296 resultaten.
Na hun godvergeten zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 522 het is de regen
die me parten speelt
ze drupt in regelmaat
al mijn gedachten stuk
haar monotone vallen
schept toch een paradijs
voel woestijnen weer bevallen
na hun godvergeten zijn
juich de bloemen toe
in een voortvarend bloeien
droom de rijke oogst voordat
de droogte hen zal snoeien
hier miezert het
in somberheid en nostalgie
ja…
En de Engel knikt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.031 Ik denk diep na en merk dat ik juich en huil in mijn hart.
Ik denk diep na en merk dat ik juich en huil in mijn hart.
Een heldere, wolkloze stralende blauwe lucht verwelkomt me.
Van vogels klinkt de mooiste zang. Wat ooit vaal was wordt helder,
Wat lelijk is lijkt het mooiste wat er bestaat.…
Zeepbellen blazen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.385 Niets wordt gezien of gehoord
door dat kleine joch op de stoep,
zeepbellen blazend,
dan het licht dat kleurt
door de dunne wanden
van de zeepbellen
die juichen en springen,
dansen en zingen,
Niets wordt gezien of gehoord
dan leven en dromen,
geboorte en dood
doorheen het rood
van het zeepbellen blazen.…
Begrijpelijk en terecht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 199 Angst voor Nederdiets brabbelende CDA’ers met een Franse voornaam,
voor stroop om de mond smerende penningmeesters van de dorpsharmonie,
voor middeleeuws denkende, angstvoedende engerds die zich Europeaan noemen, naar verre oorden op vakantie gaan en juichen als kleurrijk Nederland scoort tegen Duitsland.…
borsten bruinen tepels donker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 346 springen over golven
hete voeten van het strand
spetters koelen de verbranding
schonen ook het plakkend zand
borsten bruinen tepels donker
lokkend naar de zon gericht
warmte zindert langs de duinen
zeewind koestert het verhit gezicht
mensen staan te juichen
de branding is het zomerfeest
zij zijn winnaars in het schuim
voor even weer…
blazen lieten zuchten los
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 574 ik ben tot
het metaal gegaan
blazen lieten zuchten los
bladders krulden zonder moeite op
valse lagen zijn verdwenen
geverfd met haat en nijd
ik politoer weer langzaam kleur
op wat de kern moet zijn
staal de schone schijn
weersta de zandstraal
van kritieken nu en
eindelijk zonder pijn
ik geef niet meer
om het publiekelijk juichen…
Antwoord.
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.960 .' —
Voorzeker, ’k moet dan elk in de verkeerdheên stijven,
En juichen ’t hollen toe van wie ten afgrond rent?
’k Moet reden, waarheid, God en Heiland, afgezworen,
Verwoest zien, zonder leed, ja juichen ’t zwijgend toe?
De stem van Godsdienst, Recht, en overtuiging smoren,
En bukken, laf als elk, voor de Inquisitie-roe?…
Wat late middagzon
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 330 Wat late middagzon
en heel veel mensen juichen;
wat doet het toch met ons
wanneer het licht verschijnt
en vonken van de daken spatten?
Is soms ons hart de bondgenoot
van 't licht dat vaak verborgen
in alle wezens schuilt
en wacht om uit te breken?
Is 't licht een afglans van 't geheim,
van ieder levensteken?…
Zij waren altijd samen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 20.729 waren altijd samen
als zij het verkeerd gedaan hadden
in de herfst
als zij in de lente lagen
als zij fietsten
want de zomer gaat voorbij
en de winter is niet eenzaam
als hij ziek was en in zijn hand
lag als een geschenk de ander
als zij ziek in bed lagen
en het bed de huifkar was
van hun vrees
als het bed de vallei was van hun
juichen…
VOORJAAR
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 werp haar fluitjes toe
kwaad weet ze hier is geen kruid*
tegen gewassen
*sorry dames, sommigen zien het als een uiting van seksisme , maar het voorjaar is losgebarsten en met die prachtige fluitekruid langs de bermen is het voor menig persoon moeilijk dit gevoel te onderdrukken en niet overal de schoonheid toe te juichen/fluiten.…
suizen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 136 het lage licht boven de horizon
strijkt met ver reikende vingers van zilver en schaduw
langs de felwitte berken tegen de vriesheld’re herfstlucht
over de giftig rode geheimzinnigheid van vliegenzwammen daaronder
het glinsterend lover van felrode vossenbessen
aan de bosranden juichen de bomen ruisend in een stemmig herfstkleed
slechts de wind…
Niet te stelpen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 288 Niet te stelpen is de lente
in haar bloeien, geur en kleur;
ook al moet ze later komen,
ze komt aan met goed humeur
en ze doet mijn hart weer zingen,
juichen, danken, luid en licht.…
het pad van de beloftes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 248 hier liepen wij tezamen op
bekend met wisselende wegen
van het juichen op het hoogste pad
tot huilende verlatenheid
in storm en regen
bezwerend en vrijlustig
waren onze blikken
als was een zwoel seizoen verzegd
de geur van liefde
als een erewoord gegeven
vertrouwder dan in het verleden
leek ons dit pad van de beloftes
hoopgevend als…
- De zoute smaak -
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 192 Bitterzoet branden de lippen,
de zoutige smaak van de zee
het branderig gevoel, de vrijmoedige geest
...laat ons juichen vrolijk en verblijd
laat ons water scheppen
met vreugde uit de fonteinen der ziel
de bronnen der verzoening,
laat de liefhebbers
gerechtigheid proeven
in het achterste gedeelte
boven in de mond...…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 496 Ik juich: de vaat is weer voorbij.
Het tafelzilver schittert me tegen.
Alleen de vloer gromt verongelijkt.
Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd.
Een opkomend stormpje. Het dreef naar
mijn domein. De Gastheer sprak:
'Later vieren wij dit zaliger!'
Boven mijn borden begon het te regenen.…
De bloem
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.794 Ik juich, ik dans
Ik voel de vreugde
Ik buig voor deze kans
En stil is de rust van binnen,
nu bij 't horen van de beek.
's Ochtends als de vogels beginnen
bij 't krekelen van de kreek
zie ik de zon, die maakt
dat met haar stralen, net als toen,
langzaam in mij ontwaakt
de levensvreugdebloem…
JIJ-MEI
gedicht
3.0 met 49 stemmen 44.145 rood de rozen en jij blinkende het blauw
Jij kano's in de blik van elke vrouw
Jij beelden in parijzen van het water
Jij lentebroden in de manden van de straten
Jij kinderen die met een hoofdvol mussen
Achter de zonnebal aandraven
Jij mei jij wij
Jij herteknieën van de zuidenwind
Ik juich…
Tot Gods eer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 156 Tot Gods eer wil ik juichen
Hij die de wereld geschapen heeft
En nog onderhoudt alles wat leeft
Van Zijn goedheid wil ik getuigen.
Tot Gods eer wil ik leven
Hem danken voor alle fijne dingen
Waarmee Hij mij wil omringen
Ik wil Hem mijn vertrouwen geven.…
Ilse
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 llse heeft de verpletterendste glimlach
de fijnste snik in haar hoge tonen
De appelste koontjes
de Twentste oogopslag
de minste sterallures
en kan het hardste juichen
Ilse komt uit een country hooiberg
met een naturel dat heel Europa
zaterdag in smeltjus verandert
Maar een paar bordjes boerenkool met Hema worst en spekjes
zouden er wel ingaan…
Tot Gods eer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Tot Gods eer wil ik juichen
Hij die de wereld geschapen heeft
En nog onderhoudt alles wat leeft
Van Zijn goedheid wil ik getuigen.
Tot Gods eer wil ik leven
Hem danken voor alle fijne dingen
Waarmee Hij mij wil omringen
Ik wil Hem mijn vertrouwen geven.…
De nacht is voorbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 me veel soldaten gekost
Wat een nacht, de mannen zijn uitgeput
ze hopen en verlangen dat het voorbij is
maar de dag breekt aan, nu
de koning en zijn aanvoerders nog
terechtstellen, tentoonstellen –
hij ziet er niet uit
in zijn dure kleren
met een schuin verband
als koningskroon om zijn hoofd
strompelend door de smalle straten
Vandaag juich…
Goliaths voet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 144 witte sneeuw
hard glinsterend
onder de
stekende zon
al wat zolang al
treurt en kermt knarst
onder Goliaths voet in
nederlagen
in de
donkerste dagen
een brug over het ravijn
de ster het lied van leven
een kerstgeschenk
aan jou gegeven
het paradijs herschiep
berg en dal weer juichen
liet
rondom de zon…
speel met zwarte dolken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 397 een staf
de gouden pij
rozen in mijn haar
met wijds gebaar
schik ik de wereld
bloos me dan tot koningin
ontbied de roze wolken
dwing rivieren oeverloos
speel met zwarte dolken
geen land heb ik maar dromen
we juichen met de handen op elkaar
de schijn van goud zal spoedig komen
mijn straf is weer een horizon voorbij
het bloemenkleed…
Kon ik maar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 737 - Kon ik maar -
Ach als ik toch kon vliegen
Alle mensen kon bereiken
Helpen waar het nodig was
Dan zou de wereld beter lijken
Ach als ik toch ter plekke kon zijn
Ieder persoon kon bemoedigen
Omarmen en omhelzen kon
Het geluk wat kon bespoedigen
Ach wat zou de wereld juichen
Lachen en gelukkig zijn
Wat zou veel leed verholpen worden…
Oeverloos laveren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 ik wil langer schemeren
om het dubbele in ons
bestaan intenser te beleven
de speels vrolijke kanten
het lieflijk dansante
in het jeugdig bewegen
in schaduwen bijeengeraapt
de desolate wanhoop zonder
uitweg en het ten einde raad
wij blijven bij de grenzen weg
in oeverloos laveren maar zoeken
beide zijden op in steeds proberen
zo juichen…
Wat is dichten?
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 327 Woorden vinden
voor wat niet gezegd kan zijn:
geur van zomer, kracht van winden,
iets van vreugde of van pijn;
Alles wat een mens kan raken:
levensmoed of dankbaarheid,
doelloosheid of lichtend baken,
juichen soms om wat verblijdt.
Wat is dichten?…
Een milde herfstdag
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 487 Een milde herfstdag, vol van vogels
die hier nog niet vertrokken zijn;
het water rimpelt onder zonlicht
en kinderen juichen om het geel
dat wel in duizendvoud wil vallen
rondom hun vele, kleine voeten.…
vertel ze niets
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 429 ze zullen zich over ons geluk
ergeren, als we treurig zijn
zal men juichen
je kent ze, mijn lief
zij met de kille harten
zij zijn onwetend en dom en
verheugen zich op laster
ik draag mijn wonden nooit
openlijk
vertel ze niets
je weet dat ze ons zullen
willen schaden
de kans dat het ze lukt is
uiterst gering
voor hen is het moeilijk…
Dichten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 132 Woorden vinden
voor wat niet gezegd kan zijn:
geur van lente, kracht van winden,
iets van vreugde of van pijn;
Alles wat een mens kan raken:
levensmoed of dankbaarheid,
doelloosheid of lichtend baken,
juichen soms om wat verblijdt.
Wat is dichten?…
Bloemen over giftig water
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 358 strooi maar bloemen
over giftig water
prijs de vissen
uit de zee
de rekening komt later
het betalen
maken wij niet mee
we spelen God
met genen uit de schepping
klonen zelfs
schaduwen uit licht
juichen iets te vaak ontdekking
maar het inzicht
wordt nog steeds gemist
ik doe maar net
of alles heel gewoon is
verzet me wel
maar zonder…