Alle inzendingen over bruid

Spijkerbroeken vol met meisjes zweven wiegend door de wereld. Als de meisjes zijn gaan slapen - meisjes slapen zacht en rond- droomt de stof een blauwdruk van hun billen op de grond. Was mijn huid van sterk katoen met platte spijkers in de heupen en vijf knopen aan het kruis, dan mochten ze me altijd aan: niemand zou zo lekker zitten, niemand…

Hoe wordt mijn lippe week van honig-smaak? - 't Is of 'k met tanden-reek uw tanden raak... Hoe zijn uw ogen klaar van vreemde schijn! 'k Zie er me lévens-waar spieglend in zijn... 'k Hou mijne leden, als ware ik beschaamd... - Uw adem, om mijn hals, die zoelig aêmt... - Is het een lente-gloed die dóor me gaat? Hoe toch uw strak…

Al een hoogrijpe maagd ben jij. Je wankelt over de klinkers, glad van golven die mos en algen spoelen. Jij nadert mijn frivole passen niet, tot je rare ogen trekt, een pose vindt die werkt. Verwonderd in de winkelwandelstraat. Een kraakwit kleed. Ooh. Je lijkt onberoerd na de knieval, de verplichte roos. maar achter het gelaat dat weigert…

De bruigom is de lentezon en Holland is de bruid.…

Ik dacht dat ik geboren was voor verdriet -- en nu ben ik opeens een lied aan 't worden, fluisterend door het ijle morgenriet nu smelt ik weg, en voel mij openstromen naar alle verten van de horizon, en ik weet niet meer waar mijn loop begon. de schaduwen van blinkend witte wolken bespelen mij en overzeilen mij; en scholen zilvren vissen…

ijskap bevrijd Door een zon die warmer straalt Mij uit mijn winterslaap haalt Lente laat leef tijd ontwaken Zintuigen voelen groeiend raken In diepe gronden treft het doel Ontkiemt een tinteling gevoel Voel in mij de levensstroom Ondanks de flink gesnoeide boom De knop is om, ik bot weer uit Ik ga voor de bloei zij is mijn bruid…

Ik dacht ik schrijf je even om te melden hoe het is gegaan, maar de kaart blijft ongeschreven. Er is geen beginnen aan. Ik leef nog steeds - een vorig leven dat me niet is toegestaan, ik fiets nog steeds bij je vandaan met alle lichten tegen. Het wordt later en ik mis je. Je bent inkt onder mijn huid. Het is voorjaar en het regent…

Er springen bloesems open als de gaarde de klacht der bruid verneemt!…

De rebbe zei nog tegen mij: "In de keuze laat ik je vrij, maar ik voorspel verdoemenis, wanneer je bruid geen joodse is". De pastoor zei nog tegen mij: "In de keuze laat ik je vrij, maar je hebt veel te verliezen, mocht je geen roomse bruid kiezen".…

De bruid van de bons is zojuist met een plons in een stinkende beerput gevallen. Ze kruipt er weer uit en de kletsnatte bruid wil het huwelijksfeest niet verknallen. De schoonheid is blond, echter bruin van de stront en hij vraagt, hoe dit zo kon gebeuren. Ze klaagt steen noch been en omhelst 'm meteen.…

als de merel bij het heengaan van de dag de avondwake fluit word ik stil en de nacht mijn bruid…

wees mijn bruid als de avond valt en de zon van mijn ogen neerdaalt in mijn hart wees mijn gade als ik afdaal in de vergankelijkheid van geschapen smart rust je hand op mijn schouder en stuur mij zacht naar beminde wouden waar de ruis van vele zielen mij zullen dragen in voorbijgaande koude wees mijn bruid al is het voor even…

Als moeder van de bruid wil ik ook één keer stralen, tot in de puntjes verzorgd een wit voetje gaan halen. Als getuige van de bruid, op zich al een hele eer, zal ik haar aan hem geven, want hij krijgt haar maar één keer.…

De ochtenddauw legt zijn kristallen op het nu nog onzichtbare gras de zon zal het laten verdwijnen de kleur weer geven wat het was. Mistend nevel in de ochtendgloren maakt het zicht wat minder scherp turend staar ik in dat grijs gordijn waar ik eventjes mijn blik op werp. Zie daar dan de eerste zonnestralen voel de warmte op mijn huid…

Maar net in het huwelijksbootje Nam hij haar al wel in het ootje Ach, nam hij haar maar Dan was 't geen bezwaar Als 't moest kon ze wel tegen een stootje Maar hij nam - 't was waar - Een ander - heel raar - Ze vond toen die twee in hun blootje En - ach toch wat naar - Na die vondst aldaar Legde ze heel snel van weemoed het loodje…

De waarheid is een brood slechts goed voor scherpe tanden; Een spijs, die aan de dis liefst elk voorbij laat gaan; Een boek, dat menig slechts gedwongen neemt in handen; Een bruid, waar naast geen mens als bruigom graag wil staan.…

plompe vrouwen deftige pauwen bruidegom en bruid wie lacht ze uit? getrouw en gebonden bruid ongeschonden bruiloft onstuimig feest getuige is een beest. bruid innig gekust ruzie nog gesust kapers op de kust geen nacht meer rust. 1979.…

Tussen confetti waaien letters van het Woord die samenbindend meer dan letters zijn, vormend een sneeuwend confettigordijn Waar naar de letter vooral wordt gehoord zal de bruid niet in wit mogen gaan In vreugd en vertroosting van het Levende Woord wordt genadig de Bruidegom getoond die zijn bruid wit als sneeuw met zijn liefde…

Papa pad rijdt op rug bruid vast adres op zak!…

Hij was een mooie bruid Met in zijn boeket kannetjeskruid En nog andere prachtige bloemen Eigenlijk teveel om op te noemen. Hopen maar dat hij het niet verbruidt.…

Maar de tranen van een bruid, Dat is een ander geluid.…

Wat flarden passie, nesteldrang Wat groen en geel en paars, een bruid Als ze haar ogen even sluit Wat dageraad en merelzang Wat voorjaarswind, betraande wang Wat tijd met rijpend pennenfruit Wat flarden passie, nesteldrang Wat groen en geel en paars, een bruid Herinneringen, nachtenlang Een nieuwe loot van babyhuid Een schedelplaats, dag in…

nog even en dan zullen ze zich als bruiden weer tooien met voile en ragfijne tule van inwitte sneeuw ze laten zich niet over het hoofd zien…

als je straks het smaken proeft van liefde, op wat wittebrood bedenk me dan in natte dromen en de zachte bruid die jou haar allermooiste hartslag bood…

Zoals een vader schrijdend zijn dochter begeleidt naar haar wachtende bruidegom zo begeleidt de Vader Zijn smachtende bruid totdat de Bruidegom komt.…

nu dooft het licht voor altijd uit in de late lente van een verzwakte bruid die zeker naar het verleden ziet waarin men het laatste leven aan de lage luchten liet…

't Vuur is al Aardig gedoofd, Zei de voormalige Vrijer tegen zijn Ooit beoogde bruid En terwijl het Haardvuur doofde Maakte hij De relatie uit…

Wanneer in mijn dorp vroeger de kerkklokken luidden was dat of voor de doden of voor de bruiden tegenwoordig hullen zij zich in stilzwijgen men rust liever uit dan zo'n tijding te krijgen.…

als Iemand Zijn bruid nu wil halen, zal zij klaarstaan, zal zij stralen?…

wit schuim in op stenen bruiden in aflopend tij eindelijk is de conceptie weer voorbij…