonden.
Dat u óók leeft, met óók een tuin,
zal nimmer in hun gemonkel naar voren komen.
Laat staan een milieubewuste vraag.
Niemand haalt het bij
De Gemodificeerde Kwekerij.
Mag u raden welke…
locked in
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 in het ziekenhuisbed
strijken zijn
gedachten neer
in troebel water
zwom hij de
fuik binnen
gekluisterd nu
aan de geur van
dennenbomen
aan liedjes van het
kindeke en een
Stille Heilige Nacht
hoe houdt de
losgescheurde mens
zichzelf bijeen
niets om zijn hoofd
op te leggen als
hij kopje onder gaat
in de taal van de
dokter…
Hoera het wordt weer lente
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 86 Hoera het wordt weer lente.
De lente stelt ons vrij.
De vrijheid wordt geboren.
De lammetjes in de wei.
Hoera het wordt weer lente.
De eenden snateren blij.
De strenge vorst heeft verloren.
Watervogels zwemmen zij aan zij.
Al wat leeft spreidt open al zijn
zinnen. De lente komt en doet ons
het nieuwe leven beminnen.…
lacune
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 208 lacune...
het gedicht stokt
na de eerste zin
een leemte gaapt
de dichter zit er middenin
wanhoop stapelt huizenhoog
als woordeloos gegeven
wat rest is slechts
het schrijnend zeer
niets wekt de schijn
van ommekeer
des dichters hoop
houdt hem in leven…
Het werd al donker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Over te lange wegen
zwierf ik door Stappegoor
moe en alleen
Er was een korter pad
naar huis, dat wist ik
zeker als verkenner
maar twee te grote jongens
van de boerderij schopten me
terug, stadskind in uniform
en dreigden met de hond
Het werd al donker
niemand zag mij
niemand om te helpen
Ik was moe en alleen
in mijn verdriet…
Pavanne III
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 102 Ach mijn kind, wie zal jou leren
Dat jij niet verplicht bent aan de
Verkramping van het handbereik.
Het opdelende indelen,
Een catalogus van vakken
Wordt nooit een encyclopedie.
Het waagstuk van het verzuimde
Weten, de rede die omgeeft
En omvat, gaat buiten elk boek
En rang. Helaas een ontschoolde
Zul je zijn voor de leraar en
Zijn…
Nieuwe geluiden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226 Muzikale stromingen die uit de mens
voortkwamen
ze zouden het geluid
van generaties belichamen
composities
universeel
spiritueel
Sensueel
het schrijven van muziek
een ritueel
Muziek
Een heilig goed
in de moderne tijd
een uiting van
absolute vrijheid
De godentempel
van de grote muzikanten
die die in de tijdsgeest
de juiste snaren…
Vervoering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 Koplampen en straatlichten
Vervoeren mij
De rode draad op de snelweg
Gevoed door opritten
De onderbroken lijn
Naar de bestemming
Inhaalmanoeuvres van de geest
Langs een haag van geluidschermen
Op automatische piloot
Tussen De Panne, Aalter, Nevele en Gent…
Barmhartigheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 88 Barmhartigheid; ontferming bieden aan
mensen in nood. Groot is het mededogen
daar waar hulp geboden wordt aan een
medemens in de goot.
Gelijk de barmhartige Samaritaan
achter een behoeftig mishandeld medemens
ging staan; kiezen de moedigen onbaatzuchtig
voor een ongelukkige ander. Want met die
ander moet worden gebouwd aan een vredig
bestaan.…
Een traan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Een traan geeft liefde
en verdriet.
Een traan toont je gevoel.
Vaak zie je ze,
soms ook niet.
Een traan, zo intens
in liefde of
verdriet.
Fotograaf onbekend…
Hoge tonen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 ik heb je
nog nooit
horen zingen
in de veelheid
van jouw
expressief vocaal
is het er nooit
van gekomen
of zit jij liever
te dromen bij
een talentvol
muzikaal onthaal
jij hebt de
mystieke sfeer
van ballads in
hun weemoedig
vertolken van
het levensverhaal
juist de hoge
tonen waarin
eenzaamheid klinkt
mogen niet verwijlen…