Alle inzendingen, jaar 2018, week 6

Valentijn... Blind was ik niet voor je schoonheid Doof ook niet mag ik zeggen Op de tast vond ik je wollig.... Je haar je krullen bijna een jas Het kwam me goed van pas Op koude winterdagen.…

De weerspiegeling in mijn hart verdween in het niets. Verloren zijn de teugels, die zo strak waren aangespannen. Stenen werden opgebouwd tot een stevige burcht. De funderingen waren lucht en dreven als wolken weg. De wijzers van de tijd stonden met de seconde juist. Nu is er een wijzer weg onherstelbaar gebroken. Het prachtige weer…

Het laat ons niet koud dit weten van de stenen dat compleet natuurlijke gebeuren van oudsher onverschilligheid is al de grootste vorm van de natuur dit gegeven niet tolereren ik zou dus kunnen zeggen luister en kijk daar bij de cameliabloemen viel het ons al op waar bijen ook al honing hebben geproefd wij in de verte die dag de roep van…

Omlijnd door schaduw in het licht van het donker brand binnen liefde door haar eeuwig brandend vuur geschonken vanuit hartstocht. Zij leeft ook verder met uitzicht vanaf de top herinnerd naast mij met een passionele hart verwend wat zij in mij zocht.…

zij speelde kleuren danste muziek zong sterren van de hemel maar mij kende ze niet ze was die pluizenbol tussen opgeschoten bloemen ravottte op de hei de hele dag dolblij wij keken naar elkaar deelden een omgeving er was goed voelen zonder enige beleving wij een beweging eten en weer gaan maar echt vertrouwelijk nooit liet…

Voor Anneke Ze zien ons aankomen over de pier. Twee verrukte eenden door de zon beschenen lekker kwaken hier. Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is een dier. ---------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

Bij Noach plensde het wel veertig dagen, Het volk trok veertig jaar door de woestijn, Ook Jezus moest daar veertig dagen zijn, Een zware proef waarvoor Hij ruim zou slagen. De vergelijking gaat natuurlijk mank, Maar ik blijf veertig dagen van de drank.…

Hij hield de handen voor 't gezicht, Hij dacht door tranen te verstaan, En in dit duister, diep en dicht, Zag hij de bonte wereld aan; Hoe blonk het goud, hoe rees de stad Gehorend opwaarts voor het blauw; Wie ooit gezocht had en bezat, Hoe maakte rook zijn vensters grauw. Hij nam de handen van 't gezicht, En Mei liep lieflijk langs…

Zeg je niet vaak Wat ik moet zeggen Teveel verliest al snel zijn kracht Ik warm je bed en deel je nachtrust Intimiteit in iedere nacht Sta voor je op als je nog soezelt Verlaat het warme zachte bed Kom weer terug met een kop koffie Heel liefdevol voor jou gezet Zomaar een ding Wat ik nu opschrijf Waaraan ik hier dan refereer Graag…

"Sinds mij het ambt werd aangereikt van dienaar zijner majesteit hield nog geen halve waarheid stand Van vroeger uit de tweede hand over de grootmacht van een land "tot annexeren graag bereid"... ...kaleidoscoop van eigen hand. Mij rest dus geen apologie, geen half debat of woordgevecht... fysiek verwijl ik half in 't nu, maar wie of…

Het zal die Zijlstra nog wel tijden heugen Zijn Halbe waarheid bleek een hele leugen…

Dit is wat ik gisteren dacht en opnieuw denk ik kan mijn voeten neerzetten lopen of op het bankje in het park plaatsnemen de dag zo starten en genieten van de vrieskou en het ijle een winkel bezoeken en mij uitleven bij de groente omgeven door bergen gedachten voelt leven anders op dit houten frame ik kan wachten tot ook hier een hond…

Ik hou van jou die woorden heb je al zo vaak gehoord ik zeg ze immers elke morgen als ik jouw lippen tot ontwaken kus ik hou van jou en enkel jij kan inhoud geven aan die zin want zonder jou blijven de letters klankloos leeg in mij ik hou van jou jij alleen opent mijn hart om wat ontbrak compleet te maken in de stilte van mijn…

Je bent nu 95 jaar geworden wat een leeftijd wat is er allemaal gepasseerd je bent vast de helft al weer kwijt Er waren al die jaren moeilijke en emotionele tijden hoogte- en diepte punten je kan er zo heerlijk over uitweiden Liefde geven en nemen aan jou wel besteed een goed karakter en mooie persoonlijkheid is wat een ieder dichtbij jou wel weet…

zo mooi als mistige weilanden in maanlicht zo sprankelend als het water van een beek zo open als de Afrikaanse savannen zo blij als het plots verraste kind zo dapper als een strijder in de frontlinie zo lief als een poes die zijn kitten likt zo sexy als een vrouw maar kan zijn zo bijzonder zoals jij alleen bent zo veel als een man kan houden…

En dan begint het ijs te kraken. Licht heeft zich voorzichtig ontwikkeld... Water en Catastrofe lijken het eens te worden. Pas op: reken niet buiten de wind. Klokjes en krokussen zijn er zómaar, zorgen alvast voor een glimlach. Een handreiking aan wie het ziet. Tijd om dingen bij hun naam te noemen. Overtolligheid in de ban te doen. Volop…

Alle dagen heb ik hem nodig, verborgen voor iedereen. Hij geeft aan mij zijn bladen en houdt mijn woorden vast. Hij peinst over mijn lettergrepen, mijn woordspelingen tot zij een geheel vormen. Hij is ik en ik ben hem. Wij zijn één persoon, al heeft hij geen gezicht. Zijn bladen zijn wit en hij schrikt niet, wanneer ik ze…

Midden in de nacht zat ik als een bezetene te applaudisseren voor de Russische schoonschaatster Evgenia Medvedeva die werkelijk topprestaties leverde die ons een blik in de hemel gunde die mijn volle respect verdiende zelden heb ik kunst zozeer gewaardeerd terwijl ze nog zo jong is, kun je nagaan de levensvreugde spatte van haar soepele bewegingen…

Kees spekt zijn beurs en koopt een pas, En wil de wereld zien: En vliegt door 't ruim en maakt, per as, Van honderd uren - tien. Kees kijkt in 't rond en suizebolt En veegt zijn bril eens af: 't Is of de wereld draait en tolt, De dommelaar tot straf. Kees klaagt zijn nood en wrijft zijn neus; En ruikt slechts stank en stoom…

de uren zijn feest weggedoken in de anonimiteit vierde hij bevrijdingsdagen geen verantwoording en vragen als hij weer opdook met hoe het was of elders is geweest hij wist zich jager op groot wild in donkere wouden van herinnering selecteerde prooi op mooi kende het uitdagend bewegen de vragende blikken het schikken en ontsnappen…

Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond voor het prikkeldraad van een land in Europa dat zijn grens gesloten houdt vluchteling het is zo'n veilig woord je vergeet bijna dat het een mens is eens vol van het licht van zijn toekomst verknald door het streven van een machtsbeluste dictator mensen knippen gaten in prikkeldraad zwaarbewapenden…

Wel zestien dagen zijn ze op tv, getrainde bikkels bij de winterspelen. Ik zie ze graag. Toch wil ik niet verhelen wat ik soms denk vanaf mijn canapé: wanneer doe jij, Inge, eens wat aan sport? Gelukkig duurt zulk denken steevast kort.…

Het verraste toch weer hoe het donkere uur golven onzekerheid bracht lam slaan van leven verassing van vuur Is er nog hoop vroeg hij hoopvol in de verwachting dat het er was of anders snel zou komen Hoop valt te winnen als de wil aanwezig is maar die ligt willoos te wachten op vuur sprak de binnenstem dus moet je vechten met meer…

Volop genieten, hoor! Langlaufen, schansspringen Snowboarden, kortom Van wat net begon Straks is het over door Temperatuurstijging Kou gaat verdwijnen Als sneeuw voor de zon…

je kunt nog zo'n lovend gedicht over de dood schrijven het blijft hoe dan ook een schraal relaas de dood is een ijskoud gegeven... het leven echter kan soms zó aaibaar zijn je kunt het omarmen en stevig vastpakken en het zal je nog aangenaam verwarmen…

ik schrijf je al weet ik niet waar ik beginnen moet je plukt aan mijn warmte die met de dag verzwakt je neemt met tergende regelmaat een hap uit de zon je weet hoe je het licht van de maan verduistert je werpt je schaduw ver voor me uit zodat ik voel dat je er bent je verstikt de koele bries waardoor ik naar…

Wat ligt er wel niet allemaal opgeslagen door mensen en tussen mensen ongevraagd uit de innerlijke beleving rust in je slakkenhuis zonder stemgeluid van jezelf of de ander in het hier-en-nu nu je daar treinen in hoort denderen. Wat valt op in uitstraling wie je bent blijkt in het contact met anderen en geeft breedte en diepte aan in jouw…

Ook ik heb laatst met Poetin afgesproken Gezellig in zijn datsja op de hei Wat knoflookworst, een wodkaatje erbij Armpje drukken, klein sigaartje roken ‘Ik zal’, zei hij, ‘nooit meer onaardig doen, Maar mensenlief die Zijlstra, wát ‘n oen!’…

O.k., ik geef toe, ik geef het toe ik spring van de hak op de tak als een aap, een rode aap in het oerwoud van moeten ik moet dit nog ik moet dat nog ik moet zoveel ik had gisteren ik wil morgen ik zal overmorgen volgende week, maand, jaar moeten, moeten, moeten Als een aap in het oerwoud van moeten slinger ik mij chaotisch ogend een…

Sterke wortels zijn nodig om een leven op te bouwen. De sappen van de liefde moeten de kruin kunnen betoveren. De liefde groeit tot er sterke takken komen die worden beloond met twijgen. Als het meezit, krijgt hij vruchten waar hij eeuwig zal voor vechten. Zijn levenselixir deelt hij met zijn uitgestrekte armen, tot zijn plantzaad de grond…