Alle inzendingen over koeken

Als de kapitalist Zich wat dikwijls vergist, De koek en de suiker verkruimelt, Scheldt de juffrouw verwoed, Dat ie ‘t kost’lijke goed Met z’n smerige vingers beduimelt!…

binnen hem groeit een kuuroord waar een smeuïg, hete zonnebrij dat je voorzichtig voorleest als zoete koek zwelgt hij erin. alweer een mens gered.…

ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft en er zijn graankorrels die met handen en voeten het overgewicht van de destructie uitschakelen, waar windmolens exploderen, baraka de ruimte neemt, nooit kan Lucifer onze engelen en elfen bestelen, afzonderen van het Licht dat verlichten verbindt, koe-koek…

De lente is nog ver te zoeken geen lichtje dat me buiten roept dan maar snuisteren in de boeken met een kop koffie en een koek. De luiken doe ik vroeger dicht de verwarming mag iets hoger gaan het aanmaken van het kunstlicht doet figuren op de muren staan.…

we zwegen en moeder keek aan mij voorbij alsof ze de pijn in m'n ogen niet had gezien we deden alsof alles koek en ei was onderweg naar huis vanuit het ziekenhuis thuis aangekomen ging ik zitten terwijl ik rond me heen keek in de kamer alsof er iemand op mijn hoofd had geslagen met een hamer moet ik wel of moet ik het…

de adem warmt zich aan betterfood koeken, het haarfluweel wrijft op het silan-hemd elsève-crème open. mevrouwen zien beaat hun dochter schrijden in prinsessentred. bikkelhandige handen gloeien van zaaien en kappen, strelen tepels als moeten van eertijds gedrag.…

Onze vader, hij was bakker bakte koeken, cake en brood maar die lieve makker is al vele jaren dood. Een leven van zwoegen in bakkerij en eigen tuin als mensen hem iets vroegen bakte hij ze aardig bruin. Verhalen over brandweer oorlog, Naarden en meer dan was pa in z'n sas.…

Ga niet te gauw in zee met psychologen, Slik nooit een therapie voor zoete koek. Je moet dan naar je eigen ik op zoek, Want waarom niet naar IJsland toe gevlogen? Het lukt je daar, alleen of met je vrinden, In korte tijd jezelf terug te vinden.…

Helder grauw is de hemel wijds het ruime zicht geprikkeld worden organen en de deuren blijven dicht straks gaan we zwierend over vaarten genieten van het mooie weer soepel glijdend over gladde baan voorwaarts naar het Pasen want ‘t is lente in ons bestaan koek en zopie uit het kraampje ergens midden op het ijs tussen velden met witte…

Te laat voor je tranen Al voel jij je ontheemd De liefde is weggeëbd Ik ben van je vervreemd Te laat voor je excuses Je hart gevuld met spijt Geen tijd voor zoete koek Het gevoel verloren kwijt Te laat voor je beloftes Ik geloof je nu nooit meer Alle grenzen overschreden Steeds weer keer op keer Te laat voor je woorden Ze zijn niet…

Wat zocht ik hard in honderd boeken en vond toch nog het antwoord niet; de bakker bakt wel brood of koeken maar hij heeft soms ook groot verdriet.…

rimpels en groeven ik ben wel zo iemand die dat slikt als was het zoete koek tot mijn huisarts me vertelde dat het een fabeltje is omdat het zoveel mooier klinkt de waarheid is dat men het gewoon krijgt met het verstrijken der jaren de huid niet meer zo elastisch is en niet meer zo strak zo krijg je rimpels en groeven in je gezicht…

Je deed me pijn Wilde mij straffen Voor wat niet ging Voor jou en mij De koek was op Ten dode opgeschreven Jij was getuige Je was erbij Het moest kapot En ik moest bloeden Voor elke traan Door jou verspild Op het laatst Wist jij het zeker Dat ik dit alles Had gewild Maar lief Denk je nu echt Dat het mijn keus is Om kapot te gaan…

‘Hier links en wacht op mij terwijl ik koek pak en nu vol gas op weg naar de biscuitjes!’ Van Eerd die kan het racen nog niet laten, hij kent zijn Jumbowinkel als zijn broekzak, het hoofd zit vol met schema’s van circuitjes…

Waarschijnlijk ben je gewoon thuis: kopje thee drinken, fles jenever je nieuwe kind door elkaar schudden je vrouw een zoen geven voor ze gaat slapen de televisie aanzetten - niet kijken met een washandje je gezicht deppen want je ogen koeken zo aan. Goed nieuws. Van mij hoor je ook niets, dus goed nieuws.…

Als ik je korrels in de molentred niet ongenadig maal tot meel waaruit de bakker brood en koeken bakt dan sluit je leven uit en sterf je onverlet. Je moet geperst, m'n kind, gestampt tot wijn, geplukt, vermalen en tot bloem gezeefd. Je mag niet eeuwig graan en druiven zijn. Ontledigd van jezelf, genoeg geleefd !…

de stilte zoekt fluisterend een uitweg de luide kermis van het dagelijkse bestaan ontvlucht in oren verdwaald de veelkleurigheid verschiet naar zwart-wit het bont geheel wordt genegeerd door rancune en onwetend gevit vierendeelt de huiswijn van de kerk proeft naar oma’s soep met ballen de boon uit de koek trakteert de tong op hoog zoengehalte…

een zomerse zon bedekt mijn land waar klaver huist en bijen vangt waar in de koeiebuik gras ontspint tot mest in dampende klodders door koeieanus uitgedreven op het land wordt neergeplet in koeken ter vertering aan het land wordt teruggeven oh nederland oh koeienland je bent door koeieplakken overmand zo vruchtbaar bruin in 't zonnetje…

Noch bij het benzinestation dat ik bezocht waar men koek met slappe koffie verkocht vanachter boeketten en veel antivries. Die aarzelende rust lijkt veel op een relatie. Met stilstand, soms drama, soms klucht maar ook passie, geluk, liefde, frustratie.…

Over zure geuren, droge koeken. Over kille kleuren en natte doeken. maar ook over volle glazen, gulle buien. Eigen bazen en warme truien. over lieve mensen, gulle maten. over diepe wensen, en mooie platen. maar het zal nog wel even duren tot die tijd. ik denk namelijk niet, dat jij voortaan oplet, waar je schijt..…

Dit handelen voor haar, al zo'n gesneden koek. Al wenend, weent zij, opnieuw, ik ben zo alleen gewikkeld in een zwart voilen sluier om haar heen. Al het gelovig licht wat toehapt wordt vol verlangen, gevangen en vervolgens in haar schaduw vertrapt.…

alle schade Mythen en sagen tot het einde der dagen Door werk, geloof en goede hoop krijgen we na afloop Eurozekerheidsgarantie met Akropolisvoorwaarden Plus Iedereen gaat er op vooruit, in de achteruitgang, dus We leven inmiddels in een verzekeringsmaatschappij Het eigen risico van zes miljard is niet te verhalen De schatkist is leeg, koek…

Kom laat ons strijdbaar zijn van zinnen In ‘t loodzware duister covid 19 overwinnen Noch weerloos noch kwijnend in minnen Het hart onbezwaard door ‘t geestelijk zwaard Volgen we de ruiter op het witte galopperende paard Ontkomen uit ‘t gevaar van angstige kinderdromen Sinterklaas mag online op bezoek komen Welliswaar met andere koek…

Migranten komen onze welstand roven Terwijl smokkelaars hen vrijheid beloven Stapelt men sofisme op sofisme Ze zijn alom met hun schunnige listen zwelgen ze in hun vulgair groot gelijk sleuren ze gezond verstand door het slijk Het is wrang floreren voor populisten Pas voor leeg zwanzen met gelijkgezinden Platte praat gaat erin als zoete koek…

Dansend om de vetste koek, het vredesakkoord, over wie wat heeft gedaan en moet betalen. De machtigen bewegen slechts hun mond. Maar de doden zwijgen niet, ze zwijgen dat het anders moet.…

deze ochtend is voor ontwaken te licht ik blijf volhouden dat je op de rand van het bed zit vandaag sta ik op en valt er regen met af en toe zon er hangt geen geur meer van verbrande schepen de ziel van gevulde koeken en nagelaten brood is voelbaar aan een blinde muur bloeden de wijzers die klokloos het paradijs weten vandaag…

In het zuidwesten van ons fraaie landje Omringd door stoere Zeeuwen en de zee Stond eens een pas gekozen comité gereed voor de ontvangst van slappe Jantje Maar deze ligt in Gelderland te rusten en denkt: ‘Wat moet ik op die vreemde kusten?’…

En al die oude koek, daar lachen zij om. Courgettes, jij durft! Of aubergines, het moet niet gestoorder worden. 'Zoon snijdt gezicht uit raapje' (Er stak een tong door, zijn tong en tot zover was de maaltijd overzichtelijk bedorven.) Maar zie de schaapjes eens in bed te krijgen zonder volle maag, die mekkeren.…

wijd open De inhoud staart me aan Dozen vol met leuke spellen Jaren stonden ze klaar De keren waren niet te tellen Gezellig spelen met elkaar Mens erger je Niet, kwartetten Domino en ganzenbord Op tijd wilden we niet letten Die leek dan altijd veel te kort Uren hebben we toen gespeeld Aan de spelletjestafel, in huis Heel wat thee en koek…

nog steeds de wil om ergens stil met speelgoed te gaan spelen mijn broeken gaan nog stuk vijftig en nog steeds de drang met woord en zang de wereld te verrassen een open doek en licht vijftig en nog steeds de dwaas die door een waas de weg dreigt kwijt te raken onscherper wordend zicht vijftig en nog steeds op zoek naar zoete koek…