129 resultaten.
Engelbewaarder
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 574 Soms als ik het niet verwacht
Word ik haar ineens gewaar...
Er is een vrede diep in mij
't Wordt licht in duisternis...
Ik weet dat wat mij nu omgeeft
van andere sferen is...
En toch is het me zo vertrouwd...
Er is geen angst in mij...
Dat ik er niet alleen voor sta,
maakt mij ontzettend blij...…
Achter gesloten deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 de kamer vult zich met beslotenheid
omsluit elke gewaarheid aanwezig
ogen wenden af, onweerlegbaar
zoals blikvelden buiten bereik of
dromen van amberkleurig avondlicht
ik verkeer in kringen van stokroos,
korstmos, binnen mokerslagmuren
tot fossiele regengloed in barnsteen,
tot inpandige einders aan gewelven
en hemelgezichten van lithosferen…
Lofzang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 Strijdig
met steen en straat, lichtvoetig
als kaalheid van tong en tederheid
van wijs te maken vreugde,
voortijdig en flinterdun
Gapend over kloven, onttrokken
aan oog en zwaarte, zich gewaar
van wenselijk dieptezicht. Of
onwaarneembaar, tenslotte…
de dood
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 627 Er is geen kans op voortbestaan
nachtelijke wandelingen
in het donker
overwelmd door de zachte wind
lopend naast elkaar
niemand zien
op eigen doel gericht
en toch gewaar
dat er iemand is
handen die zijn samengevouwen
houden elkaar stevig vast
in de hoop
niet te verlaten
niemand ontsnapt
iedereen gaat mee
nachtelijke wandelingen,…
twee in buurland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 150 Melancholisch gewaar
in twaalf stappen
de weg en het gevaar
wie zal `et ooit snappen.
Iedereen een eiland
niemand de rots
in de branding
en uit de brand
het schouwspel
de leugen
rond en rond…
Aardedonker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Wacht, in het kader van
de aanstaande avond
werd ik gevraagd
licht te dimmen in
een zee van bloemenregen
zonder gevaar, zonder gewaar
tegenlicht te overwegen
- sentimenteel pandoer
volgt organiek mijn wielspin -
dodenvleugels kort te wieken
sterstof te doen opwaaien
in catacomben van het heelal
Zolang uniformerende schemer
sluipt…
Ademruimte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 217 Uitgeput,dwalend over het
terrein van vervagende gewaar-
wordingen,in een verlangen van
voortdurende beweging:alles wat ik ben
alles wat ik was geweest,vloeide samen.…
verblindend licht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 666 toekomst
bij het vinden
zocht het verleden
te vullen
om opnieuw mijn
oude ziel te binden
beloofde me gouden bergen
droomde van zuiver geluk
maar de waarheid wenste
mij vooral te tergen
mijn ogen te openen
met een dwingende druk
ik draag de leegte
onder mijn armen
als een onzichtbaar
bezwaard gewicht
maar neem mijn adem
nog steeds gewaar…
dichtbij de roos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 599 dichtbij de roos
verbind ik
wat ongebonden is
niet dat ik daarvoor
zelf koos
het bleek de adem
van stil gemis
dichtbij de roos
komt vreugde binnen
zuivere tinten
van genade kleuren
die als vanzelve
echtheid beminnen
de snaar raakt
van een trillend
doorgaand gebeuren
dichtbij de roos
word ik gezien
zonder ogen
word ik gewaar…
Kokkelkorrels en pekelschuim
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 656 blaast de wind zijn misthoorn
sluit dan de luiken en wees gewaar
dat er wraak door fuiken raast
witte wieven die bedreven
zullen lonken met hun rokken
van doorschijnend filigrein
laverend tussen stam en takken
leggen zij hun wil op aan de wind
die stilvalt voor hun klaagzang
en de dood in ‘t water vindt
wee de zee, met het pekelschuim…
waterkou
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 243 witte vingerdans
rond elke druppel over glas getrokken
water, zwaar vervloeiend
in elkaar
leven oogt triest door natte ramen
fietsers dragen schimmen, bomen treuren
boven al dat bittere gebeuren
dat leven weet, doch desondanks gewaar
van winterzoet en hazelaar
hun zachte zweem van hoop vervliegt nog
in de zwakke geur van kou, fris als…
Toples
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 10.756 Ik ben een poëtisch hoge berg
massief met silhouet onwrikbaar
toren ik, verhevenheid gewaar,
elke minaret tot dwerg
Ik laat schallen tegen hen keren
als ze wijken van mijn wetten
‘k zal ze met lawine`s pletten
`t is mijn natuur om te verweren
Hoor mijn loeiend holle klanken
zie de pioniers bevriezen
die ik hinder te beginnen
Klim niet…
een vluchtige damp
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 417 ik snuif de vochtige damp
opstijgend uit het natte gras
het vult mijn longen en aders
zoals nieuw leven ruikt
zoals aldoor het prille was
het geurt mijn dromen vol
van ruimte en lucht
het geeft mij vleugels
laat het zware gaan
het schept een nieuwe vrucht
zo voel ik even
aan de schepping
word gewaar
van het onbestemde
dat zeker…
Tussen de regels door....
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.383 zakelijk kort bericht
Zonder enig relaas
Zodat je maar niet hoeft te vertellen
Hoe het werkelijk met je gaat
Verstopt in de drukte van je baan
Verstilt het bestaan,
Laten wij onze emotie niet gaan
Wil de ander niet zeggen hoe het is
Maar weet als geen ander wat de werkelijkheid is
Zoals je ziet
Een gedicht, een klein gebaar
Wordt de warmte al gewaar…
auteur willem elsschot
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 233 hij kon mensen van lang geleden
weer tot leven brengen
door woorden en gebaar
we hoorden hen luidop dromen
en werden hun verlangens gewaar.
we zagen hen wroeten en vrijen.…
Door de donkere nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 169 Sneller loop ik
fier naar daar
binnen enk'le ogenblikken
word ik een medemens gewaar.
Eind'lijk thuis
het bos voorbij
eind'lijk licht aan
Ik ben blij!…
Nachtelijke Dromen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 698 In de nachtelijke dromen mijner leven
staat de “7” ver en vaag omschreven
als stil verlangen op wat geluk
doch het valt in zeven delen stuk
bij ’t hanen kraaien in ’t ochtend gloren
die mijn droom wreed komt verstoren
mij de dag laat zien zonder fantasie
tuur nog zoekend rond of ik de “7” zie
dan in ’t zonlicht gewaar ik een vriend
en zag het…
Verlangen in tweestrijd
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 743 Jij komt en gaat en neemt, mijn lief,
mijn hart en scheurt het vaak in twee
en pijnlijk word ik me gewaar
onze liefde heeft slechts één motief,
ik weet jij volgt mij heel gedwee
langs die loper naar het altaar.…
adem mijn dromen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 664 vertel
met zachte stem
wat je toe mag komen
ik waas niet
bij daglicht
ben noch een schaduw
in de nacht
voel de bries
van tederheid
die het versteende
verzacht,
je naar jezelf geleidt
diep in jou
aardt de binding,
de kern van rust
vandaar uit
wordt vervreemding
in slaap gesust
en zal je hart
met openheid
zijn uitgerust
word gewaar…
Najaar
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 462 Zelfs hier is de herfst voelbaar
ondanks de warmte van het middaguur
word ik in de schemering steeds meer gewaar
dat er kilte heerst buiten het avondlijke vuur.
Van de bergen in het noorden
rollen wolken naar het dal
waar jij en ik het traag verval
beseffen zonder grote woorden.…
De monogame
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.407 De deur slaat terug in mijn gewaar.
(een momentje hemel op aarde)
Ik hoop op blijvende schade roept ze
of in ieder geval iets met blijven er in.
Ik blaf iets zondigs buiten zinnen
knoop er haastig liefje achteraan
alsof dat woord teniet kan doen.…
nog voor het ontbijt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 728 ik zag je ontluiken
nog voor het ontbijt
stonden de bloemetjes buiten
in een lach die zo dauwde
dat mijn bewustzijn
zich even vernauwde
ik voelde je handen
in een strelend gebaar
je kende mijn vormen
werd je passie gewaar
en stopte de tijd
nog voor het ontbijt
ik dook in je ogen
zwom in je zee
snakte naar adem
maar jij trok me mee…
er ontbreekt iets
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.095 er ontbreekt iets
zo moet ik schuchter erkennen
het is één van de drie knopen
die mijn winterjas doet sluiten
en word daarvan gewaar als ik kijk
in spiegelende etalage ruiten
voel me ongemakkelijk,
heb geen vervanger
of naaigerei bij de hand,
vermijd namelijk graag zo'n
ongepast nakend gebaar,
ik ben toch geen
pedofiele handlanger…
's Avonds verdeelden wij de aarde
gedicht
2.0 met 25 stemmen 13.087 We roken hout
en hars en werden meer gewaar: adem
en ongewassenheid van elkaar. Een
stal vol ongeduld. Kwam groei nu maar.
-----------------------
uit: 'Kindsbeen', 1995.…
In memoriam Rilke
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 219 Vriendinnetje, het afscheid valt me zwaar
Hoe snel en rustig ben je weggegleden
Ik heb nog om wat extra tijd gebeden
Maar ik verloor het van een engelenschaar
Toch word ik iets opmerkelijks gewaar
Ik heb het al eens eerder aangesneden
Het wordt door atheïsten fel bestreden
Maar ik ben jou, jij mij, wij zijn elkaar
Hoe wonderlijk is het dat…
heuveltjes in de tram
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 730 hoe verrassend het parcours
gezeten in tramlijn zeven
langs Weesper- en Frederiksplein
de natte brug over de Amstel
Sarphatistraat Weteringschans
café Heuvel op de Spiegelgracht
de zon op de Boerenwetering
tot ik gewaar werd
dit was de route
naar het Leidseplein
en potjandrie niet die
naar het Roelof Hart
niet dat ik al dat moois echt…
Ontdubbeling
gedicht
3.0 met 22 stemmen 16.138 En ik werd ontdubbeling gewaar.
Mijn klef, laf ego
vastgespeld aan mijn dubbel vel
liet los, genadig, ordentelijk.
Voorspeld: kinderen (drie),
teckels (twee), bridge, anjers,
Verzamelde werken, testament.
Ik viel. ik liet mij liggen.
Als een slagroomtaart in de regen.
Ontdubbeling, het is een woord
(van in den beginne?)…
Voortgang
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 329 ligt de klim nu achter mij
gaat het verder bergaf
richting een grijs dal
een open graf
waarin leven slechts wacht
op het verlossende eind
nee
het is nog lang
geen eeuwige nacht
voor ik ga kwijnen
verdwijnen als in een dikke mist
ontvlamt mijn haard en baart mijn brein
verstilde wolken van verwondering
word ik daarin
toppen gewaar…
Uit de diepte
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 203 Moddersloot
Geen gevaar
Half ontbloot
Water in je laarzen sopte
Van tijd geen gewaar
Nooit moe
’t landschap aan de rand
Snoven het leven
Jij en de rivier dreven
Doake langs de waterkant
Je jeugd waar naartoe
Drijfhout brand
Duden roken
Je kop verbrand
Eendenkroos in je haar
Je Wereld zonder gevaar
Koemist over ’t land
no nintendo…
ZOEKTOCHT
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 286 Wilde scheppingsdrang van de kunstenaar
is een wolf, die voortrent over open veld,
eenzaam huilt, door woeste honger gekweld;
de speurende rover wordt niets gewaar.
Hij sluipt tussen struiken, loert almaar...
Schuilt ergens een prooi, of dreigend gevaar?
Wachten heeft geen zin. Dapper heengesneld!
Ruige bergen tegemoet. Vind het daar!…