Alle inzendingen over braken

zij wacht tot de gast die zij huisvest ongevraagd toeslaat buiten ligt de akker braak en bloeien al papavers…

Hij miste, springend van de hak op de tak door de zwaarte van de zak en niet alleen de inhoud van het jute wat vervolgens brak.…

' vroeg de beste man, en brak in lachen eerst, en toen in stukken uit-een.…

toen het glas brak aan versteende lippen kleurde bloed de dag in plaats van rode wijn [2010]…

De ochtend kwam brak schemerige twijfel verlichting scheen het.. Vrijheidsprincipes ontstaan als kamerleden op zomerreces.…

Het hart brak, als was het van marsepein en toch, doet het breken van het zoete hart in werkelijkheid, minder pijn dan ik ooit dacht!…

wakkert 'm aan nieuwsgierig naar die naam niet meer na te gaan of dat dorp ooit heeft bestaan waar het lag in het veen van Reiderland ingeklonken met ijverige hand afgegraven dat het voor de Dollard een koud kunstje was de restanten weg te vagen slecht dijkonderhoud de zee brak in maakte alles zout en brak en nat geul en wad slib…

Jij brak mijn hart doormidden Jij die eens zoveel van mij hield Ach wat een lege loze woorden Daarna heb je mij vernield…

haar glimlach uit ervaring moe gaven omfloerste ogen toe Chinees gelukkig vulsel brak zich broos uit het omhulsel…

Mijn ziel brak open in geluid.…

De laatste rozen leggen op een open graf en de pijn voelen hoe schielijk een leven brak dank Hem -– die eeuwigheid gaf!…

aan Levi Weemoedt kan ik werkelijk niet tippen wat dat betreft ben ik een amateur de woorden die ik braak tussen de lippen krijgen bij Levi veel meer kleur…

Arme oude eik geveld door de storm brak als een lucifer.…

zand nog is het een zomer aan zee alsof hij nu pas brak zo levend waren nog onze herinneringen aan hem - aan elkaar. ------------------------------------------- Uit: 'Over het verlangen naar een sigaret'.…

Gesnoerd is de mond Die sprak Durft U nog Na Theo van Gogh Ik brak Héél even Nu Sta ik weer recht Vecht Voor het leven…

Hij kon niet voldoen aan haar verwachting en steeg niet in haar achting toen zijn keuze zo anders bleek werd het winter in haar zomer maar toen hij zijn eigen weg kon gaan brak voor hem de lente aan.…

in het brakke water schemert koel grijs licht tussen zout en zoet hoe til ik het stille gewicht van de nacht naar de dag?…

De dijken braken door Schreeuwende mensen renden weg Het water stroomde door de steden We konden niet meer naar beneden Water stond steeds maar hoger Zandzakken hielden het niet meer Dijken braken door Er was geen geschreeuw meer, geen gehoor… Wat heeft het water met onze stad gedaan Hulpverleners hadden het steeds maar drukker Half…

Opgeblazen sater Die duivels te Lachen staat Om mijn onmacht Om jou weerstand Te bieden - Buik klotsend Van vele liters Bier die zo goed Moesten smaken dat Er maar geen Einde aan leek Te komen - Brak van dronkenschap Brak van de kater Die gegarandeerd Volgt, later - Drie jaar geleden Nam ik voorgoed Afscheid van…

Decennia van groeizame grond drooggelegd in de ouderdom van verlepte lagen, liggen daar seniel in stille berusting braak en bochtig hun schrale resten…

Toch doet het eerste, me bijna braken. Ik hier en jij daar, kiezen is moeilijk, het leven zo zwaar.…

Verbolgen stapte ik uit mijn weerbaarheid, zette ongenadig strepen door een asgrauw verleden liet het verdwijnen in vergetelheid werd broos en breekbaar als porselein ...en brak!…

toch ontstond er twijfel wantrouwen groeide aan de boom die zijn wortels onder haar voeten had gevestigd zij brak een tak nam een blad las de nerf en begreep…

de hoogste noot brak in applaus haar echo kaatste leegte tussen sterren de dirigent sloot toen het firmament stilte kwam van verre…

de hoogste noot brak in applaus zijn echo kaatste leegte tussen sterren de dirigent sloot toen het firmament stilte kwam van verre…

Danzeke sjanzeke, kom hermelijn pak dan je kanzeke, lief hertemijn wie brak het lanzeke, o here mijn voor Moeder het Ganzeke, Heer Halewijn Jans Pommeranzeke, zuiver en rein, van Nieuweschanzeke kon het niet zijn met melk meer manzeke, goed voor de lijn, brak zij het lanzeke, Pleegzuster Wijn, of het moest Bontekoe…

werden oud Rode blossen - zij verdwenen toen de laatste takken braken en wij wisten in ontwaken kleine laarsjes zijn van goud…

gelukkig braken mijn glazen gordijnen het zonnige licht zijn schijnen kleurde het zwart van de nacht in met wit zonder schemering en hint van mijn liefste grijze tint…

verloor als een broos nest waarvan de takjes braken alsof de dood reeds zachtjes tikte hoe ik voor eeuwig misvormd door hunkering niet anders kan dan lijdzaam wachten op de vrede in mijn ziel op vergeving en vrijspraak van mijn wezen…

Ik braak na elke brief die ik verzend.…