Alle inzendingen over ernaast

Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot Gebroken was haar oog 't meisje leek zo dood Haar blik heel verbaasd; haar lichaampje ijskoud Een man schoof ernaast hij depte haar ’t zeezout Haar handen heel zacht haar voeten blauwrood Voor haar eeuwig nacht 't lief meisje lag dood Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot God,…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer….…

Daar lig je dan, totaal kapot gereden Je ingewanden rood en rauw ernaast Door dikke rubberbanden niet vermeden Het grote motormonster had weer haast Vaak heeft hij vier maar soms ook maar twee wielen Met weinig oog voor een klein dier als jij Geen stopborden voor lieve paddenzielen Geen zebrapad voor padden wild en vrij Jij zat daar…

Ik kwam het kleine huisje binnen waar het naar mottenballen rook een geur van veel te oude koffie zo sterk en bijna aan de kook Op het dressoir een oude pendule die jaren niet meer had geslagen wie er op die foto ernaast stond dat durfde ik niet te vragen Een oude krant voor de geraniums als bescherming tegen de felle zon wat oude tijdschriften…

wie ze bij ons ziet heet spekkoper een vogelaar kiekte er in huizen eentje die ernaast bleek later een drieteentje ook geen stelt maar strandloper roepen die tsjwik tsjwik tsjwik dududu dududu kenmerkt terekruiters meer half tureluurs half bosruiters hun borst laten ze voorover hellen om achter insecten aan te snellen ranke ridders…

Bezoeken wij, -zelfs met slagregens en windkracht zeven is het er meer dan overvol-, het Zeeuws maritiem Muzeeum en straks wellicht de kazematten De heerlijke wijnen in ons lievelingslokaal ernaast gelegen, met zijn ongeëvenaard entourage doen het wachten verzoeten, immers, hier wordt onze Liefde steeds opnieuw Gecroond.…

te heet ben om met jou intiem te zijn Daar kun jij slechts van dromen Soms schep je er over op dat je me in veiligheid bracht stad en land voor me bedwong en al lang en gelukkig met mij leeft soms dat je me verzaakt hebt en laten vermoorden op Rodos maar ik leef Mijn graf is geen graf maar een gedenksteen ook al liggen jouw botten ernaast…

afscheid van dierbaren nemen na de begrafenis van je geliefde keren de mensen terug naar hun dierbaar thuisfront heus nadenkend over jouw immens verdriet let wel het volgend bezoek heerlijk lentezonnetje luister de vogeltjes zingen voor jou een welklinkend lied bij volle maan 's nachts bovenal spannend parkeer de auto ernaast…

is groot als ze weer gaan Ze hebben niets om uit te zoeken En lezen daarom ook geen boeken Geen blauwe brieven: nooit iets aan te geven Onkwetsbaar in hun woudgewelf Nooit twijfelend aan Lot of Zelf Ziet men ze rustig slapen gaan En maakt zich schaars op kousenvoetjes Het fijnste aan koala’s: Niemand wordt er geoordeeld, al Wat men ernaast…

ik zit in de kantine van het ziekenhuis waar felgekleurde parasols raar zomerachtig zweven tussen pastellen muren we doen gezellig even koffie met gebak terwijl zichtbaar de lak bij iedereen op springen staat de dame met het onberispelijke kapsel haar lipstick is te fel en net ernaast het meisje met de neusbel en de navelpiercing…

In de kleinste kurketrekkert een rankje omhoog, bloesemt een groen hoedje ernaast, piepklein de druif, wordt dat een toetje of zelfs wijn, trosjes overal rondom, merk wit, onbekend, blad wijduit, een groots vlechtwerk naar de zon, bol bladerdak dat zo zoetjes, vol kietelende tentakeltjes, moet je zien, wat een wingerd, weelderig, verlekkerd…

Tevredenheid zit in een heel klein hoekje net als liefde, het zit ernaast behalve de kaasboer met ‘t onsje dat komt omdat ie veel achterlaat! Wees tevreden, blijf voldaan zo leer je ook de kids van nu dat ‘t altijd goed is vast te staan in het heden in het NU.…

Ik schud de dromen uit de kussens het onderlaken strijk ik glad de ramen open, uitgeslapen ruikt het buiten schijnt de zon en dampt de aarde, scharrelen de vogels op het groen gazon en in de bomen heerst een drukte van belang, er wordt gebouwd, geschikt, gevormd, gestreden: de beste plek, terwijl ernaast de graafmachine rammelt, graaft de…

Pleunie Strik verloofde te Hellegat sprak Joop kerel maak je borst maar nat ze laten je maar wat schuiven schat China levert ze beter en meer dan dat Het balletje giert snoeihard van hun bat in een rechte lijn en valt dan plots en plat een Rus sloeg ernaar en dacht dat-ie ‘m had op tv ernaast zag ik lucht in een zwart gat Zo hebben ze…

Diep gevallen, hoe kon het eigelijk ook anders Het was min of meer al gezegd Door een zwerver met een lange baard Gestrand in de prullenbak Ja, in de steeg ernaast Lege flesjes bier op de grond, Tranen eindeloos gevloeid Nu zijn ze droog, hoe kon het eigenlijk ook anders Opgedroogd in mijn ogen, mijn hand vermoeid van het vegen Het wegvegen…

houdt van handen lezen En ook van wat mystiek Ze houdt van boeken lezen En is niet zo graag ziek Ze is een beetje maf Maar ach wie is dat niet Ze is een beetje stom Maar wel een lieve griet Ze houdt ook wel van dieren Van mensen af en toe ook Ze houdt ook van de spoorlijn Vandaar dat ze er vaak loopt Niet OP das te gevaarlijk Maar ernaast…

winterwater bekeek aanvarende schepen, die blinde goedmoedige robben, en het licht voelde rollen als een waskaars, - de wind - mijn spleetjes van ogen liet tranen, mijn haren zijn te kort om te wapperen: opstandig roeren zij op, recht wel, toen voelde ik een vrije feestelijke vreugde - op zondag schoor mijn vader zich vroeger, een wit hemd ernaast…

zie dat nou eens in het groot landbouwgif voor de gewassen zouden die sproeiers wel goed oppassen of waaieren ze uit over het bos ernaast ? Natura 2000-gebied wat stiekem gebeurt weet je niet. wat brengt de wind hangt in de lucht wat valt neer bij regenweer ?…

met die wervelende klanken, daar worstel en stoei ik mee het Maya-sjamanenmasker boven mijn piano wordt besproeid met gestokte muziek van Mussorgsky ernaast zou Alice uit Wonderland gewis haar sjaal vergeten en over de lijstrand weg zoeven naar een plateau waar een harlecchino huppelt op blote voeten een zwaan daalt waardig bij hem…

Veiligheid de molen aan de rand de kerk in het midden de kastanje op het kerkhof de school nog altijd met de Bijbel ik loop erom heen de kast, de stoelen, het vloerkleed de gang met het toilet ernaast de keuken met het pannenrek het zeil en de rode zone onderaan de trap boven woont in eenzaamheid en onschuld verborgen angst.…

mij maar iets kon schelen maar hij zag dat ik alsof deed en ik nooit een noot zou spelen En ik ademde maar stikte zag zijn voorhoofd dat hij knikte met een blik die maar bleef rollen als die ader tussen pezen die snel uit zijn nek zou veren dus liet ik mijn stokjes scheren langs die vibrafoon waar ik de eerste toon nu had bewezen twee ernaast…

Wil niet ligt Ernaast Liefde verdwenen Passie sinds lange tijd gevlucht Kussen zijn gestrand Op twee monden. Op twee lijven Woede verbittert, zonder dat ik Het wil laten gebeuren Geen liefde.…

hotelkamer aan zee Bij aanvang in een mooie jurk voor een luxe soiree Het idee m'n lief te bedriegen bezorgde mij maagpijn Zonder het te melden gaf ik de afzender zijn congé Gewoon doen alsof ik het kaartje nooit heb gehad Een nacht met een ander vond ik echt geen goed idee Overtuigd dat het de buurjongen was die mij achternazat Oh wat zat ik ernaast…

de beste manier waarop ik in zee ben geweest, is door ernaast te gaan liggen. Aan een zee hoef je zoiets niet te vragen. Maar hoe doe je dat bij de leukste jongen van de avond? ---------------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…

Rondingen op de goede plaats, dus niet erboven en helemaal niet ernaast! Met een haardos het liefst in een prachtige krul, zodat je niet naar de kapper hoeft met tang en meer van dat spul. Benen zoals Barbie ze had, netjes lopend vanaf je strakke gat! Enkels slank, een mooie leest, zoals het misschien ooit is geweest.…

Of zit ik ernaast en overstijgt taal nu juist de breuklijn van Thanatos? Kan taal de ziel van een mens vormen en daardoor voor eeuwig helend zijn?…

En ook de kar de man ernaast de haring op de kar zij roepen eensgezind en zonder dat zij opzien baren het morgenlicht nabij en ook ikzelf ik groet het morgenlicht maar of het zich laat groeten wij moeten zeggen wij dit is het morgenlicht wij moeten zeggen wij het licht is ons gezicht wij moeten zeggen wij het licht gaat eenmaal dicht. ----…

in jouw jaardag met voor het komend jaar een welgemeende wens zit het tegen soms til het op – even maar keer het om en zet het neer en kijk er anders tegenaan als het citroenen regent moet je niet verzuren maar de vruchten plukken om er limonade van te maken zo genietend zul je zien staan niet op het levenspad maar in de berm ernaast…

houtvuur en een volle koffiekan jouw moeder bij het brandend fornuis Even was ik in een andere tijd toen ik water pompte met de koperen pomp die glanzend gepoetst haar plaats had in de hoek bij het raam En 's avonds in de mooie kamer zo vol… zo klein… tussen divan en orgel jij en je moeder op stoel bij tafel je vader met piepke ernaast…

In het hotel ernaast klinkt klassieke muziek je tegemoet, juichend en onstuimig als de wind die wervelende schetsen maakt in het maïsveld. Bestofte zetels met hun rugleuning subtiel gebogen, roepen Frederik de Grote terug met de oude Bach als gast in Huize Sans Souci.…