Netgedichten

netgedicht (nr. 12.502):

Najaar

Zelfs hier is de herfst voelbaar
ondanks de warmte van het middaguur
word ik in de schemering steeds meer gewaar
dat er kilte heerst buiten het avondlijke vuur.

Van de bergen in het noorden
rollen wolken naar het dal
waar jij en ik het traag verval
beseffen zonder grote woorden.

Laten we nog één keer de sintels van het licht
met onze adem doen ontwaken
dan vouwen we het duister dicht
terwijl we met een laatste blik de horizon aanraken.