Netgedichten

netgedicht (nr. 25.802):

Platteland

Waar men mais en graan en bieten plant,
zag ik kabels lui, lang en buikig hangen.
Altijd naar de horizon verlangen
boven het eindeloze groene land.

Zo ver ik kon zien gebeurde er niets.
Noch bij het benzinestation dat ik bezocht
waar men koek met slappe koffie verkocht
vanachter boeketten en veel antivries.

Die aarzelende rust lijkt veel op een relatie.
Met stilstand, soms drama, soms klucht
maar ook passie, geluk, liefde, frustratie.

Zodat als ik nu over het land kijk, verzucht,
omhoog kijk, en weer naar zo’n draad zie:
“Er zit toch wel veel spanning in de lucht.”